ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος μιλάει με τον Sucharit Bhakdi για όλους και για όλα, εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους

Με τον παγκόσμιας φήμης επιστήμονα Sucharit Bhakdi συνομιλεί ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος σε μία συνέντευξη ποταμό. Μιλούν για την πανδημία, τα εμβόλια, τους εμβολιασθέντες ή τους ανεμβολίαστους αλλά και για τις επιστημονικές ανακαλύψεις, τα μυστικά και τα φανερά της παγκόσμιας επιστημονικής έρευνας. 

 

Ποιος είναι ο Sucharit Bhakdi 

Το επιστημονικό προφίλ του Sucharit Bhakdi είναι τόσο πλούσιο και συμπαγές που είναι αδύνατο να αμφισβητηθεί ακόμα και από τους όποιους εχθρούς του. Για ένα μεγάλο διάστημα διετέλεσε το «φοβερό παιδί» του Ινστιτούτου Max Planck, που είναι ό,τι καλύτερο διαθέτει η ευρωπαϊκή γνώση στον τομέα των επιστημών. Κατέχει αναρίθμητα βραβεία και δημοσιεύσεις σε όλα τα έγκυρα και έγκριτα επιστημονικά περιοδικά. Έχει φέρει εις πέρας έρευνες που καταγράφηκαν ως σταθμοί στην ερευνητική μοριακή βιολογία, κυρίως όσον αφορά τον μηχανισμό προσβολής των κυττάρων από τους ιούς. Πρόκειται για έρευνες-κλειδί ως προς την περιγραφή και καταγραφή της ολοκληρωμένης εικόνας της «επίθεσης» ενός ιού στον ανθρώπινο οργανισμό. Είναι ο επιστήμονας που περιέγραψε με ακρίβεια δηλαδή τον «μηχανισμό της ακίδας», που τόσο μας ταλαιπωρεί με την πανδημία και για τον οποίο τόσα πολλά έχουν γραφτεί και ειπωθεί συνήθως από μη αρμόδιους. Ο Sucharit Bhakdi είναι λοιπόν ο αρμοδιότερος όλων.

Το βιογραφικό του

Εξαιρετικά εντυπωσιακό είναι το βιογραφικό του Sucharit Bhakdi, ο οποίος γεννήθηκε την 1η Νοεμβρίου 1946 στην Ουάσιγκτον D.C. και είναι Αυστριακός με καταγωγή από την Ταΐλάνδη, ειδικός στη Μικροβιολογία, την Ιολογία και την Επιδημιολογία των Λοιμώξεων. 

Ήταν ομότιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Johannes Gutenberg Mainz και επικεφαλής του Ινστιτούτου Ιατρικής Μικροβιολογίας και Υγιεινής από το 1991 έως το 2012.

Από το 1963 έως το 1970 σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο της Βόννης, από το 1966 έως το 1970 υπήρξε κάτοχος υποτροφίας της Γερμανικής Υπηρεσίας Ακαδημαϊκών Ανταλλαγών.
Για αρκετό καιρό ο Bhakdi εργάστηκε ως ιδιωτικός βοηθός του Walter Siegenthaler.
Από το 1972 έως το 1974 ήταν υπότροφος του παγκόσμιας εμβέλειας Ινστιτούτου Max Planck Society στο Max Planck Institute for Immunobiology στο Φράιμπουργκ.
Από το 1974 έως το 1976 επιχορηγήθηκε ως ερευνητής από το Ίδρυμα Alexander von Humboldt για το Ινστιτούτο Max Planck στον τομέα της Ανοσοβιολογίας στην πόλη του Φράιμπουργκ.

Μετά από έναν χρόνο παραμονής στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης, εργάστηκε στο Ινστιτούτο Ιατρικής Μικροβιολογίας στο Πανεπιστήμιο Justus Liebig στο Gießen από το 1977 έως το 1990.

Τον Ιούλιο του 1979 διορίστηκε καθηγητής, το 1982 ανέλαβε και καθηγητής Ιατρικής Μικροβιολογίας, ενώ διορίστηκε στο Πανεπιστήμιο του Mainz το 1990.
Από το 1991 ήταν επικεφαλής του Ινστιτούτου Ιατρικής Μικροβιολογίας και Υγιεινής ως καθηγητής.
Ο Sucharit Bhakdi αποσύρθηκε την 1η Απριλίου 2012.
Από το 2016 ερευνά ως επισκέπτης μελετητής στο Christian-Albrechts-Universität zu Kiel (Κίελο Γερμανία).

Έχει διατελέσει μέλος του Συνεργατικού Ερευνητικού Κέντρου του Γερμανικού Ιδρύματος Ερευνών «Proteins as Tools in Biology» στο Πανεπιστήμιο του Giessen (1987-1990).

Επίσης διετέλεσε αναπληρωτής πρόεδρος του Συνεργατικού Ερευνητικού Κέντρου «Ανοσοπαθογένεση» (1990-1999).

Τέλος υπήρξε ομιλητής του Συνεργατικού Ερευνητικού Κέντρου «Μόλυνση και εμμονή στις λοιμώξεις» στο Μάιντς (2000–2011).

Επιστημονική εργασία-σταθμός

Το 1978, ο Bhakdi ανακάλυψε την πρώτη πρωτεΐνη που προσβάλλει και βλάπτει τα κύτταρα βυθιζόμενη στην κυτταρική μεμβράνη, με αποτέλεσμα τον σχηματισμό πόρου. 

Ήταν το πολυαναμενόμενο μόριο ενίσχυσης του συστήματος συμπληρώματος, το οποίο σχηματίζεται στην επιφάνεια ξένων κυττάρων ως αποτέλεσμα αλυσιδωτής αντίδρασης του ανοσοποιητικού συστήματος.
Με την επακόλουθη ανακάλυψη ότι τα ίδια τα βακτήρια μπορούν επίσης να παράγουν πρωτεΐνες που σχηματίζουν πόρους, άνοιξε ένα νέο πεδίο έρευνας. Σήμερα είναι γνωστό ότι η συντριπτική πλειονότητα των παθογόνων βακτηρίων παράγουν σχηματισμούς πόρων που βλάπτουν τα κύτταρα ξενιστές. Το 1984 ο Bhakdi κλήθηκε να παρουσιάσει την έννοια της βλάβης των κυτταρικών μεμβρανών από τους σχηματιστές πόρων στη Royal Society στο Λονδίνο. Από τότε, η εξέταση αυτού του θέματος παρέμεινε στο επίκεντρο των ερευνητικών του δραστηριοτήτων. 

Η έρευνα για το συμπληρωματικό δίκτυο οδήγησε τον Bhakdi στην περιοχή της αθηροσκλήρωσης.
Το 1989 ανακάλυψε ότι αυτό το συστατικό του ανοσοποιητικού μας συστήματος ενεργοποιείται μυστηριωδώς στα αγγειακά τοιχώματα όπου εναποτίθεται η λιποπρωτεΐνη χαμηλής πυκνότητας (LDL, η «κακή» χοληστερόλη). 

Ο λόγος για αυτό θα μπορούσε να διευκρινιστεί και η επακόλουθη εργασία οδήγησε τον Bhakdi σε μια νέα επεξηγηματική ιδέα -την υπόθεση του Μάιντς- για την ανάπτυξη της διαδεδομένης αθηροσκλήρωσης της νόσου. Επίσης συνέχισε να συμβάλλει στην έρευνα για την ελονοσία και τον δάγκειο πυρετό.

Δημοσιεύσεις 

Διαθέτει περισσότερες από 300 δημοσιεύσεις με λίστα Pubmed (κύριος συγγραφέας και συν-συγγραφέας), καθώς και πολλά άλλα άρθρα και κεφάλαια βιβλίων.

Βραβεία

1979 Βραβείο από το Πανεπιστήμιο Justus Liebig στο Giessen
1979 Βραβείο ιατρικής προόδου Constance
1987 Βραβείο  της Γερμανικής Εταιρείας Υγιεινής και Μικροβιολογίας
1988 Βραβείο Dr. Friedrich Sasse
1989 Βραβείο Robert Koch της πόλης του Clausthal-Zellerfeld
1989 Βραβείο Ludwig Schunk για την ανθρώπινη ιατρική
1990 Βραβείο Gotthard Schettler                                                                                                                      1991 Βραβείο Gay Lussac Humboldt
Βραβείο Schwarz Pharma 1999
Βραβείο Aronson 2001 για «πρωτοποριακή εργασία στον τομέα του συστήματος συμπληρώματος και των βακτηριακών τοξινών» [48]
2005 Βραβείο H. W. Hauss [49]
2005 Μετάλλιο του κράτους της Ρηνανίας-Παλατινάτου                                                                                    2009 Μετάλλιο Rudolf Schönheimer της Γερμανικής Εταιρείας Έρευνας στην Αρτηριοσκλήρωση