Ναρκισσισμός και η Σχέση με τους «Άλλους»
Δέσποινα Δριβάκου
Οι διαπροσωπικές του σχέσεις κατά κανόνα είναι προβληματικές, εξαιτίας της ανάγκης του για θαυμασμό, της αίσθησης ότι έχει ιδιαίτερα δικαιώματα και της αδυναμίας του να νοιώσει τις ανάγκες των άλλων. Θετική επίδραση στην επιρροή του Ναρκισσισμού, μπορεί να είναι η ανείπωτη αίσθηση από κάποιον ότι υπάρχουν σαφή συναιθηματικά όρια τα οποία δεν μπορεί ο/η Νάρκισσος να υπερβεί.
Οι ναρκισσιστές έχουν ανάγκη να τραβούν τη προσοχή -σχεδόν σαν εθισμένοι- και η εξασφάλιση αυτή αποτελεί για αυτούς προτεραιότητα. Για παράδειγμα, ένας νάρκισσος δύσκολα κάνει κάτι αν δεν του εξασφαλίζει φήμη ή δημοσιότητα.
Επιπλέον, ένας Νάρκισσος θεωρεί τον εαυτό του κάτι πολύ σημαντικό και σπάνιο που μπορεί να γίνει κατανοητό μόνο από σημαντικούς ανθρώπους, καθώς αυτός/αυτή αισθάνεται ότι είναι μοναδικός/ή, ενώ η πλειοψηφία των άλλων είναι κοινοί και συνηθισμένοι. Αυτό δικαιολογεί αυτό που ο Νάρκισσος λέει συχνά «Κανείς δεν με καταλαβαίνει», παρά μόνο συνεργάτες υψηλής διάνοιας και υψηλού κοινωνικού status, γιατί και αυτός θεωρεί ότι είναι σαν αυτούς.
Στην πραγματικότητα, όλα αυτά βρίσκονται στη σφαίρα της δικής του διαστρεβλωμένης εικόνας που έχει για τον εαυτό του, καθώς οι Νάρκισσοι παγιδεύονται στην εικόνα που δημιουργούν κάθε φορά για το εαυτό τους...και όχι στο πραγματικό τους εαυτό και ανάγκες. Αυτή εξάλλου, είναι και η πηγή της διαταραχής.
Η αδυναμία να συναντούν τις πραγματικές τους ανάγκες και να έχουν μια ρεαλιστική εικόνα για τον εαυτό τους, να μπορούν να αποδεχτούν αυτό που είναι ώστε να βιώνουν το υγιές κομμάτι του ναρκισσισμού τους και κατά συνέπεια του εγώ τους, είναι το αντικείμενο που πραγματεύεται η ψυχοθεραπεία ενός τέτοιου ατόμου.
Επιπλέον, η ικανότητα της διαχείρισης του μηχανισμού της μεγαλομανίας τους, υποστηρίζει την αντίληψη της πραγματικής εικόνας για τον εαυτό τους και τους άλλους. Τους χαρακτηρίζει χαμηλή αυτοεκτίμηση και η ναρκισσιστική συμπεριφορά και στάση τους προέρχεται από τους μηχανισμούς άμυνας του Εγώ, ώστε να μπορούν να κρύψουν τη βαθιά ντροπή που νοιώθουν (που δεν ξέρουν πως να την εκφράσουν με υγιή τρόπο) καθώς και τα τραύματα που έχουν προκληθεί στη παιδική και εφηβική τους ηλικία.
Δύσκολα όμως οι Νάρκισσοι αναζητούν ψυχολογική βοήθεια, εκτός και αν συνοδεύεται από άλλη παθολογία ή ψυχοπαθολογία (συχνά υπάρχει παρανοϊκός ιδεασμός). Είναι πρόβλημα που αφορά τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας και δεν είναι αντιληπτό στο ίδιο το άτομο, αλλά αντανακλάται στη σχέση του με τους άλλους.
Οι Νάρκισσοι αξιολογούν το αν θέλουν να αναπτύξουν μια σχέση με κάποιον με βάση την χρησιμότητά του. Με άλλα λόγια, το πόσο χρήσιμο μπορεί να είναι ένα άτομο σε αυτόν...Είναι το μέτρο της αξίας του. Για παράδειγμα, επιλέγει τους φίλους του βάση του πόσο καλά μπορεί να τον βοηθήσουν σε κάτι να ή να τον βοηθήσουν να γίνει γνωστός. Θεωρούν ότι «όλοι σε κάτι μπορεί να τους φανούν χρήσιμοι» ή «κάτι έχουν να πάρουν από αυτούς»...
Αντίστοιχα στις διαπροσωπικές σχέσεις, δεν επιλέγουν τους συντρόφους βάση του πόσο τους αγαπούν και νoιάζονται για αυτούς.. (παρότι έτσι πιστεύουν ότι τους συμβαίνει) αλλά βάση του τι μπορούν να πάρουν από αυτούς και πόσο αυτοί ενισχύουν την εικόνα τους και τη προβολή τους, για αυτό συχνά επιλέγουν συντρόφους που είναι μοναδικοί σε κάποιο τομέα και είναι αξιοπρόσεκτοι, εξασφαλίζοντας και για τον εαυτό τους τη προσοχή που τόσο έχουν ανάγκη.
Δέσποινα Δριβάκου
Το επίπεδο του «σχετίζεσθαι» ενός ατόμου με Ναρκισσιστική δράση χαρακτηρίζεται από την απάθειά του απέναντι σε αντιδράσεις φόβου, ανυπομονησίας ή θυμού.
Οι διαπροσωπικές του σχέσεις κατά κανόνα είναι προβληματικές, εξαιτίας της ανάγκης του για θαυμασμό, της αίσθησης ότι έχει ιδιαίτερα δικαιώματα και της αδυναμίας του να νοιώσει τις ανάγκες των άλλων. Θετική επίδραση στην επιρροή του Ναρκισσισμού, μπορεί να είναι η ανείπωτη αίσθηση από κάποιον ότι υπάρχουν σαφή συναιθηματικά όρια τα οποία δεν μπορεί ο/η Νάρκισσος να υπερβεί.
Οι ναρκισσιστές έχουν ανάγκη να τραβούν τη προσοχή -σχεδόν σαν εθισμένοι- και η εξασφάλιση αυτή αποτελεί για αυτούς προτεραιότητα. Για παράδειγμα, ένας νάρκισσος δύσκολα κάνει κάτι αν δεν του εξασφαλίζει φήμη ή δημοσιότητα.
Επιπλέον, ένας Νάρκισσος θεωρεί τον εαυτό του κάτι πολύ σημαντικό και σπάνιο που μπορεί να γίνει κατανοητό μόνο από σημαντικούς ανθρώπους, καθώς αυτός/αυτή αισθάνεται ότι είναι μοναδικός/ή, ενώ η πλειοψηφία των άλλων είναι κοινοί και συνηθισμένοι. Αυτό δικαιολογεί αυτό που ο Νάρκισσος λέει συχνά «Κανείς δεν με καταλαβαίνει», παρά μόνο συνεργάτες υψηλής διάνοιας και υψηλού κοινωνικού status, γιατί και αυτός θεωρεί ότι είναι σαν αυτούς.
Στην πραγματικότητα, όλα αυτά βρίσκονται στη σφαίρα της δικής του διαστρεβλωμένης εικόνας που έχει για τον εαυτό του, καθώς οι Νάρκισσοι παγιδεύονται στην εικόνα που δημιουργούν κάθε φορά για το εαυτό τους...και όχι στο πραγματικό τους εαυτό και ανάγκες. Αυτή εξάλλου, είναι και η πηγή της διαταραχής.
Η αδυναμία να συναντούν τις πραγματικές τους ανάγκες και να έχουν μια ρεαλιστική εικόνα για τον εαυτό τους, να μπορούν να αποδεχτούν αυτό που είναι ώστε να βιώνουν το υγιές κομμάτι του ναρκισσισμού τους και κατά συνέπεια του εγώ τους, είναι το αντικείμενο που πραγματεύεται η ψυχοθεραπεία ενός τέτοιου ατόμου.
Επιπλέον, η ικανότητα της διαχείρισης του μηχανισμού της μεγαλομανίας τους, υποστηρίζει την αντίληψη της πραγματικής εικόνας για τον εαυτό τους και τους άλλους. Τους χαρακτηρίζει χαμηλή αυτοεκτίμηση και η ναρκισσιστική συμπεριφορά και στάση τους προέρχεται από τους μηχανισμούς άμυνας του Εγώ, ώστε να μπορούν να κρύψουν τη βαθιά ντροπή που νοιώθουν (που δεν ξέρουν πως να την εκφράσουν με υγιή τρόπο) καθώς και τα τραύματα που έχουν προκληθεί στη παιδική και εφηβική τους ηλικία.
Δύσκολα όμως οι Νάρκισσοι αναζητούν ψυχολογική βοήθεια, εκτός και αν συνοδεύεται από άλλη παθολογία ή ψυχοπαθολογία (συχνά υπάρχει παρανοϊκός ιδεασμός). Είναι πρόβλημα που αφορά τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας και δεν είναι αντιληπτό στο ίδιο το άτομο, αλλά αντανακλάται στη σχέση του με τους άλλους.
Οι Νάρκισσοι αξιολογούν το αν θέλουν να αναπτύξουν μια σχέση με κάποιον με βάση την χρησιμότητά του. Με άλλα λόγια, το πόσο χρήσιμο μπορεί να είναι ένα άτομο σε αυτόν...Είναι το μέτρο της αξίας του. Για παράδειγμα, επιλέγει τους φίλους του βάση του πόσο καλά μπορεί να τον βοηθήσουν σε κάτι να ή να τον βοηθήσουν να γίνει γνωστός. Θεωρούν ότι «όλοι σε κάτι μπορεί να τους φανούν χρήσιμοι» ή «κάτι έχουν να πάρουν από αυτούς»...
Αντίστοιχα στις διαπροσωπικές σχέσεις, δεν επιλέγουν τους συντρόφους βάση του πόσο τους αγαπούν και νoιάζονται για αυτούς.. (παρότι έτσι πιστεύουν ότι τους συμβαίνει) αλλά βάση του τι μπορούν να πάρουν από αυτούς και πόσο αυτοί ενισχύουν την εικόνα τους και τη προβολή τους, για αυτό συχνά επιλέγουν συντρόφους που είναι μοναδικοί σε κάποιο τομέα και είναι αξιοπρόσεκτοι, εξασφαλίζοντας και για τον εαυτό τους τη προσοχή που τόσο έχουν ανάγκη.
Σημάδια που δείχνουν ότι είστε «θύματα» ενός/μίας Ναρκίσσου
- Ενοχές ότι κάναμε τον/την Νάρκισσό μας να νιώθει άσχημα.
- Διαρκής σύγχυση για τις «ξαφνικές» μεταστροφές της συμπεριφοράς του.[....................]
2 σχόλια:
Τρελογιάννη, δε λειτουργεί το λινκ στη `συνέχεια...`
Μήπως τότε πρέπει να ομολογήσουμε ότι ανήκουμε στην ομάδα των μαθητών τού Μωυσή;;;; διότι απ'όσο γνωρίζω οι μαθητές του Ιησού έχουν αγωνιστικό φρόνημα!!!!
Δημοσίευση σχολίου