Ἀδυνατῶ νὰ κατανοήσω πῶς μποροῦν Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ νὰ δικαιολογοῦν δολοφονίες ἐμβρύων μὲ ἐπιχειρήματα ἀθέων, πωρωμένων κοσμικῶν.
Ἀναρωτιέμαι: Γνωρίζουν ὅτι τὰ ἔμβρυα ἐξάγονται μὲ καισαρικὴ τομὴ ἀπὸ δύσμοιρες γυναῖκες σὲ προχωρημένη ἐγκυμοσύνη καί, ἐνῶ ἀκόμη εἶναι ζωντανά, τοὺς ἀφαιροῦν τὰ ὄργανα ποὺ τοὺς εἶναι χρήσιμα καὶ ἐν συνεχείᾳ τὰ ἐγκαταλείπουν νὰ ξεψυχήσουν; Ἤ μήπως πιστεύουν ὅτι τοὺς κάνουν ἀναισθησία ὅταν τὰ πετσοκόβουν γιὰ νὰ πάρουν τὰ ὄργανά τους, ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ εἶναι γνωστὸ ὅτι δὲν τὰ θεωροῦν κἄν ἀνθρώπους;
Ἀκόμη κι ἄν ὁ συγκεκριμένος ἰὸς ἦταν πραγματικὰ ἐφιαλτικὸς καὶ δὲν εἶχε διογκωθεῖ δυσθεώρητα ἀπὸ τοὺς κρατοῦντες, ἀκόμη κι ἄν τὰ καινοφανῆ προϊόντα γενετικῆς μηχανικῆς ποὺ βαφτίστηκαν «ἐμβόλια» ἦταν ὄντως ἐμβόλια καὶ δὴ δοκιμασμένα ἐπὶ πολλὰ χρόνια, ἀκόμη κι ἄν δὲν παρουσίαζαν παρενέργειες καὶ ἀποδεδειγμένα δὲν ἀλλοίωναν τὸ DNA μας, ἦταν δηλαδὴ 100% ἀσφαλῆ τόσο βραχυπρόθεσμα ὅσο καὶ μακροπρόθεσμα, ἀκόμη κι ἄν ἐπετύγχαναν 100% καὶ ἐφ' ὅρου ζωῆς ἀνοσία, τὸ γεγονὸς καὶ μόνο ὅτι χρησιμοποιήθηκαν γιὰ τὴν παραγωγὴ ἤ ἔστω γιὰ τὶς πρῶτες πειραματικὲς δοκιμές τους κυτταρικὲς σειρὲς ἐκτρωμένων ἐμβρύων δὲν τὰ καθιστᾶ ἀπαγορευτικὰ γιὰ τὸν Ὀρθόδοξο Χριστιανό; Μπορεῖ Ὀρθόδοξος Χριστιανός, ὁ ὁποῖος πιστεύει, ὑποτίθεται, στὸν λόγο «ἡμῶν (...) τὸ πολίτευμα ἐν οὐρανοῖς ὑπάρχει...», νὰ βασίζῃ τὴν διαφύλαξι τῆς ὑγείας τοῦ προσωρινοῦ του σαρκίου στὴ μαζικὴ δολοφονία ἄλλων ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι, μάλιστα, φεύγουν ἀβάπτιστοι, κουβαλώντας τὸ προπατορικὸ ἁμάρτημα στὸν Ἄδη, χωρὶς νὰ τὸν ἐλέγχῃ ἡ συνείδησί του;
Τί νὰ τὸ κάνω ἄν γλιτώσω ἀπὸ τὸν λεγόμενο SARS-CoV-2 κορωνοϊὸ καὶ πεθάνω τὸν ἑπόμενο μῆνα ἀπὸ ἄλλον κορωνοϊό, π.χ. γρίπης, ἤ ἀπὸ ἔμφραγμα ἤ ἐγκεφαλικὸ ἤ σὲ 6 μῆνες εἴτε σὲ ἕνα χρόνο ἀπὸ καρκίνο στὸν ἐγκέφαλο ἤ ἄν, ἔστω, ζήσω ὑγιέστατος μέχρι τὰ 200 χρόνια, ἀλλὰ δὲν βρῶ ἔλεος ἀπὸ τὸν Θεὸ γιὰ μία αἰωνιότητα; Μήπως τότε θὰ μεσολαβήσῃ στὸν Θεὸ καὶ θὰ μὲ σώσῃ ἀνάξιος Μητροπολίτης ἤ ἄθεος πολιτικός;
Τελικά, πιστεύουμε ἤ ὄχι σὲ μετὰ θάνατον ζωὴ καὶ μισθαποδοσία;..
Δημήτρης Ι. Παπαδημόπουλος
4 σχόλια:
Πιστεύω εις ένα Θεόν, Πατέρα, παντοκράτορα, ποιητήν ουρανού και γης, ορατών τε πάντων και αοράτων.
Και εις ένα Κύριον Ιησούν Χριστόν, τον Υιόν του Θεού τον μονογενή, τον εκ του Πατρός γεννηθέντα προ πάντων των αιώνων. Φως εκ φωτός, Θεόν αληθινόν εκ Θεού αληθινού γεννηθέντα, ου ποιηθέντα, ομοούσιον τω Πατρί, δι ου τα πάντα εγένετο.
Τον δι ημάς τους ανθρώπους και δια την ημετέραν σωτηρίαν κατελθόντα εκ των ουρανών και σαρκωθέντα εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου και ενανθρωπήσαντα.
Σταυρωθέντα τε υπέρ ημών επί Ποντίου Πιλάτου και παθόντα και ταφέντα.
Και αναστάντα τη τρίτη ημέρα κατά τας Γραφάς.
Και ανελθόντα εις τους ουρανούς και καθεζόμενον εκ δεξιών του Πατρός.
Και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης κρίναι ζώντας και νεκρούς, ου της βασιλείας ουκ έσται τέλος.
Και εις το Πνεύμα το Άγιον, το κύριον, το ζωοποιόν, το εκ του Πατρός εκπορευόμενον, το συν Πατρί και Υιώ συμπροσκυνούμενον και συνδοξαζόμενον, το λαλήσαν δια των Προφητών.
Εις μίαν, αγίαν, καθολικήν και αποστολικήν Εκκλησίαν.
Ομολογώ εν βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών.
Προσδοκώ ανάστασιν νεκρών.
Και ζωήν του μέλλοντος αιώνος. Αμήν.
ΑΞΙΟΣ!
Θεοποιήσαμε την (πρόσκαιρη αυτή) ζωή και απομακρυνθήκαμε απο την (όντως) Ζωή. Τραγικές φιγούρες του αιώνος τούτου γίναμε μαριονέτες του κοσμοκρατορος διαβολου και αφήσαμε στη άκρη τον Παντοκράτορα Χριστό. Παρακαλούμε με αγωνία για μια παράταση ζωής (εδώ) και απομακρυνόμαστε απο τη Ζωή (εκεί.. πέραν του τάφου). Εύχεσθε αδερφοί..
Άξιος Δημήτριε
Νικόλαος Ι. Καφφές
Δημοσίευση σχολίου