Προσευχή Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ

« Δέσποτα , Κύριε του ουρανού και της γης , Bασιλεύ των αιώνων , ευδόκησε να ανοιχθεί και για μένα η θύρα της μετανοίας , ώστε με πόνο καρδιάς να προσεύχομαι σ’ Εσένα τον μόνο αληθινό Θεό , τον πατέρα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού , το φως του κόσμου . Δέξου , Πολυεύσπλαχνε , τη δέηση μου . Μη την απορρίψης .
Συγχώρησε κάθε κακό πού έκανα νικημένος από την προαίρεση μου . Ζητώ ανάπαυσι και δεν τη βρίσκω , γιατί η συνείδησης με ελέγχει . Προσδοκώ ειρήνη , αλλά ειρήνη δεν έχω εξ αιτίας του πλήθους των ανομιών μου .
Άκουσε , Κύριε , μιά καρδιά πού Σε επικαλείται . Μη βλέπεις τα κακά μου έργα .
Επίβλεψε στην ασθένεια της ψυχής μου και σπεύσε να με θεραπεύσεις από τα βαριά μου τραύματα .
Δώσε μου καιρό μετανοίας με το έλεος της φιλανθρωπίας Σου .
Ελευθέρωσέ με από τα πάθη . Μη με κρίνεις σύμφωνα με τη δικαιοσύνη Σου . Μη μου ανταποδώσεις κατά τα έργα μου , για να μη χαθώ εντελώς .
Εισάκουσε με Κύριε , γιατί βρίσκομαι σε απόγνωση . Αφού έχασα κάθε ελπίδα και
σκέψη για τη διόρθωση μου , προσπίπτω στους οικτιρμούς Σου . Ελέησε με τον
ξεπεσμένο και κατάκριτο για τις αμαρτίες μου . Λυπήσου με , Δέσποτα , γιατί
συνέχομαι από πλήθος ανομιών και μοιάζω αλυσοδεμένος μ΄ αυτές . Εσύ μόνο
γνωρίζεις να ελευθερώνεις και να θεραπεύεις .
Γι’ αυτό σε όλες τις φοβερές μου αρρώστιες επικαλούμαι μόνο Εσένα , τον ιατρό
των ασθενούντων , τον οδηγό των πλανωμένων , το φως των εσκοτισμένων , τον
ελευθερωτή των αιχμαλώτων . Επικαλούμαι Εσένα , πού πάντοτε μακροθυμείς και
συγκρατείς την οργή Σου και δίνεις στους αμαρτωλούς καιρό μετανοίας .
Καταύγασε , Δέσποτα , με το φως του προσώπου Σου εμένα τον αμαρτωλό , διότι
είσαι ταχύς στο να ελεείς και βραδύς στο να τιμωρείς . Εσύ ο εύσπλαχνος άπλωσε
το χέρι Σου και ανόρθωσέ με από την τάφρο των ανομιών μου . Εσύ δεν
ευχαριστείσαι στην απώλεια του αμαρτωλού ούτε αποστρέφεις το πρόσωπό Σου
από τον προσευχόμενο σ’ Εσένα με δάκρυα .
Άκουσε , Κύριε , τη φωνή του δούλου Σου πού Σε επικαλείται και φανέρωσε το
φως Σου σ’ εμένα τον στερημένο το φως . Δώρισε μου τη χάρη Σου , γιατί εγώ δεν
έχω άλλη ελπίδα και ελπίζω πάντοτε μόνο στη δική Σου βοήθεια και δύναμη .
΄΄Στρέψον , Κύριε , τον κοπετόν μου εις χαράν εμοί , διάρρηξον τον σάκκον μου καί
περίζωσόν με ευφροσύνην ΄΄ ( πρβλ. Ψαλμ. κθ’ 12 ) . Ευδόκησε , ώστε να καταπαύσω
από τα εσπερινά μου έργα και να βρω ορθρινή ανάπαυσι όπως οι εκλεκτοί Σου ,
Κύριε , από τούς οποίους ΄΄ απέδρα οδύνη , λύπη καί στεναγμός ΄΄. Κάνε νά ανοιχθεί
για μένα η θύρα της βασιλείας Σου , ώστε να εισέλθω και να συγκαταριθμηθώ με
τούς ευφραινομένους από το φως του προσώπου Σου και να κληρονομήσω την
αιώνια ζωή »