Δηλαδή άμα πάω ν’ ανάψω λαμπάδα στην ενορία μου την Ανάσταση, θα μου την πέσουν τα καρακώλια;

Ένα ερώτημα μετά σκέψεων σε πρώτο πρόσωπο, θέλω να υποβάλλω, στον πολλά βαρύ και όχι κυβερνητικό “κλαρινογαμπρό” γ.γ Πολιτικής Προστασίας του Κράτους των νεοφιλελέδων του Μητσοτάκη και του Γερμανικού μπαλκονιού της σύγχρονης Βέρμαχτ, κάποιον πρώην βλαχο- δήμαρχο Χαρδαλιά. 
«Χωροφύλακα υφυπουργέ με τη στολή», ελεγχόμενε πρώην δήμαρχε Βύρωνα που σε κυνηγάνε ακόμα για «ανομήματα» και φωτογραφίζεσαι στα «φλουφλο»-περιοδικά, για κάνε λίγο κράτει, φιλάρα…
Ακούσαμε με προσοχή τον νεοπαγή υφυπουργό γ.γ. Πολιτικής Προστασίας και παλιό γνώριμο από το ρεπορτάζ, πρώην δήμαρχο του πολύπαθου Δήμου Βύρωνα, Νίκο Χαρδαλιά, για τα πιο αυστηρά μέτρα περί προστασίας του κοινωνικού συνόλου από τη ζοφερή εικόνα της πανδημίας.
Σε πολλά από αυτά, σαφώς συμφωνούμε. Κάνει το πρέπον.
Όμως, στο θέμα του Αγίου Φωτός είναι λάθος. Και δεν είμαστε από αυτούς που μιλάνε πίσω από τις πλάτες του άλλου.
Ό,τι λέμε, το υποστηρίζουμε δημόσια. Είσαι λάθος, Χαρδαλιά.
Δύο δήμαρχοι, πρώην συνάδελφοί σου, για λόγους ίσως και δημοτικότητος, αλλά και πίστης (ξέρεις και εσύ απ’ αυτά σαν παλιά κομματική καραβάνα), προσπάθησαν να «μοιράσουν», να διαδώσουν το Άγιο Φως, το βράδυ της Ανάστασης με φαναράκια και δημοτικούς υπαλλήλους και όχι εθελοντές που θα ήταν σαφώς λάθος. Εάν τηρούσαν τις προφυλάξεις, τις οποίες εσύ θα τους μετέδιδες (αφού αυτή είναι η δουλειά σου) δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα. Αίφνης, είδαμε σε πλάνο μπάτσου στην κρατικοδίαιτη προπαγανδιστική ΕΡΤ, να το παίζεις μάγκας, λέγοντας: «Δεν συμφωνώ, απαγορεύεται».
Είναι μεγάλη κουβέντα και θα μας πάρει ώρες. Εάν φρόντιζες να διασφαλίσεις τις συνθήκες, το Φως της Αναστάσεως θα πήγαινε στο σπίτι κάθε Έλληνα πολίτη. Αλλά δεν θέλετε. Και όχι δεν θέλεις εσύ. Δεν θέλουν αυτοί που σου κάνουν κουμάντο σε όσα λες. Αυτοί που σε έβαλαν εκεί να διατάζεις τους υπηκόους, χωρίς «στρατό». Γιατί εάν είχες «στρατό» με εκπαίδευση, θα φρόντιζες να είσαι και σωστός Χριστιανός.
Εγώ, πάντως, στην Ανάσταση, αλλά και στον Επιτάφιο, θα μετέχω, Χαρδαλιά, έστω και ιδεατά, όπως μας προστάζουν τα αφεντικά σου. Εσύ μείνε σπίτι σου…
Άμα πάω ν’ ανάψω λαμπάδα στην ενορία μου την Ανάσταση με την κόρη μου, θα μου την πέσουν τα καρακώλια σου ρε Νικολάκη; Γιατί εγώ είμαι πιο αμαρτωλός από σένα; Κρίμα. Τίποτε άλλο. 
Στέφανος Χίος