Ὁ Ἀργολίδος καί ἡ «Πανούκλα»!

 

Ὅταν οἱ μητροπολίτες, ἀντί γιά τούς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας προσφεύγουν σέ μηδενιστές πατέρες!

Καὶ πάλι ἡ οἰκουμενιστικὴ γραφίδα τοῦ μητρ. Ἀργολίδος Νεκτάριου ἔκανε τὸ θαῦμα της. Κατάφερε νὰ κατατροπώσει(!) ὅσους ἐλέγχουν τὶς αὐθαιρεσίες τῆς δεσποτοκρατίας! Καὶ χρησιμοποίησε ὡς ὅπλα τὰ κείμενα δύο μεγάλων …«Πατέρων», τοῦ Ἀλμπὲρ Καμὺ καὶ τοῦ Σταύρου Ζουμπουλάκη! 

 

Ὁ πρῶτος εἶναι ὑποστηρικτὴς τῆς φιλοσοφίας τοῦ παραλόγου δηλ. τοῦ μηδενισμοῦ καὶ τοῦ Ἀντιχρίστου καὶ ὁ δεύτερος φιλοπαπικὸς συγγραφέας, τοῦ ὁποίου ἕνα ἀπὸ τὰ ἔργα ὀνομάζεται «Χριστιανισμὸς τῆς χαρᾶς, ἡ μαρτυρία τοῦ πάπα Φραγκίσκου» στὸ ὀπισθόφυλλο τοῦ ὁποίου γράφει ὁ συγγραφεύς: «Ο πάπας Φραγκίσκος, άνθρωπος αγάπης, απλός, σεμνός και οικείος… Δεν πιστεύει στο αόρατο χέρι της αγοράς, που ρυθμίζει μαγικά τα πάντα. Αρνείται την κυριαρχία του χρήματος και την αναγωγή του σε υπέρτατο και μόνο κριτήριο. Ο πάπας Φραγκίσκος θέλει μια Εκκλησία φτωχή και των φτωχών, αλλά ταυτόχρονα και κυρίως μια Εκκλησία προσευχόμενη -χωρίς προσευχή μετατρέπεται σε μη κυβερνητική φιλανθρωπική οργάνωση. Ο χριστιανισμός του διαπνέεται απ' αρχής μέχρι τέλους από την ιδέα της αποστολικότητας της Εκκλησίας και, αξεχώριστα, από τη χαρά της ζωής του χριστιανού. Αποστολή (missio) είναι να φέρεις και στους άλλους τη χαρά που έλαβες, τη χαρά των καλών ειδήσεων». Αὐτὲς εἶναι οἱ πηγὲς τοῦ κ. Νεκταρίου, ἡ φιλοσοφία τοῦ παραλόγου καὶ οἱ οἰκουμενιστὲς ὑμνητὲς τοῦ Πάπα. 

Καὶ τί προσπαθεῖ μὲ αὐτές;

Προσπαθεῖ ὁ κ. Νεκτάριος νὰ βρεῖ ὁμοιότητες μεταξὺ τῶν περιγραφομένων ἀπὸ τὸν Καμὺ καὶ αὐτῶν ποὺ συμβαίνουν σήμερα. Καὶ ἕνα πρῶτο κοινὸ σημεῖο ποὺ βρῆκε εἶναι ὅτι τότε καὶ τώρα οἱ κάτοικοι στρουθοκαμηλίζουν, ἀρνοῦνται νὰ παραδεχτοῦν τὴν σκληρὴ πραγματικότητα, τὸν κίνδυνο τῆς χολέρας τότε καὶ τοῦ κορονοϊοῦ σήμερα.

Ἀσφαλῶς καὶ λανθάνει στὴν διαπίστωσή του ὁ κ. Νεκτάριος. Ὄχι μόνο οἱ πολίτες δὲν στρουθοκαμηλίζουν, ἀλλὰ στὴν πλειονότητά τους ἐφάρμοσαν τὰ μέτρα. Οἱ φωνὲς ἐκείνων ποὺ διαφωνοῦν, ὄχι στὸν κίνδυνο τοῦ κορονοϊοῦ, ἀλλὰ στὸ κίνδυνο τῶν ἀλλοπρόσαλλων κυβερνητικῶν γιὰ τὸ λαὸ μέτρων, δυστυχῶς εἶναι λίγες, ἀφοῦ ἡ κυβερνητικὴ προπαγάνδα καὶ Δεσποτικὴ ὑποταγὴ στὴν κυβέρνηση, ἐνέσπειρε τὸ φόβο στὸ λαό.

Μάλιστα ο κ. Νεκτάριος ως μαὶτρ τῆς παραποίησης διαστρέφει καὶ τὴν πηγὴ ποὺ χρησιμοποιεῖ, τὸν Καμύ. Διότι ὁ Καμὺ δὲν ἔγραψε τὸ ἔργο του γιὰ νὰ πεῖ αὐτὰ ποὺ παραθέτει καὶ ὑποστηρίζει ὁ κ. Νεκτάριος. Ο Gabriel García Marquez γράφει «ότι ο Άλμπερτ Καμὺ δεν κάνει λάθος, το δράμα δεν είναι τα τραμ γεμάτα πτώματα, αλλά ο αγωνιώδης ζωντανός που πρέπει να αφήσει τα λουλούδια». Ο Καμὺ δεν βίωσε «την πανούκλα, αλλά πρέπει να είχε ιδρώσει αίμα και νερό εκείνες τις φοβερές νύχτες της κατοχής όταν έγραψε μυστικά άρθρα στην κρυψώνα του στο Παρίσι, ενώ έξω οι Ναζί, ενώ κυνηγούσαν αντάρτες, μπορούσαν να ακουστούν. Ως παραβολή της Αντίστασης, «Η πανούκλα» είναι ένας λόγος για την αλληλεγγύη μεταξύ των ανθρώπων στον αγώνα κατά του θανάτου και την τυραννία. Σὲ ὅλο τὸ ἔργο ἐπισημαίνεται συχνά ο κίνδυνος να μην υποτιμηθεί ο ολοκληρωτισμός ως «βιολογικό γεγονός». «Ἡ πανούκλα» γράφτηκε γιὰ τὴν ἀντίσταση καὶ ὄχι γιὰ τὴν ὑποταγὴ στὸν ὁλοκληρωτισμὸ τῶν μέτρων, ποὺ ὑποστηρίζει ὁ κ. Νεκτάριος, ποὺ ψάχνει ἀπεγνωσμένα κείμενα ποὺ νὰ στηρίξουν τὶς ἀντιορθόδοξες θέσεις του καὶ νὰ κρύψουν τὴν δειλία του.

Ἔπειτα, ποιά ὁμοιότητα μπορεῖ νὰ ἔχει μία ἀρρώστεια σὰν τὴν χολέρα, μὲ τὸν κορονοϊό, ποὺ μέχρι τώρα στὴν πατρίδα μας, δὲν ἔχει περισσότερους θανάτους ἀπὸ ὅσους ἡ κοινή γρίπη; Ποὺ κυρίως πλήττει ἀνθρώπους μὲ ὑποκείμενες ἀσθένειες, ἐνῶ τὰ κυβερνητικὰ μέτρα «σκοτώνουν» τὴν οἰκονομία, τὴν ψυχολογία, τὴν ὑγεία τῶν παιδιῶν καὶ τῶν νέων, καὶ γενικὰ τῶν πολιτῶν, ἀφοῦ οἱ Μ.Ε.Θ. δέχονται μόνο ἀνθρώπους μὲ κορονοϊό, ἐνῶ τὶς ἄλλες κατηγορίες ἀσθενῶν, τὶς προγραμματισμένες ἐγχειρήσεις διαφόρων παθήσεων τὶς ἀναβάλλουν, καὶ ταλαιπωροῦνται καὶ πεθαίνουν ἄνθρωποι περισσότεροι ἀπ’ ὅσους μὲ κορονοϊό;

 

Καὶ συνεχίζει, χωρὶς ντροπὴ ὁ Σεβασμιώτατος, νὰ γράφει:

«Σε περιπτώσεις  θεομηνιών, πολέμων, επιδημιών, οι άνθρωποι προσπαθούν να πιαστούν από κάπου, να πάρουν ελπίδα, να μάθουν τι θα γίνει στο μέλλον και πότε θα σταματήσει το κακό. Το βλέπουμε και στις μέρες μας. Μάγοι και αστρολόγοι κάνουν χρυσές δουλειές, με το αζημίωτο βέβαια».

Ποιά εἶναι ἀλήθεια ἡ αἰτία ποὺ καταφεύγουν κάποιοι ἄνθρωποι στοὺς μάγους καὶ τοὺς ἀστρολόγους;

 Εἶναι ἡ ἔλλειψη πίστης στὸν ἀληθινὸ Θεό. 

Μήπως λοιπόν (ἐκτὸς ἀπὸ ἐκείνους ποὺ ἔτσι κι ἀλλιῶς θὰ πήγαιναν στοὺς ἀστρολόγους καὶ τοὺς προφητολόγους), μήπως προσφύγουν καὶ ἄλλοι ἀστήρικτοι χριστιανοί, ἀφοῦ ἡ δειλία καὶ ἡ ἀδράνεια τῶν Δεσποτάδων χωρὶς φόβο Θεοῦ ἔκλεισαν τὶς ἐκκλησίες, στὶς ὁποῖες μποροῦσαν οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ νὰ βροῦν καταφυγή;

Ὡς πρὸς «τοὺς προφητολόγους ποὺ ἀναστατώνουν τὸν κόσμο», ἐν μέρει συμφωνοῦμε. Μπορεῖ ὅμως, ὅπως ὁ Καμύ, ἔτσι καὶ ὁ μητροπολίτης Νεκτάριος νὰ ἀμφισβητεῖ καὶ τὶς προφητεῖες Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας καὶ μάλιστα τῆς Ἀποκαλύψεως;

Ἔπειτα ἀρνεῖται ὁ κ. Νεκτάριος, ὅπως καὶ ὁ Καμύ, ὅτι ὁ Θεὸς τιμωρεῖ, (ὄχι βέβαια μὲ τὴν προοπτικὴ ποὺ ἤξερε ὁ Καμύ), ἀλλὰ μὲ τὴν Ὀρθόδοξη προοπτικὴ τῆς ἀγάπης; Γιατί δὲν τονίζει τὴν διαφορά; Ἀσφαλῶς γιὰ νὰ ἀποδώσει στοὺς πιστοὺς καὶ τοὺς ὀρθοφρονοῦντας Ἕλληνες τὴν κατηγορία ὅτι πιστεύουν σὲ ἕνα τιμωρό Θεό!

Γιὰ τὴ μάσκα ἔχουν γραφεῖ τόσα πολλά, ποὺ δὲν χρειάζεται νὰ ἐπανέλθω.

Ὅμως δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ μὴ γραφεῖ κάτι γιὰ τὸ κλείσιμο τῶν Ναῶν. Κι ἐδῶ ὁ μητροπολίτης προσποιεῖται ὅτι δὲν ἔχει διαβάσει ὅλα τὰ ἐπιχειρήματα ἐκείνων τῶν πιστῶν (ἱερωμένων-θεολόγων κ.λπ.), οὔτε τὸν συγκινεῖ, οὔτε τὸν συνεφέρνει ἀπὸ τὴν «μέθη» του νὰ ὑποστηρίζει τὴν Κυβερνητικὴ τακτικὴ καὶ τὴν προσβλητική/προδοτικὴ στάση τῆς Συνόδου, ἡ ὁποία ρίχνει στὸν κάλαθο τῶν ἀχρήστων καὶ ἕνα Ἱερὸ Κανόνα Οἰκουμενικῆς Συνόδου. Πράγματι ὁ Δ΄ Κανόνας τῆς Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ἀπαγορεύει ρητά τό κλείσιμο τῶν ἱερῶν Ναῶν γιά ὁποιονδήποτε λόγο καί αἰτία!

Γιὰ ποιό λόγο λοιπόν, δέχτηκαν οἱ Μητροπολίτες τὸ γενικὸ κλείσιμο τῶν Ναῶν; Δὲν μποροῦσαν, ἔστω καὶ μὲ κάποιους περιορισμούς, νὰ μείνουν ἀνοικτοὶ οἱ Ναοί; Δηλαδή, ἐὰν οἱ Ναοὶ μείνουν κλειστοὶ μέχρι καὶ τὸ Πάσχα, ὅπως διασπείρουν κυβερνητικὰ στόματα, ἀντιλαμβάνονται τὴν τεράστια εὐθύνη ποὺ ἔχουν οἱ Μητροπολίτες, ἀφοῦ στὸ διάστημα αὐτὸ θὰ πεθάνουν πολλοὶ χωρὶς τὰ σωστικὰ μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας;

Ἐπίσης δὲν ἀνησυχεῖ ὁ κ. Νεκτάριος καὶ ο συλλείτουργοί του δεσπότες ὅτι θὰ ἐξοικειωθοῦν οἱ πιστοὶ μὲ τὴν διὰ τῶν Μ.Μ.Ε. παρακολούθηση τῶν μυστηρίων καὶ ἡ Θ. Λειτουργία θὰ καταντήσει τηλεθέαμα; Καὶ ποιός ἅγιος εἶπε ποτὲ ὅτι ἄλλοι τρόποι κοινωνίας μὲ τὸ Θεό, ἀντισταθμίζουν καὶ ἀντικαθιστοῦν τὴν Θ. Κοινωνία; Αὐτὴ ἡ θέση δὲν ἔρχεται σὲ σύγκρουση μὲ τὴν ἴδια τὴν Ἐντολὴ τοῦ Κυρίου γιὰ τὴ Θ. Κοινωνία; Αὐτὸ ἐννοοῦσε ὁ ἅγιος τῆς Ρουμανίας, ὁ π. Κλεόπας;

Τόν πειράζουν τόν κ. Νεκτάριο καί οἱ κρυφὲς λειτουργίες! Λές καί  δέν ἔχουν γίνει χιλιάδες λειτουργίες κρυφὰ στήν περίοδο τῶν κατακομβῶν, στήν κοντινή μας περίοδο τῶν διωγμῶν στή Σοβιετικὴ Ἕνωση, στήν περίοδο τῶν Ἀρειανικῶν αἱρετικῶν κ.ἄ. Τολμάει νὰ γράφει: «Παρά τις συστάσεις της Ιεράς Συνόδου, εφημέριοι, γέροντες και γερόντισσες καλούν επιλεκτικά τους “δικούς τους” να μεταλάβουν “κρυφά” που σημαίνει “εμείς να σωθούμε και οι άλλοι να πάνε στο πυρ το εξώτερον. Φτάσαμε δηλαδή στο σημείο να χρειάζεται μέσον για να κοινωνήσεις!”». 

1) Αὐτὸ πρέπει νά ποῦμε ἐμεῖς γιά τούς Ἀρχιερεῖς καί ἱερεῖς πού πράγματι ἔκαναν τή Θ. Λειτουργία καί Θ. Κοινωνία ἀτομικό γεγονός: λειτουργοῦν μόνο για τόν ἑαυτό τους. 

2)   Αὐτὸ ἔλειπε νὰ ἀκολουθήσουμε τὶς ἀντιευαγγελικὲς θέσεις τῆς Συνόδου

 

Όσοι υπαρχει κουράγιο λοιπόν διαβάστε το άρθρο εδώ