Να θεωρείς δηλαδή ότι η καρδιά είναι ο τάφος και εκεί είναι θαμμένοι οι λογισμοί και ο νους, μέσα στο βαθύ σκοτάδι.
Έρχεται λοιπόν ο Κύριος στις ψυχές που Τον επικαλούνται από τον άδη, δηλαδή στο βάθος της καρδιάς, και εκεί διατάζει τον θάνατο: "άφησε, του λέει, ελεύθερες τις φυλακισμένες ψυχές, οι οποίες ζητούν εμένα που μπορώ να τις σώσω".
Κατόπιν, αφού σηκώσει τη βαριά πέτρα που σκεπάζει την ψυχή, ανοίγει τον τάφο και ανασταίνει τον πράγματι νεκρό και ελευθερώνει τη φυλακισμένη ψυχή από τη σκοτεινή φυλακή".
Η ανάσταση των σωμάτων θα γίνει στη Δευτέρα έλευση του Χριστού. Συνεπώς όταν μιλάμε για ανάσταση σήμερα, μιλάμε για την ανάσταση της ψυχής από τον πνευματικό θάνατο, στον οποίο βρίσκεται η ψυχή νεκρή λόγω της φυλακής της στα υλικά πράγματα.
Μόνο ο ερχομός του Χριστού μέσα στη καρδιά, όπως λέει ο άγιος Μακάριος, μπορεί να ελευθερώσει την ψυχή από αυτή την αιχμαλωσία και να αναστήσει τον έσω άνθρωπο
Χριστός Ανέστη, λοιπόν, μπορούν να πουν μόνο αυτοί στους οποίους ο Χριστός έχει έλθει μέσα στη καρδιά τους και επιτελεί την Ανάσταση, ή όσοι τον ποθούν και τον λαχταρούν και τον περιμένουν. Οι υπόλοιποι εμείς, λέμε Χριστός Ανέστη, μόνο με τα χείλη, τυπικά, και έτσι κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας, παραμένοντας ωστόσο νεκροί.
Έτσι το ερώτημα παραμένει στον καθένα μας: Χριστός Ανέστη;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου