Μ'αρέσουν τα τσαλακωμένα πρόσωπα. Ειδικά τα γυναικεία, τα αφτιασίδωτα.
Αυτά που καθώς τα κοιτάς σου διηγούνται με ειλικρίνεια όλη την ιστορία τους.
Αυτά που δεν έχουν πια τίποτα να προσποιηθούν, να αλλάξουν και να βελτιώσουν για να παραπλανήσουν.
Αυτά που οι ρυτίδες πάνω τους γίνονται παράσημα που μαρτυρούν μια ζωή γεμάτη με χαρές, πόνο και αγάπη πολλή
Σε αυτά τα πρόσωπα αναπαύεσαι ολότελα
Κουβαλούν όλη την Ειρήνη, όλη την Αλήθεια, όλη την Αγάπη , μια Στοργή μητρική και πανίσχυρη.
Φαίνονται ταπεινά και ανάξια για τον κόσμο που πασχίζει αγχωμένα να δείχνει πάντα νέος, ωραίος, ελκυστικός και ατσαλάκωτος
Για τον κόσμο που πίσω από τις μπογιές , τα λίφτινγκ και τα καρφωμένα χαμόγελα κρύβεται η αδυσώπητη θλίψη της ματαιοδοξίας
Όμως αυτά τα ταπεινά πρόσωπα κατέχουν όλη την δύναμη, είναι το πιο αληθινό κομμάτι του εαυτού μας.
3 σχόλια:
.. αυτά που τσαλακώνονται από μόνα τους. Αυτά που μόνα τους τσαλακώνουν την ψυχή τους. Μια ψυχή που δε τσαλακώνεται από άλλους,
μα και δε τσαλακώνει.
ΑΚΡΙΒΏΣ
Άσχετον ! Η Αννα Βίσση τουλάχιστον 65 χρονών μέ 20 πόντους τακούνι , όταν οι αρθρώσεις έχουν στεγνώσει , μέ εμφάνιση teenager -- ας μήν το σχολιάσω γιατί θα αισχρολογήσω -- ανέβασε στην σκηνή τον εγγονό της δεκάχρονο αγόρι και του μιλούσε αγγλικά !!!
Μπράβο ρε κούκλα !!! Απ' όξω κούκλα και απο μέσα πανούκλα .
Δημοσίευση σχολίου