Ο Σταυρός, η αναγκαιότητα του και το παγκόσμιο νόημα του αποκαλύπτονται με την πολύ σύντομη φράση του Ευαγγελίου: «και εδάκρυσεν ο Ιησούς…».
Τώρα μπορούμε να καταλάβουμε γιατί δάκρυσε: αγαπούσε το φίλο Του Λάζαρο και γι’ αυτό είχε τη δύναμη να τον φέρει πίσω στη ζωή. Η δύναμη της Ανάστασης δεν είναι απλά μια θεϊκή «δύναμη αυτή καθ’ εαυτή», αλλά είναι δύναμη αγάπης, ή μάλλον η αγάπη είναι δύναμη.
Ο Θεός είναι Αγάπη και η Αγάπη είναι Ζωή. Η Αγάπη δημιουργεί Ζωή…
Η Αγάπη, λοιπόν, είναι εκείνη που κλαίει μπροστά στον τάφο και η Αγάπη είναι εκείνη που επαναφέρει τη ζωή. Αυτό είναι το νόημα των θεϊκών δακρύων του Ιησού. Μέσα απ’ αυτά η αγάπη ενεργοποιείται και πάλι – αναδημιουργεί, απολυτρώνει, αποκαθιστά τη σκοτεινή ζωή του ανθρώπου: «Λάζαρε, δεύρο έξω!..»
Προσταγή απολύτρωσης.
Κάλεσμα στο φως.
Ακριβώς γι’ αυτό το Σάββατο του Λαζάρου είναι το προοίμιο και του Σταυρού, σαν τη μέγιστη θυσία της αγάπης, και της Ανάστασης, σαν τον τελικό θρίαμβο της αγάπης.
+π. Αλεξάνδρου Σμέμαν
1 σχόλιο:
.. και είναι ένα μυστήριο το Μυστήριό της. Κάποτε μοιάζει με πικρό φάρμακο που πρέπει να πιεις για να συνέλθεις. Αλλιώς, δε συνέρχεσαι με τίποτα. Ή με επώδυνη θεραπευτική αγωγή που πρέπει να ακολουθήσεις για να γιατρευτείς. Αλλιώς, δε γιατρεύεσαι με τίποτα. Ή με δύσκολη χειρουργική επέμβαση που πρέπει να γίνει για να σωθείς. Αλλιώς, δε σώζεσαι με τίποτα. Και επειδή, ακριβώς, είναι Φάρμακο και Θεραπεία, είναι, κυρίως, απαραίτητη όταν στην ατμόσφαιρα κυκλοφορούν θανατηφόρα Μικρόβια..
"Μην παρανοείς τα λόγια που 'χω πει,
ειν' η πιο απλή του κόσμου σύνταγη,
νιώσε με για να σε νιώσω κι ας πονάς,
ειν' πανάκριβο στο λέω ν' Άγαπάς".
Δημοσίευση σχολίου