Κυριακή 31 Μαΐου 2020

ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ (Ολοτζίνουρκο Βίντεο!)




μουσική, φλάουτο & βίντεο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ
Παρόλο που σχεδόν καθημερινά περνώ κάτω από αυτή την εντυπωσιακή βραχώδη οροσειρά, ποτέ δεν τόλμησα να ανεβώ στη «μούττη του Κάβαλλου», μέχρι πριν ένα μήνα που σε μια από τις ποδηλατικές μου εξορμήσεις πρόσεξα ότι υπάρχει ένα συγκλονιστικό μονοπάτι της φύσης που οδηγεί σε αυτήν. Στο σακίδιο είχα ένα drone και το φλάουτο, οπόταν αγναντεύοντας το παραδεισένιο τοπίο, άρχισα να παίζω το ερωτικό θέμα από το σάουντρακ μου «Οι Γενιές της Σιωπής».
 
Κάτω από τον βράχο αυτό βρίσκεται και το ιστορικό «Ξυλογέφυρο», το οποίο για χρόνια αποτελούσε το μοναδικό ΠΕΡΑΣΜΑ προς την ξακουστή Μονή του Κύκκου. Κατά το πραξικόπημα του 1974, όταν ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος προσπάθησε να διαφύγει στο μοναστήρι για να σωθεί, οι άντρες του εφεδρικού σώματος το ανατίναξαν, κόβοντας τη μοναδική πρόσβαση προς αυτό.
Προχθές που ταξινομούσα τα κινηματογραφικά μου αρχεία, αποφάσισα να «μοντάρω» την ανάμνησή μου αυτή, παντρεύοντας τον ζωντανό ήχο με το αυθεντικό κομμάτι. Τελικά όμως είχα ξεχάσει ότι για σόλο όργανο είχα το βιολί και όχι το φλάουτο.
Έτσι για να σώσω τα πλάνα, έκανα νέα ενορχήστρωση με φλάουτο. Αυτή τη φορά όμως φρόντισα να το ηχογραφήσω στο χόρδισμα των 432Hz που σύμφωνα με διάφορους ερευνητές, δρα θεραπευτικά στον άνθρωπο, αφού έτσι η μουσική δονείται συντονισμένη με τις αρμονικές της φύσης.
Όταν επιτέλους ξεκίνησα το μοντάζ, ένιωσα ότι χρειαζόμουν κάποια επιπλέον πλάνα, έτσι στη χθεσινή μου ποδηλασία κατέληξα ξανά εκεί. Τότε ανακάλυψα τυχαία ότι από την άλλη μεριά του "ξυλογέφυρου" κρυβόταν ένα παραμυθένιο κατακόρυφο δάσος με γέρικα πεύκα ριζωμένα στους κάθετους βράχους. Δεν άντεξα, μπήκα στον πειρασμό και ξανάπαιξα το κομμάτι!
Όταν επέστρεψα το βράδυ στο σπίτι, μου άρεσαν τόσο πολύ τα καινούργια πλάνα που, με μόνη εξαίρεση τις σκηνές με τη σιλουέτα μου μπροστά από τα σύννεφα, χρησιμοποίησα τις καινούργιες λήψεις, από τον απέναντι βράχο του Κάβαλλου… 
 
Υ.Γ. Πρωί-πρωί η Ελενίτσα μας με πήρε ανάστατη τηλέφωνο. «Να μεν σκαρφαλώσεις ξανά πάνω στες μούττες, εψές εν ετζοιμήθηκα που τον φόο μου!». Όντως, στην εικόνα φαίνονται πολλά φοητσάρικα, όμως σας διαβεβαιώ ότι τόσο η πρόσβαση, όσο και η παραμονή μου στον βράχο ήταν ανώδυνη και ασφαλής. Ο γκρεμός βρισκόταν πάνω από τα γόνατά μου, ενώ το σκαρφάλωμα στην κορυφή ήταν πανεύκολο από την ήπια πλαγιά του βράχου.

Δεν υπάρχουν σχόλια: