Παταγώδης αποτυχία του διαθρησκειακού οικουμενισμού η μετατροπή της «Αγίας Σοφίας» σε τζαμί

Πρωτοπρεσβ. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος  

Ἡ μετατροπή τῆς «Ἁγίας Σοφίας» Κωνσταντινουπόλεως σέ τζαμί, ἡ βεβήλωσή της καί ἡ πραγματοποίηση τῆς πρώτης μουσουλμανικῆς προσευχῆς σ’αὐτήν τήν ἀποφράδα ἡμέρα τῆς 24ης-07-2020, μᾶς ὠθοῦν γιά λόγους συνειδήσεως νά διατυπώσουμε ταπεινῶς, υιἱκῶς καί εὐσεβάστως τίς κατωτέρω σκέψεις μας.

1. Ἡ «Ἁγία Σοφία» εἶναι ἀποκλειστικά Ὀρθόδοξος Ναός καί ὄχι διαθρησκειακός      

Ἀπό ἐπίσημα πολιτικά καί ἐκκλησιαστικά χείλη ἀκούστηκαν αὐτήν τήν περίοδο διάφορα  φληναφήματα περί τῆς ταυτότητας τῆς «Ἁγίας Σοφίας».

Εἰπώθηκε δηλαδή ὅτι ἡ «Ἁγία Σοφία» «ἔχει τεράστια πνευματική καί πολιτιστική σημασία γιά δισεκατομμύρια πιστούς διαφορετικῶν θρησκειῶν σέ ὅλο τόν κόσμο», ὅτι «πρέπει νά παραμείνει μουσεῖο», ὅτι «νά παραμείνει τό μουσειακό καθεστώς της», ὅτι εἶναι «ἡ γέφυρα μεταξύ τῶν διαφορετικῶν θρησκευτικῶν παραδόσεων καί πολιτισμῶν», ὅτι εἶναι «σύμβολο ἀνεξιθρησκίας καί πολυπολιτισμικότητας», «σύμβολο ἀνοχῆς καί διαλόγου», «σύμβολο εἰρήνης καί διαθρησκειακῆς ὁμόνοιας», «σύμβολο διαθρησκειακοῦ καί διαπολιτισμικοῦ διαλόγου» καί ὅτι συντελεῖ στήν «εἰρηνική συνύπαρξη τῶν λαῶν».

Μάλιστα ὁ αἱρετίζων καί μέγας οἰκουμενιστής Πατριάρχης Βαρθολομαῖος προέβη στήν ἀκατανόητη καί ἐξωφρενική δήλωση ὅτι «ἡ Ἁγία Σοφία ὡς μουσεῖο ἀποτελεῖ τόπο καί σύμβολο συναντήσεως, ἀλληλεγγύης καί ἀλληλοκατανοήσεως Χριστιανισμοῦ καί Ἰσλάμ»[1].

Στό ἴδιο πνεῦμα κινοῦνται καί τινα πρόσφατα γιά τήν «Ἁγία Σοφία» κοινά κείμενα οἰκουμενιστῶν ἐκ τῶν Ὀρθοδόξων Ἱεραρχῶν μέ τούς ἀντίστοιχους παπικούς ψευδοκληρικούς, ὅπως τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀμερικῆς Ἐλπιδοφόρου μέ τόν Παπικό «ἀρχιεπίσκοπο» Νέας Ὑόρκης Timothy Michael Cardinal Dolan[2], τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Αὐστραλίας Μακαρίου μέ τόν Πρόεδρο τοῦ ἐν Αὐστραλίᾳ Συμβουλίου Παπικῶν «ἐπισκόπων» Μάρκο[3] καί τοῦ Μητροπολίτου Βοστώνης Μεθοδίου μέ τόν Παπικό «ἀρχιεπίσκοπο» Βοστώνης Καρδινάλιο Sean O’Malley[4].

Τέλος, ὁ Πατριάρχης Σερβίας Εἰρηναῖος σέ κείμενό του γιά τήν «Ἁγία Σοφία» προέβη στήν ἀπίστευτη καί ἀπίθανη γιά «ὀρθόδοξο» Ἱεράρχη πρόταση τῆς συνυπάρξεως ἐκκλησίας καί τζαμιοῦ μέσα στόν χῶρο τῆς «Ἁγίας Σοφίας». Ἔγραψε συγκεκριμένα : «Πιστεύουμε ὅτι ἡ μόνη δίκαιη λύση, ἐάν ἀλλάξει αὐτή, πού ἔφερε ὁ Κεμάλ, εἶναι νά διατηρηθεῖ τό καθεστώς ἑνός μουσείου καί νά δοθεῖ ἄδεια, γιά νά ἐκτελέσει, ὄχι μόνο μουσουλμανική, ἀλλά καί χριστιανική λατρεία. Ὁ ναός εἶναι περισσότερο ἀπό ἀρκετά εὐρύχωρος, ὥστε κανείς νά μήν ἐνοχλεῖ κανέναν. Μιά τέτοια λύση δέν θά ἦταν προηγούμενο στόν σύγχρονο κόσμο. Σημειώνουμε ὅτι, ὄχι μόνο στήν Ἱερουσαλήμ ἤ στό Σινᾶ – καί αὐτά εἶναι ἱερά μέρη γιά πιστούς καί των δύο θρησκειῶν – ἀλλά καί ἀλλοῦ, καί στή Σερβία καί σέ ἄλλες περιοχές, ὅπου ζοῦν οἱ Σέρβοι, ἡ ἐκκλησία καί τό τζαμί συχνά στέκονται δίπλα-δίπλα, μαρτυρώντας ἱστορική συμβίωση, ἀνοχή καί ἐμπιστοσύνη μεταξύ τῶν γειτόνων»[5].

Ἔναντι τῶν ἀνωτέρω ἑσφαλμένων θέσεων καί φληναφημάτων, ὀφείλουμε νά δηλώσουμε τά ἑξῆς αὐτονόητα :

Ἡ «Ἁγία Σοφία» κτίστηκε τό 537 ἐπί τοῦ αὐτοκράτορος Ἰουστινιανοῦ τοῦ Μεγάλου ὡς Ὀρθόδοξος Ναός, προωρισμένος γιά λειτουργική χρήση μόνο ἀπό τούς Ὀρθοδόξους. Εἶναι μεγάλη αἰσχύνη καί ὑποχώρηση οἱ ἡμέτεροι νά ζητοῦν δημοσίως τήν παραμονή τοῦ μουσειακοῦ καθεστῶτος τῆς «Ἁγίας Σοφίας» καί νά μένουν ἱκανοποιημένοι ἀπό τήν μετατροπή της σέ μουσεῖο, συνευδοκώντας ἔτσι μέ τήν τουλάχιστον ὑποτιμητική γιά τήν «Ἁγία Σοφία» ἐνέργεια τοῦ Κεμάλ Ἀτατούρκ τό 1934. Αὐτό, πού ἔπρεπε νά ζητήσουν, εἶναι ἡ ἐπαναφορά τῆς «Ἁγίας Σοφίας» στήν ἀρχική της χρήση, δηλαδή ἡ μετατροπή της σέ Ὀρθόδοξο Ναό καί ὄχι σέ μουσεῖο ἤ τζαμί. Ἡ «Ἁγία Σοφία» δέν εἶναι μουσεῖο, οὔτε τζαμί, οὔτε διαχριστιανικός Ναός, οὔτε διαθρησκειακός Ναός. Εἶναι ἀποκλειστικά καί μόνο Ὀρθόδοξος Ναός, ὅπου λατρεύεται ὁ Ἅγιος Τριαδικός Θεός, ὁ Πατήρ, ὁ Υἱός καί τό  Ἅγιον Πνεῦμα, καί τιμοῦνται ἡ Κυρία Θεοτόκος, οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι, οἱ Ἅγιοι Νεομάρτυρες καί ἅπαντες οἱ Ἅγιοι. Ἡ «Ἁγία Σοφία» εἶναι τό Παγκόσμιο Σύμβολο τῆς Ὀρθοδοξίας.

Οἱ τοποθετήσεις τῶν Πατριαρχῶν Βαρθολομαίου καί Εἰρηναίου ἀποκαλύπτουν τίς προθέσεις τῶν οἰκουμενιστῶν γιά τήν μετατροπή Ὀρθοδόξων Ναῶν σέ διαχριστιανικῶν καί διαθρησκειακῶν οἰκουμενιστικῶν Ναῶν, ὅπου θά λατρεύεται ἡ Πανθρησκεία. Ἄς θυμηθοῦμε τόν διαθρησκειακό Ναό στό Βερολῖνο καί τήν ἀνοικοδόμηση τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Νικολάου στό σημεῖο «Μηδέν» τῆς Νέας Ὑόρκης ὡς διαθρησκειακοῦ πλέον Ναοῦ. Οἱ νέου τύπου διαχριστιανικοί καί διαθρησκειακοί ναοί περιέχουν ξεχωριστά ἐκκλησία, τζαμί καί συναγωγή, ἀλλά καί κοινό χῶρο γιά κοινές συμπροσευχές.

2.  Γιατί ὁ Θεός παραχώρησε τήν μετατροπή τῆς «Ἁγίας Σοφίας» σέ τζαμί;

Ταπεινῶς, λοιπόν, φρονοῦμε ὅτι ὁ καλός Θεός μέσα στήν πανοσοφία Του, θέλοντας νά ἐμποδίσει τά σχέδια τῶν οἰκουμενιστῶν, σέ περίπτωση πού ἔπεφτε στά χέρια τους ἡ «Ἁγία Σοφία», ἐπέτρεψε κατά παραχώρησιν ἡ «Ἁγία Σοφία» νά εἶναι στά χέρια τῶν Τούρκων καί νά μετατραπεῖ σέ τζαμί. Τοὐλάχιστον ἐκεῖ δέν θά γίνονται οἰκουμενιστικές συμπροσευχές καί συλλείτουργα, παρά μόνο μουσουλμανικές προσευχές. Βεβαίως, κακό τό ἕνα, κακό καί τό ἄλλο. Βεβήλωση ἡ μία, βεβήλωση καί ἡ ἄλλη. Ὅμως, ἀπό τά δύο κακά, ἐπιλέγει τό λιγότερο κακό. Ἀπό τίς δύο βεβηλώσεις, ἐπιλέγει τήν μικρότερη. Καλύτερα τζαμί ἡ «Ἁγία Σοφία», παρά οἰκουμενιστικός, διαχριστιανικός καί διαθρησκειακός Ναός. Αὐτό βέβαια σέ καμμία περίπτωση δέν σημαίνει ὅτι εἴμαστε φιλότουρκοι καί ἐπιχαίρουμε γιά τήν μετατροπή τῆς «Ἁγίας Σοφίας» σέ τζαμί. Ἡ «Ἁγία Σοφία» εἶναι Ὀρθόδοξος Ναός καί θά ἔπρεπε νά ἀνήκει σέ Ὀρθοδόξους, ὄχι σέ οἰκουμενιστές.

Βρισκόμαστε, δυστυχῶς, στήν περίοδο, πού ἐμφανῶς ἐκδηλώνεται ἡ τιμωρητική παιδαγωγική ἐνέργεια τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ μας πρός ἐμᾶς. Στήν Παλαιά Διαθήκη, ὅταν ὁ Ἰσραηλιτικός λαός ἀποστατοῦσε ἀπό τόν ἀληθινό Θεό, Αὐτός τόν ἐγκατέλειπε καί χρησιμοποιοῦσε τιμωρητικά τούς ἀλλοεθνεῖς, τούς ἀλλογενεῖς, τούς ἀπίστους, τούς εἰδωλολατρικούς λαούς, γιά νά τόν καθυποτάξουν, μήπως καί συνέλθει, μετανοιώσει καί ἐπιστρέψει κοντά Του. Ὅταν, ὅμως, ὁ Ἰσραηλιτικός λαός ἐπέστρεφε μετανοιωμένος στόν ἀληθινό Θεό, Αὐτός τοῦ ἔδινε τήν Χάρι Του. Ἔτσι γίνεται καί σήμερα. Ὁ πλεῖστος ὀρθόδοξος κλῆρος καί λαός ἔχουμε ἀποστατήσει ἀπό τόν ἀληθινό Θεό. Ὁ Θεός μᾶς ἐγκαταλείπει σιγά-σιγά καί χρησιμοποιεῖ τιμωρητικά τούς ἀλλοεθνεῖς, τούς ἀλλογενεῖς, τούς ἀλλοθρήσκους Τούρκους καί τόν Ἐρντογάν, γιά νά μᾶς καθυποτάξουν, νά βεβηλώσουν τά ἱερά καί τά ὅσιά μας, μήπως καί συνέλθουμε, μετανοιώσουμε καί ἐπιστρέψουμε κοντά Του. 

3. Ἡ μέγιστη ἀποστασία ἀπό τήν Ὀρθόδοξη πίστη ἡ πραγματική αἰτία αὐτῆς τῆς παιδαγωγικῆς τιμωρίας

Κύρια αἰτία αὐτῆς τῆς τιμωρίας εἶναι ἡ μεγίστη ἀποστασία μας ἀπό τήν Ὀρθόδοξη πίστη, ἡ ὁποία ἔγκειται στήν ἀποδοχή, υἱοθέτηση καί de facto ἐφαρμογή 
1) τῆς παναιρέσεως τοῦ διαχριστιανικοῦ καί διαθρησκειακοῦ συγκρητιστικοῦ οἰκουμενισμοῦ, 
2) τῆς κολυμπάριας ληστρικῆς, αἱρετικῆς, οἰκουμενιστικῆς ψευδοσυνόδου τῆς Κρήτης (Ἰούνιος 2016) καί  
3) τῆς Οὐκρανικῆς σχισματοαιρέσεως. Ἐπίσης, ἄλλες ἐξίσου σημαντικές αἰτίες εἶναι : α) ἡ ἀναγνώριση τῶν αἱρέσεων ὡς ἐκκλησιῶν, β) οἱ διαχριστιανοί καί διαθρησκειακοί οἰκουμενιστικοί διάλογοι, γ) ἡ συμμετοχή στό προτεσταντικό «Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν», δηλ. αἱρέσεων, δ) οἱ διαχριστιανικές καί διαθρησκειακές ἀντικανονικές κοινές συμπροσευχές, ε) τά ἡμισυλλείτουργα μέ τόν αἱρεσιάρχη Πάπα, στ) οἱ κοινές εὐλογίες μέ αἱρετικούς, ζ) τά ὑπογραφέντα κοινά κείμενα, η) οἱ οἰκουμενιστικές δηλώσεις καί ἐνεέργειες, θ) ἡ ἀναγνώριση τῶν σχισματοαιρετικῶν, ἀναθεματισμένων, ἀφορισμένων, αὐτοχειροτονημένων, ἀχειροτονήτων τῆς Οὐκρανίας ὡς ἐκκλησίας καί τά συλλείτουργα μαζί τους, ι) ἡ μνημόνευση τοῦ Πάπα καί τοῦ ψευδοκιέβου Ἐπιφανίου ὡς 15^ου Προκαθημένου, ια) ἡ μνημόνευση οἰκουμενιστῶν, κολυμπαριστῶν καί σχισματοφίλων Ἰεραρχῶν, ιβ) οἱ διώξεις τῶν Ὀρθοδόξων ἀπό τούς οἰκουμενιστές, ιγ) τό σφράγισμα τῶν Ἱερῶν Ναῶν λόγῳ τοῦ ψευδοκορωνοϊοῦ, ιδ) ἡ βλάσφημη θεωρία περί μολύνσεως, πού προέρχεται δῆθεν ἀπό τούς Ἱερούς Ναούς, τίς εἰκόνες, τά ἱερά σκεύη καί τήν Θεία Κοινωνία, ιε) ἡ χρησιμοποίηση μασκῶν, γαντιῶν καί ἀντισηπτικῶν στούς Ἰερούς Ναούς καί ιστ) ἡ τήρηση τῶν ἀποστάσεων ἐντός αὐτῶν.

Γιά ὅλα τά παραπάνω, πού δείχνουν τήν μεγίστη ἀπιστία μας, ὁ Θεός μᾶς τιμωρεῖ παιδαγωγικά καί ἀγαπητικά, μήπως ἔλθουμε σέ μετάνοια.

4. Ἡ μέγιστη εὐθύνη τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου

Μέγιστη αἰσχύνη θά πρέπει νά διακατέχει τόν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο, πού ἐπί τῶν ἡμερῶν του ἡ «Ἁγία Σοφία» μετατράπηκε σέ τζαμί. Ἡ πατριαρχία του ἀμαυρώθηκε, ἐκτός τῶν ἄλλων, καί ἀπό αὐτό τό τραγικό γεγονός. Γι’αὐτό καί ἀποδεινύεται πολύ κατώτερος τῶν περιστάσεων. Τήν ἀποφράδα ἡμέρα τῆς 24^ης-07-2020, ὁ ἴδιος καί οἱ ὑπόλοιποι συνοδικοί Ἱεράρχες βρίσκονταν στήν Χάλκη, ὅπου συνεδρίαζαν, χωρίς ὅμως νά κάνουν καμμία ἀναφορά στό βέβηλο αὐτό γεγονός καί νά ὑψώσουν φωνή διαμαρτυρίας πρός τόν Ἐρντογάν. Μέχρι σήμερα ὁ ἴδιος ὁ Βαρθολομαῖος καί τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο δέν ἐξέδωσαν κανένα ἀνακοινωθέν, μέ τό ὁποῖο νά καταδικάζουν τήν ἐνέργεια τοῦ Ἐρντογάν γιά τήν μετατροπή τῆς «Ἁγίας Σοφίας» σέ τζαμί.

Πῶς θά μποροῦσε, ὅμως, νά ἀντιδράσει, ὅταν ὁ ἴδιος ὁ Βαρθολομαῖος καί οἱ συν αὐτῷ οἰκουμενιστές διεξάγει, μέσα στά πλαίσια τοῦ οἰκουμενισμοῦ, διαθρησκειακό καί συγκεκριμένα Ἰσλαμορθόδοξο διάλογο, ἤ ὄταν δωρίζει τό Κοράνιο, χαρακτηρίζοντάς το «ἅγιο καί ἱερό βιβλίο τῶν μουσουλμάνων ἀδελφῶν μας»[6], τό ὁποῖο εἶναι «ἴσο μὲ τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ ἱερὸ ὅπως αὐτή»[7], ἤ ὅταν δηλώνει ὅτι «οἱ Μουσουλμάνοι μποροῦν νὰ πᾶνε στὸν παράδεισο χωρὶς νὰ πιστεύουν στὸν Χριστό»[8] καί ὅτι «ὅλες οἱ θρησκεῖες εἶναι ὁδοὶ σωτηρίας»[9] ἤ ὅταν ἀποδέχεται ὄτι τό Ἰσλάμ εἶναι ἀποκαλυπτική καί μονοθεϊστική θρησκεία, ἤ ὅταν κάνει λόγο γιά εἰρηνική συνύπαρξη θρησκειῶν, γιά κοινές ἠθικές ἀξίες, γιά καταλλαγή, σεβασμό καί συμφιλίωση;

Ποῦ εἶναι, ὅμως, ὅλα τά παραπάνω στήν συγκεκριμένη περίπτωση; Μήπως σεβάστηκαν οἱ Τούρκοι καί ὁ Ἐρντογάν ὅλ’αὐτά τά οἰκουμενιστικά, διαθρησκειακά βαρθολομαιϊκά μυθεύματα καί φληναφήματα;

Ἤ μήπως ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος εἶναι εὐχαριστημένος ἀπό τίς ἀσθενικότατες δηλώσεις τοῦ «ἀδελφοῦ» του Πάπα Φραγκίσκου, ὁ ὁποῖος ἁπλῶς καί μέ μεγάλη καθυστέρηση δήλωσε ὅτι εἶναι πολύ πονεμένος καί πονάει πολύ γιά τήν Κωνσταντινούπολη καί τήν Ἁγία Σοφία[10]; Αὐτή εἶναι ἡ πολύτιμη στήριξη, πού προσφέρει ὁ Πάπας Φραγκῖσκος στόν «ἀδελφό» του Πατριάρχη Βαρθολομαῖο;

Θά ἔπρεπε, λοιπόν, ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος καί οἱ συν αὐτῷ, ἄν ἔχει συναίσθηση τῶν πραγμάτων, νά ἀναλάβει πλήρη τήν εὐθύνη τῆς μετατροπῆς τῆς «Ἁγίας Σοφίας» σέ τζαμί, νά παραδεχθεῖ ὅτι ἡ πολιτική καί ἡ διπλωματία τοῦ διαχριστιανικοῦ καί διαθρησκειακοῦ οἰκουμενισμοῦ, πού ἐφαρμόζει, ἀπέτυχε παταγωδῶς καί ὅτι ἀποδεικνύεται ὁλοένα καί πιό ἐπιζήμια γιά τήν Ὀρθοδοξία. Νά παύσει κάθε διαθρησκειακό καί Ἰσλαμορθόδοξο διάλογο, νά ἀποκηρύξει τίς πλανεμένες καί αἱρετικές θέσεις του περί τοῦ Ἰσλάμ καί τοῦ ἀνιέρου Κορανίου. Μέ ἕνα λόγο, νά μετανοήσει καί νά ἐπιστρέψει στήν Ὀρθόδοξη πίστη, ἀπό τήν ὁποία ἔχει τελείως ἐκτροχιαστεῖ.

5. Ὑποκρισίας τό ἀνάγνωσμα

Αὐτά ἀπαιτεῖ ἡ πραγματική μετάνοια, καί ὄχι μεθέορτες διαπιστωτικές δηλώσεις καί ἀνακοινωθέντα, κροκοδείλια δάκρυα, ἀκίνδυνες, ἀνέξοδες καί χωρίς κόστος ἀκολουθίες (ἀγρυπνίες, Ἀκάθιστος Ὕμνος) καί πένθιμες κωδωνοκρουσίες. Γιατί δέν χτύπησαν πένθιμα οἱ καμπάνες γιά τόν Οἰκουμενισμό, τό Κολυμπάρι, τήν Οὐκρανική σχισματοαίρεση καί τό σφράγισμα τῶν Ἱερῶν Ναῶν ἐπί δύο μῆνες καί ἰδίως τήν Μεγάλη Ἑβδομάδα καί τό Πάσχα; Δέν ἀποτελοῦν αὐτά χείριστη μορφή ὑποκρισίας;  

  

6. Ἄς αἰσχυνθοῦν οἱ ἰσλαμολάγνοι

Ὅλοι γίναμε θεατές τῆς κινήσεως τοῦ ἀνωτάτου ἰμάμη, Ἀλί Ἐρμπάς, ὁ ὁποῖος ἀνέβηκε στόν ἄμβωνα τῆς «Ἁγίας Σοφίας», κρατώντας ἕνα ὀθωμανικό ξίφος, καί ἐξεφώνησε κήρυγμα μέ κατάρες. «Ὅσοι ἀγγίζουν τά θεμελιώδη ἀγαθά καί τίς ἀξίες εἶναι καταραμένοι», εἶπε. Σέ ἄλλο σημεῖο ἀνέφερε : «Ἔχουμε καί πόλεμο καί εἰρήνη. Ἐσεῖς διαλέξτε ποιό ἀπό τά δύο θέλετε». Τό ὀθωμανικό ξίφος θεωρεῖται σύμβολο κατάκτησης[11].

Αὐτό εἶναι τό πραγματικό, τό ἕνα καί μοναδικό Ἰσλάμ. Ἄς τά βλέπουν αὐτά καί ἄς αἰσχυνθοῦν οἱ ἡμέτεροι ἰσλαμολάγνοι, πού πρωτοστάτησαν στήν ἴδρυση Κατευθύνσεως Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν στήν Θεολογική Σχολή τοῦ Α.Π.Θ., στήν συγγραφή τῶν ἀντισυνταγματικῶν φακέλων τοῦ μαθητοῦ στό Μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν, καί πρωτοστατοῦν στό ἄνοιγμα τῶν τζαμιῶν καί τοῦ τεμένους στήν Ἑλλάδα. Ἄς μήν τρέφουν αὐταπάτες ὅτι ὑπάρχουν δύο εἴδη Ἰσλαμισμοῦ : α) τό ἀκραῖο καί φανατικό Ἰσλάμ, καί β) τό μετριοπαθές, τό φιλειρηνικό, τό φιλήσυχο Ἰσλάμ, μέ τό ὁποῖο βρίσκονται σέ διάλογο. Ἕνα εἶναι τό αἱμοσταγές Ἰσλάμ, διότι ἕνα εἶναι τό Κοράνιο, μία ἡ διδασκαλία του, ἕνα εἶναι τό Τζιχάντ, ὁ «ἱερός» πόλεμος κατά τῶν ἀπίστων, μή μουσουλμάνων.

7. Μόνη λύση ἡ μετάνοια

Κάποτε κάποιοι Κύπριοι εἶχαν ρωτήσει τόν ὅσιο Παΐσιο τόν Ἁγιορείτη πότε θά ἐλευθερωθεῖ ἡ Κύπρος ἀπό τόν Τουρικό ζυγό καί ὁ ὅσιος ἀπήντησε : «Ὅσο πιό γρήγορα μετανοήσουν οἱ Κύπριοι, τόσο πιό γρήγορα θά ἐλευθερωθεῖ ἡ Κύπρος. Ὄσο πιό ἀργά μετανοήσουν οἱ Κύπριοι, τόσο πιό ἀργά θά ἐλευθερωθεῖ ἡ Κύπρος».

Τό ἴδιο ἰσχύει καί γιά μᾶς σήμερα. Μόνη λύση στό σημερινό τραγικό αὐτό ἀδιέξοδο εἶναι ἡ μετάνοια. Ὅσο πιό γρήγορα μετανοήσουμε, τόσο πιό γρήγορα θα ἐλευθερωθοῦμε ἀπό τούς ποικίλους ζυγούς, πού μᾶς αἰχμαλωτίζουν. Ὅσο πιό ἀργά μετανοήσουμε, τόσο πιό ἀργά θά ἐλευθερωθοῦμε. Ἡ ἔμπρακτη αὐτή μετάνοια ἔγκειται κυρίως στήν ἀποκήρυξη τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τοῦ Κολυμπαρίου, τοῦ Οὐκρανικοῦ καί τῶν ἐκκλησιαστικῶν συνεπειῶν ἀπό τόν ψευδοκορωνοϊό. Οἱ Ὀρθόδοξοι ἄς ἔχουμε ὡς ὄπλα μας α) τήν ἀπομάκρυνση ἀπό τούς οἰκουμενιστές, κολυμπαριστές, οὐκρανιστές καί κορωναϊστές Ἱεράρχες καί ὅσους συνευδοκοῦν μαζί τους σιωπώντας, καί β) τό ἱεροκανονικό καί ἁγιοπατερικό δικαίωμα τῆς διακοπῆς μνημονεύσεως. Εἰδάλλως, ἐκτός ἀπό τήν οἰκουμενιστική, κολυμπαριστική, οὐκρανική καί κορωναϊκή αἰχμαλωσία, τήν ὁποία ἤδη βιώνουμε, ἄς περιμένουμε καί μία νέα Τουρκοκρατία καί Ἰσλαμοποίηση μέχρι νά μετανοήσουμε.   

πηγή