Δεν ξέρω τι, δεν ξέρω πως
σ’ αγαπάω και σκορπάω λες και είμαι φως
και η φωνή μου τότε σαν το νερό
που ακολουθεί το ναι του ανέμου
μ’ ένα κύμα να ενωθεί
μέχρι που σμίγει ο ουρανός
Σ’ ένα καθρέπτη υγρό κοιτάξου τότε
Amore mio
Si nun ce stess’o mare e tu
Nun ce stesse manch’io
Amore mio
L’amore esiste quanno nuje
Stamme vicino a dio
Amore
Να πλέω πια, χωρίς κουπιά
μια βάρκα μόνη της με κόκκινη καρδιά
να λέω ζωή μου δες χωρίς πανιά
δίχως έρμα, μαζί ως το τέρμα
ως του ονείρου τη γωνιά
πού πάω, ποια είμαι, πού θα βγω καρδιά μου
Πάμε ψύχη μου βάρκα, απόψε πάμε
Έρωτας είναι
Τα μάτια σου κι θάλασσα
Απέραντο μου γίνε
Έρωτας είναι
Το κύμα που λαχτάρισε
ν’ ακούσει αυτό το μείνε
Απόψε
Δεν έχει αντίο
Ο λόγος που μας ένωσε απόψε εμάς του δύο
Δεν έχει αντίο
Δελφίνια τα τραγούδια μας,
Στου χρόνου τ’ άσπρο πλοίο
Απόψε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου