Επίθεση στην Ελλάδα εξαπέλυσε ο ελληνοθρεμένος Γιάννης Αντετοκούνμπο
καθώς σε δηλώσεις του σε αμερικανικά Μέσα παρουσίασε την χώρα που τον
περιέθαλψε και τον αγαπά, περίπου ως τη... Γερμανία του 1940 λέγοντας
χαρακτηριστικά πως «είναι μία χώρα λευκών που δεν δίνει ευκαιρίες σε
όσους δεν είναι από εκεί».
Μάλιστα η επίθεση στη χώρα που του έδωσε την... ευκαιρία να πάει στο ΝΒΑ έρχεται σε μία πολύ δύσκολη στιγμή της ιστορίας της.
Συγκεκριμένα ο Αντοτκούνμπο δήλωσε:
«Η πρώτη φορά που είδα μαύρο άνδρα να οδηγεί αυτοκίνητο, ήταν στις ΗΠΑ. Ήμουν σοκαρισμένος, αναρωτιόμουν τι συμβαίνει εδώ. Με έκανε να αναρωτιέμαι αν η χώρα μου δίνει αρκετές ευκαιρίες σε όσους δεν είναι από εκεί, άρχισα να το σκέφτομαι αυτό.
Η Ελλάδα είναι μια χώρα λευκών, μπορεί να γίνει δύσκολη η ζωή κάποιου με το χρώμα του δικού μου δέρματος. Πηγαίνεις σε πολλές γειτονιές και αντιμετωπίζεις αρκετή αρνητικότητα, ρατσισμό.
Οι γονείς μου έκαναν τρομερή δουλειά, πάλευαν για εμάς σε καθημερινή βάση. Μας παρείχαν όσα χρειαζόμασταν σαν οικογένεια ακόμη κι αν έπρεπε να πουλήσουν πράγματα στους δρόμους. Η φτώχεια μπορεί να σε ωθήσει στα όριά σου. Δεν είναι διασκεδαστικά, όμως στο τέλος της ημέρας πρέπει να το αποδεχθείς και αυτό κάναμε ως οικογένεια. Είχαμε ο ένας τον άλλο, κάναμε αυτό που έπρεπε.
Οι γονείς μου ήταν παράνομοι, δεν μπορούσαμε να βγάλουμε ένα διαβατήριο ή μια ελληνική ταυτότητα. Όταν είσαι παράνομος στην Ελλάδα, ξέρεις ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να απελαθείς.
Ό,τι κι αν έκαναν οι γονείς μου, το έκαναν πολύ προσεκτικά. Όταν είσαι παράνομος, δεν θέλεις να περπατάς στον δρόμο η Αστυνομία μπορεί να σε σταματήσει και να σε στείλει πίσω στη χώρα σου, μπορεί να μην ξαναδείς ποτέ τα παιδιά σου. Αν γύριζα από το σχολείο και δεν έβρισκα τη μητέρα μου, το μυαλό μου έτρεχε. Σκεφτόμουν που βρισκόταν, αναρωτιόμουν αν ήταν καλά εκείνη και ο πατέρας μου.
Πολλές φορές σκέφτηκα ότι θα απελαθούν οι γονείς μου, ευτυχώς αυτή η μέρα δεν ήρθε ποτέ. Σαν οικογένεια βάλαμε τους εαυτούς μας γύρω από ανθρώπους θετικούς, όπως ο ιδιοκτήτης ενός καφέ, ο κύριος Γιάννης.
Ήταν δύσκολο και πάντα θα είναι δύσκολο να είσαι μαύρος σε μια χώρα λευκών, έρχονται στιγμές που αισθάνεσαι ότι δεν είσαι αυτός που πραγματικά είσαι. Εγώ γεννήθηκα στην Ελλάδα, δεν έχω πάει ποτέ στη Νιγηρία, πήγα σε ελληνικό σχολείο με τους φίλους μου, η Ελλάδα είναι όσα γνωρίζω. Δεν βγήκα ποτέ από εκείνη μέχρι τα 18 μου».
πηγή
Μάλιστα η επίθεση στη χώρα που του έδωσε την... ευκαιρία να πάει στο ΝΒΑ έρχεται σε μία πολύ δύσκολη στιγμή της ιστορίας της.
Συγκεκριμένα ο Αντοτκούνμπο δήλωσε:
«Η πρώτη φορά που είδα μαύρο άνδρα να οδηγεί αυτοκίνητο, ήταν στις ΗΠΑ. Ήμουν σοκαρισμένος, αναρωτιόμουν τι συμβαίνει εδώ. Με έκανε να αναρωτιέμαι αν η χώρα μου δίνει αρκετές ευκαιρίες σε όσους δεν είναι από εκεί, άρχισα να το σκέφτομαι αυτό.
Η Ελλάδα είναι μια χώρα λευκών, μπορεί να γίνει δύσκολη η ζωή κάποιου με το χρώμα του δικού μου δέρματος. Πηγαίνεις σε πολλές γειτονιές και αντιμετωπίζεις αρκετή αρνητικότητα, ρατσισμό.
Οι γονείς μου έκαναν τρομερή δουλειά, πάλευαν για εμάς σε καθημερινή βάση. Μας παρείχαν όσα χρειαζόμασταν σαν οικογένεια ακόμη κι αν έπρεπε να πουλήσουν πράγματα στους δρόμους. Η φτώχεια μπορεί να σε ωθήσει στα όριά σου. Δεν είναι διασκεδαστικά, όμως στο τέλος της ημέρας πρέπει να το αποδεχθείς και αυτό κάναμε ως οικογένεια. Είχαμε ο ένας τον άλλο, κάναμε αυτό που έπρεπε.
Οι γονείς μου ήταν παράνομοι, δεν μπορούσαμε να βγάλουμε ένα διαβατήριο ή μια ελληνική ταυτότητα. Όταν είσαι παράνομος στην Ελλάδα, ξέρεις ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να απελαθείς.
Ό,τι κι αν έκαναν οι γονείς μου, το έκαναν πολύ προσεκτικά. Όταν είσαι παράνομος, δεν θέλεις να περπατάς στον δρόμο η Αστυνομία μπορεί να σε σταματήσει και να σε στείλει πίσω στη χώρα σου, μπορεί να μην ξαναδείς ποτέ τα παιδιά σου. Αν γύριζα από το σχολείο και δεν έβρισκα τη μητέρα μου, το μυαλό μου έτρεχε. Σκεφτόμουν που βρισκόταν, αναρωτιόμουν αν ήταν καλά εκείνη και ο πατέρας μου.
Πολλές φορές σκέφτηκα ότι θα απελαθούν οι γονείς μου, ευτυχώς αυτή η μέρα δεν ήρθε ποτέ. Σαν οικογένεια βάλαμε τους εαυτούς μας γύρω από ανθρώπους θετικούς, όπως ο ιδιοκτήτης ενός καφέ, ο κύριος Γιάννης.
Ήταν δύσκολο και πάντα θα είναι δύσκολο να είσαι μαύρος σε μια χώρα λευκών, έρχονται στιγμές που αισθάνεσαι ότι δεν είσαι αυτός που πραγματικά είσαι. Εγώ γεννήθηκα στην Ελλάδα, δεν έχω πάει ποτέ στη Νιγηρία, πήγα σε ελληνικό σχολείο με τους φίλους μου, η Ελλάδα είναι όσα γνωρίζω. Δεν βγήκα ποτέ από εκείνη μέχρι τα 18 μου».
πηγή
19 σχόλια:
και συ ...Βρούτε Αντετοκούμπο; (για να ΑΠΟΔΕΙΧΤΕΙ για ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ότι ΟΥΔΕΙΣ ΑΓΝΩΜΟΝΕΣΤΕΡΟΣ του ΕΥΕΡΓΕΤΗΘΕΝΤΟΣ. ΚΡΙΜΑ.)
Τι να του πεις κι αυτού, τον βλέπεις και με κάποια κατανόηση, αν έχεις ζήσει στο εξωτερικό τον βλέπεις με κάποια κατανόηση κι ας είσαι λευκός και έζησες σε χώρα λευκών. Μάθαμε όμως όλοι τις βαρύγδουπες λέξεις, "ρατσισμός" αυτός, "σεξισμός" η άλλη, και ποιος ξέρει τι άλλος -ισμός ο παραδίπλα.
Σε έναν κανονικό κόσμο, η οικογένεια του παλικαριού θα είχε μείνει στη Νιγηρία και θα καλλιεργούσαν ρύζι, καφέ ή ό,τι άλλο καλλιεργείται στη Νιγηρία, οι αμερικάνοι δημοσιογράφοι που πήραν τη συνέντευξη θα εξέτρεφαν γελάδες, οι έλληνες δημοσιογράφοι που τα αναπαράγουν θα μάζευαν καμιά ελιά ή θα βουτούσαν για σφουγγάρια, κι εγώ με τον τρελογιάννη θα τα λέγαμε στο καφενείο στην πλατεία του χωριού.
Θα ήμασταν όλοι καλύτεροι, καλύτερα, ευτυχέστεροι, λιγότερο πλούσιοι υλικώς, άσημοι, πιο ισορροπημένοι, με λιγότερα και πιο "κανονικά" παράπονα από τους γύρω μας. Αλλά θέλαμε νεωτερικότητα, μετανεωτερικότητα, παγκοσμιοποίηση, ανέσεις, εύκολη μετανάστευση, οικονομία του θεάματος και άλλα πολλά εμπριμέ. Ε άντε βγάλε άκρη τώρα, από πού ν' αρχίσεις και πού να τελειώσεις.
Από το εμπριμέ
στο φουάγκρά
και από το σούσι
στην...Πολυ...
(χαιδευτικό της πολυ...πολι...τισμι...κοτητας...
καμμια σχεση με την
...Πόλη....)
4:17 σε συμπαθώ μέχρι... αηδίας, να ξέρεις! ωραία τα γράφεις ρε χαμένο!;-)
Ενώ στη Νιγηρία που για να κυκλοφορήσει λευκος θέλει αστυνομική συνοδεία ή ιδιωτική φρουρά είναι μια χαρά... Αφήνω που ούτε καν ανέφερε ότι ο ίδιος ο πρωθυπουργός της Ελλάδας τους κάλεσε οικογενειακως στο Μέγαρο Μαξίμου και τους επέδωσε τα δελτία ιθαγένειας. Άλλος ένας πονηρός Αφρικανός που βρήκε την ελληνική χρήσιμη ως σημαία ευκαιρίας. Συνήθως μας βλέπουν σαν ΑΤΜ αναλήψεων, προσωπική εμπειρία...
Συμπλήρωμα στο προηγούμενο σχόλιο : Λένε πολλά ψέμματα και χωρίς να ντρέπονται, είναι η κουλτούρα τους τέτοια. Μην τους πιστεύετε, πουλάνε παραμύθια και πίσω από την πλάτη σας κοροϊδεύουν...
ΧΩΡΑ ΛΕΥΚΩΝ;;;μήπως να αλλάξουμε και χρώμα να αισθάνεσαι λιγότερο αδικημένος;;;
Ενω μολις παμε αλλου πχ σε μια ισλαμικη χωρα της Αφρικης θα μας δωσουν τοκεφαλι στο χερι να μην εχουμε πονοκεφαλο.Αλλου φαν παρκ
Μάλλον θα πολιτευτεί στο Αμέρικα...και πουλάει μούρη στα μαυρέικα...
Παντως τηλεοραση δεν θα εχει σπιτι και δεν ειδε τι εγινε προσφατα απο την αστυνομια. Τι να την κανεις την τηλεοραση αφου εχεις τοσο ασχημες μνημες. Θα μας πει κατι για την χωρα που ειναι τωρα πως περναν αυτοι χωρις χαρτια.
Θα θυμομαστε παντα τις διακρισεις της Εθνικης στο μπασκετ επι των ημερων. Ουτε 12δα δεν σταυρωνουμε με τους Αντετοκουμπο.
Προϊόντα του σταρ σύστεμ
τα λόγια τους έχουν
την αξία που έχει
ένα ας πούμε...
διαφημιστικό σποτάκι
χλωρίνης κλινεξ...
πάνας μπεμπυλίνο...
σερβιέτας με "φτερά"...
(γιά άψογη στερέωση
στην κυλόττα...)
Δίνετε σημασία σε ένα άνθρωπο που το μόνο που ξέρει να κάνει (κι αυτό μέτρια) είναι να βάζει ένα στρογγυλό τόπι μέσα σε ένα σιδερένιο στεφάνι !
Δεν αξίζει...
Ε αφού τα γράφω ωραία εγώ το χαμένο :), ας συνεχίσω.
Αυτό το κατά τα άλλα συμπαθές παλικάρι αποτελεί μια πολύ παραστατική περίπτωση του ανέστιου μετανεωτερικού ανθρώπου. Στην Ελλάδα γεννήθηκε, μεγάλωσε και πήγε σχολείο, αν δεν κάνω λάθος πρέπει να βαφτίστηκε κιόλας, και νομίζω για να κολλήσουν στην κοινωνία η μάνα τους τα παιδιά και στο κατηχητικό τα έστελνε (αν δε με απατά η μνήμη μου, σε κάποια συνέντευξη παλιά είχε μιλήσει με καλά λόγια για τον παπά που του έκανε κατηχητικό). Ε και βλέπουμε όμως, δεν την έχει και για τελείως δική του την Ελλάδα. Ε εδώ που τα λέμε, άδικο έχει; Τι να έχει για δικό του, για εστία του, για αναφορά του, για τόπο του; Τα Σεπόλια; Κι εμείς για δικιά μας Ελλάδα τα χωριά μας έχουμε, δεν έχουμε τις γειτονιές μας στις πόλεις. Ακόμα και όσοι γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε στην Αθήνα, τρεις γενιές μετά τα χωριά μας έχουμε για αναφορά. Αυτός τρεις γενιές πριν, πάει για Αφρική, όπου όμως δεν έχει πάει ποτέ. Ούτε εκεί η εστία του λοιπόν.
Η Αμερική; Το Milwaukee, το land of opportunity; Εδώ γελάνε. Και μόνο το γεγονός ότι τόσα χρόνια μετά αισθάνεται την ανάγκη να παραπονεθεί για την Ελλάδα, σημαίνει ότι ούτε στην Αμερική βρίσκει την αναφορά που έχει ανάγκη. Φαίνεται, απ' όσα λέει, ότι είναι δεμένη η οικογένειά του, κι αυτό είναι πολύ καλό για το παιδί, αλλά δεν αρκεί. Η μητέρα του κάποια στιγμή θα αναχωρήσει. Όλα αυτά που έχουμε εμείς, ξαδέρφια δεύτερα, τρίτα, και νά 'μαστε ακόμα δεμένοι σαν συγγενείς, τόπος ποτισμένος με αναμνήσεις, έστω και μόνο καλοκαιρινές, το ξωκλήσι που ο μακρινός ξάδερφος το φροντίζει ακόμα, τα μνήματα των παππούδων. Όσο έχουμε αυτά, δε θα είμαστε ποτέ στο κενό.
Λοιπόν, δεν είναι ο μόνος. Εκατομμύρια, για να μην πω δισεκατομμύρια, άνθρωποι στην ίδια θέση συνωστίζονται στις μέρες μας στις μετανεωτερικές μεγαλουπόλεις. Ο Γιάννης απλώς φαίνεται γιατί είναι ιδιαίτερη περίπτωση μαύρου Έλληνα, γιατί είχε και το παρελθόν των γονέων του που ήταν παράνομοι, αλλά βέβαια και γιατί ξεχωρίζει παγκοσμίως στο επάγγελμα του μπουγαδοκόφινου το οποίο διακονεί και τον κυνηγάνε οι δημοσιοκάφροι για συνεντεύξεις.
Οι άνθρωποι που ψάχνουν τα παλιά μάς λένε ότι έτσι ανέστιοι και ξεκρέμαστοι ήταν και οι άνθρωποι των ελληνιστικών χρόνων. Τώρα το Μιλγουόκι και το... Νιουγιόρκι μαζεύουν όλους τους προικισμένους νομάδες της μετανεωτερικής παρακμής, τότε η Αλεξάνδρεια και η Αντιόχεια "πρόσφεραν ευκαιρίες" και μάζευαν μέσα στα τείχη τους όσους ικανούς έφευγαν τρέχοντας από τις παρηκμασμένες ελληνίδες πόλεις και όχι μόνο. Την τότε παρακμή του αρχαίου κόσμου, τελικά και μετά από περιπέτειες, την έσωσε η Ενανθρώπιση. Τη σημερινή παρακμή, ο χρόνος θα δείξει τι και αν θα τη σώσει.
Αλλά κι εγώ μετά τα τριανταπέντε τα κατάλαβα όλα αυτά και ο Γιάννης είναι αρκετά μικρότερος!
ΟΙ σερβιέτες με "φτερά" είναι πιο σίγουρες, πράγματι!
ΕΙΔΙΚΑ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΑΛΑΖΟΝΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΟ.ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ Κο ΑΝΤΕΤΟΚΟΥΜΠΟ
ΑΡΘΡΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ. - 25 Ιούλ 2020 - 9:10
Αγαπητέ Κε ΑΝΤΕΤΟΚΟΥΜΠΟ
Όσον αφορά τις δηλώσεις σας για την χώρα μου να σας υπενθυμίσω κάποια πράγματα,που παρά την
παραμονή σας στην πατρίδα μου τόσα χρόνια,φαίνεται πως δεν εμπεδώσατε.
1)Ουδείς αγνωμονέστερος του ευεργετηθέντος έλεγαν οι σοφοί προγονοί μου για όλους τους τύπους σαν εσένα.
2)Η Ελλάδα δεν είναι η χώρα των οποιωνδήποτε λευκών,αλλά η χώρα των Ελλήνων εδώ και δέκα χιλιάδες χρόνια και δε πρόκειται ποτέ να γίνει η χώρα των μαύρων Νιγηριανών,Αφγανών,Πακιστα-νών,αλλά ούτε και των λευκών Γερμανών,Ολανδών,Τούρκων κ.ο.κ
3)Δε θα απολογηθούμε σε κανένα Αντετοκούμπο για το χρώμα της επιδερμίδας μας,ούτε για τη νομοθεσία που διέπει τις σχέσεις όλων των παρανόμως εισερχόντων στην πατρίδα μας.
4)Ειδικά εσείς κύριε,που παρά το γεγονός ότι εισήλθατε παράνομα(οι γονείς σας) μέσω κάποιας παράνομης Μ.Κ.Ο και αντί να σας απελάσουν πάραυτα εφαρμόζοντας τη νομοθεσία,ωστόσο σας αγκάλιασαν,σας βοήθησαν,σας ανέδειξαν και σας έστειλαν στο ΝΒΑ και σεις ως ανταπόδοση δαγκώ-νετε το χέρι που σας ευεργέτησε,αντί να το φιλάτε!!
ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΑΙΣΧΟΣ!!!
5)Αφού φοβόσασταν μήπως σας απελάσουν και αφού δε σας δίνονταν ευκαιρίες για τη ζωή σας΄, γιατί δεν εγκαταλείπατε τη χώρα να πάτε σε πιο πλούσιες,όπως Γερμανία,Ισρήλ,ΗΠΑ,Γαλλία κλπ και γιατί δε το κάνετε τώρα πραδίνοτας την ελληνική σας ταυτότητα;
6)Αν θέλεις να κρίνεις ή να κατακρίνεις κάτι,αυτή είναι η πατρίδα σου η Νιγηρία και είσαι υποχρεωμένος να’σαι εκεί και να αγωνίζεσαι με τους συμπολίτες σου να βελτιώσετε τις συνθήκες της ζωή σας και όχι να “επιτίθεσαι”στη χώρα που σε φιλοξενεί και σε τιμά.
Αυτό λέγεται ύβρις και αλαζονεία που οδηγεί στη νέμεση και στη τίση.Άραγε τόσα χρόνια στην Ελλάδα δεν έμαθες κάτι;
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΑΠΟ ΜΑΓΟΥΛΑ
Σένια τα λες...
Και νομίζω, είμαστε πολλοί οι... χαμένοι...
που... βρισκόμαστε... εδώ στην
φιλόξενη παράγκα,
κατω από τον πλάτανο
...ξαποσταίνουμε και τα λεμε...
Αφηστε τους και μην ασχοληστε αλλος. Ετσι τέτοιους χορτασαμε. Αχαριστοι
Η τελευταία φράση τα λέει όλα. Ήρεμα οι υπόλοιποι με τους λίθους που βάλλετε, φαντάζομαι γεννηθήκατε με σοφία και δε χρειάστηκε να περάσετε την αρρώστια που λέγεται "νιότη".
Δημοσίευση σχολίου