Απορίες για ένα κείμενο περί εθνοφυλετισμού και δυτικού τρόπου ζωής.

 

Και να που ένας Μητροπολίτης της Εκκλησία μας καταγγέλλει με μεγάλη ευκολία τον «ρωσικό εθνοφυλετισμό και πανσλαβισμό» και την«εκκοσμικευμένη εκκλησιαστική ηγεσία της Ρωσίας», υπερασπίζεται το «νόμιμο δικαίωμα (της Ουκρανίας) περί αυτοτελούς παρουσίας στην κοινωνία των ανεξάρτητων εθνών ταυτοτικά, γλωσσικά, κυριαρχικά, πολιτιστικά και εκκλησιαστικά» και βδελύσσεται την«προσέγγιση του δυτικού πολιτισμού ως αμαρτωλού, καταραμένου, καταδικαστέου επειδή δήθεν αλλοιώνει τον ανατολικό πολιτισμό και προβάλλει άλλα πρότυπα ζωής».

Γνωρίζει φυσικά ότι οι απόψεις του αυτές θα ακουστούν ευχάριστα στα αυτιά των δημοσιολόγων που θα αναγνωρίσουν μία «φωτισμένη», «προοδευτική» εκκλησιαστική φωνή και θα πείσουν τους πνευματικούς γίγαντες των thinktank,ότι η επερχόμενη εκκλησιαστική ηγεσία ευθυγραμμίζεται με το κυρίαρχο γεωπολιτικό αφήγημα.

Ας μας επιτραπεί όμως να απευθύνουμε στον Σεβασμιώτατο κάποιες απορίες μας.

1. Δεν συνιστά εθνοφυλετισμόη καθ’ έξιν και εξακολούθηση απαίτηση και παραχώρηση αυτοκεφαλιών στα νεότερα «εθνικά» μορφώματα, αρχής γενομένης από το ημέτερον ελλαδικό;

2. Λέτε ότι «το αφήγημα περί Τρίτης Ρώμης αποτελεί το όχημα επαναφοράς του ψυχρού πολέμου μεταξύ Ανατολής και Δύσης». Μήπως με αυτή η διατύπωση προσπαθείτε να δώσετε εκ των υστέρων «πνευματικό άλλοθι» στον άκαιρο και παντελώς αδικαιολόγητο παραγκωνισμό της ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας που μέχρι πρότινος άπαντες αναγνώριζαν και ευτυχώς η πλειοψηφία των Εκκλησιών συνεχίζει να αναγνωρίζει; Ποιος υπηρετεί τον ψυχρό πόλεμο μέσα στην Εκκλησία;

3. Όλες οι άλλες ορθόδοξες Εκκλησίες, πλην της Ρωσικής, είναι άμωμες και αμόλυντες από το μίασμα του εθνοφυλετισμού και της εκκοσμίκευσης; Ειδικά τις δικές μας Εκκλησίες(Πατριαρχεία ΚΠόλεως, Ιεροσολύμων, Αλεξανδρείας, Εκκλ. Ελλάδος, Κρήτης Κύπρου) δεν τις αγγίζει ο εθνοφυλετισμός, ούτε διαπιστώνετε τάσεις εκκοσμίκευσης στα θεσμικά και θεολογικά μας κείμενα;

4. Έχετε Σεβασμιώτατε,έστω και αμυδρά, κάποια υπόνοια μήπως ο κυρίαρχος δυτικός πολιτισμός,ως τρόπος βίου, συνιστά πρόβλημα για την Ορθοδοξία ή ακόμη και για άλλες «περιφερειακές» πολιτισμικές κουλτούρες; Είναι όλα ανθηρά;

Και μια τελευταία ερώτηση για δυνατούς λύτες:

5. Αν σε μία ευρύτερη πολιτιστική σφαίρα υφίστανται πάσης φύσεως διαχρονικές σχέσεις και επιρροές (γλωσσικές, φυλετικές, καλλιτεχνικές, πνευματικές, παραγωγικές,επικοινωνιακές) η Εκκλησία του Χριστού τις σέβεται και τις υπηρετεί χάριν της ενότητος ή τις υπονομεύει επικροτώντας τις κατατμήσεις και διαιρέσεις;

 "Iστορικός"

 μας τοστελε το mail