Πως διαβεβαιώνουν με κατηγορηματικό τρόπο οι επίσκοποι στην Ελλάδα;

Με αφορμή το εξαιρετικό κείμενο του π. Στυλιανού Καρπαθίου ΕΔΩ.

Πως διαβεβαιώνουν με κατηγορηματικό τρόπο οι επίσκοποι στην Ελλάδα ότι δεν υπάρχουν σε εμβόλια υλικά από τις κυτταρικές σειρές των εκτρωμένων εμβρύων με τα οποία παράχθηκαν όταν ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (WHO), ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων (EMA) και ο Αμερικανικός Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA), αναγνωρίζουν ότι υπάρχουν υπολείμματα από τα θρεπτικά υλικά και τις κυτταρικές σειρές στα εμβόλια ιϊκού φορέα (στην Ελλάδα AstraZeneca, Johnson and Johnson) και έχουν θέσει όρια πάνω από τα οποία δεν επιτρέπεται να υπάρχουν αυτά τα υλικά σε εμβόλια;

Ενδεικτικά στην εργασία ‘‘Filter-Based Clarification of Viral Vaccines and Vectors by Youness Cherradi, Sarah Le Merdy, Li-Jun Sim, Takao Ito, Priyabrata Pattnaik, Josselyn Haas and Anissa Boumlic,» στην παράγραφο »Final Product Purity Levels» διαβάζουμε:  Επίπεδα καθαρότητας του τελικού προϊόντος: Ρυθμιστικοί φορείς παρέχουν συστάσεις και απαιτήσεις σχετικά με τις αποδεκτές υπολειμματικές ποσότητες  ουσιών- ρύπων στα τελικά φαρμακευτικά προϊόντα. Για λόγους ασφάλειας και ανοχής των ασθενών, το DNA του κυττάρου ξενιστή (σ.σ. DNA των κυτταρικών σειρών των εκτρωμένων εμβρύων) σε ένα τελικό προϊόν πρέπει να μειωθεί στα κατάλληλα επίπεδα.

Το 1998, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) καθόρισε τη μέγιστη υπολειμματική περιεκτικότητα σε DNA σε ένα εμβόλιο να είναι <10 ng/δόση. Έκτοτε, ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων (EMA) πρότεινε αυστηρότερους όρους με βάση τον τύπο της κυτταρικής σειράς (ογκογόνου προέλευσης) (σ.σ. π.χ η κυτταρική σειρά HELA η οποία δεν προέρχεται από εκτρωμένο έμβρυο αλλά δεν έχει χρησιμοποιηθεί στα εμβόλια ιϊκού φορέα της Ελλάδας)  που χρησιμοποιείται στην παρασκευή εμβολίων. Ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (FDA) ακολουθεί μια προσέγγιση αξιολόγησης κατά περίπτωση και συνιστά στους κατασκευαστές να μειώσουν τόσο το μέγεθος (~200 bp) όσο και την ποσότητα του DNA ανά δόση.

Μέχρι σήμερα, ένα τελικό περιεχόμενο DNA <10 ng/δόση είναι συνήθως αποδεκτό για τα περισσότερα βιολογικά (biologics), (σ.σ. Biologics= βιοτεχνολογικά προιόντα τα οποία παράχθηκαν από ζωντανούς οργανισμούς ή περιέχουν συστατικά ζωντανών οργανισμών, στα εμβόλια ιϊκού φορέα ισχύουν και τα δύο). Ομοίως, ένα προϊόν ανασυνδυασμένου μονοκλωνικού αντισώματος (MAb) πρέπει να φτάσει σε κάθαρση ρύπων σε <100 ppm HCP, ≤10 ng/δόση DNA και <5% ανοσογόνων συσσωματωμάτων. 

Final Product Purity Levels: Regulatory agencies provide recommendations and requirements regarding acceptable residual amounts of contaminants in final drug products. For reasons of patient safety and tolerance, host cell DNA in a final product must be reduced to appropriate levels. In 1998, the World Health Organization (WHO) specified the maximum residual DNA content in a vaccine to be <10 ng/dose. Since then, the European Medicines Agency (EMA) proposed more stringent conditions based on the type of cell line (tumorigenic origin) used in vaccine manufacturing. The US Food and Drug Administration (FDA) follows a case-by-case evaluation approach and recommends that manufacturers reduce both the size (~200 bp) and amount of DNA per dose.

To date, a final DNA content of <10 ng/ dose commonly is accepted for most biologics. Similarly, a recombinant monoclonal antibody (MAb) product must reach clearance of impurities to <100 ppm of HCP, ≤10 ng/dose of DNA, and <5% of immunogenic aggregates

Δ. Ο.

πηγή