Πέμπτη 16 Απριλίου 2020

ΣΤΑΥΡΩΤΗΔΕΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΑΣ...

Φτάσαμε λοιπόν στην Μεγάλη Πέμπτη. 
Οι ελάχιστοι ευνοημένοι προσευχήθηκαν σε κάποιο ναό κι όχι στο σπίτι στην πιο συγκλονιστική ίσως ακολουθία του έτους. 
Ο πόνος όμως είναι μεγάλος για όλους.
 Νοιώ- θουμε ανάξιοι και προδομένοι. Σταυρωτήδες και μελλοθάνατοι συνάμα. 
Τα αλλεπάλληλα τραγικά που συμβαίνουν στην Ορθόδοξη Εκκλησία δεν έχουν σταματημό την τελευταία τετραετία… Αρχής γενομένης βέβαια εκ του Κολυμπαρίου της Κρήτης. 

 Τεθλιμμένοι αλλά ελπίζω όχι απεγνωσμένοι ας μαζέψουμε τα «κουρέλια» μας κι ας πέσουμε στα γόνατα παρακαλώντας τον Χριστό μας να φανεί ίλεως στα πολλά ανομήματα και αναρίθμητα πταί- σματα μας
Ιννοκέντιος

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

έλα να θρηνήσουμε αγκαλιά αδελφέ μου...τώρα αλήθεια...έχεις καμιά όρεξη από όλα αυτά να φας γουρνοπούλα μετά το Πάσχα;

Ανώνυμος είπε...

Και ποιος εχει ορεξη, αδελφοι μου? Τα δακρυα μας εγιναν τροφη...καλη Ανασταση!