~Κουρασμένος απ' του μοντέρνου κόσμου το σκοτάδι και την απόκοσμη δυσωδία,
κίνησε ν ανασάνει κει που το θείο φώς ανάμεσα στα κλαδιά ξεχύνονταν καθάριο,
κει που η ανθοφορούσα γης με στοργή αγίας μάνας
εφύλαγε καρτερικά
τις μνήμες των προγόνων~
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Καλή κι ευλογημένη
πορεία...
Κει που οι ριπες του ανεμου
σμιλευουν με αφθαστη μαεστρια
εξαισια τοπια ...
που υμνολογουν ακαταπαυστως
μαζι με μας τους φτωχους
τον κοινο Δημιουργο!!!
Ετσι απλα και ομορφα!!!
Δημοσίευση σχολίου