O ιός που γελοιοποίησε την ανθρωπότητα

Από το «κάτι τρέχει με τη Μαίρη» μέσα σε λίγες μέρες περάσαμε στο «Άλογο του Τορίνο».
Η καθημερινότητα το γύρισε σε έπος και ελάχιστοι μπορούν να διαχειριστούν τα νέα δεδομένα. Γιατί το έπος έχει ιερότητα κι ηρωισμό και η μεταμοντέρνα εποχή που μας εξέθρεψε είναι ανίερη και απομαγεμένη. Τρόμος λοιπόν. Και λούφαγμα. Και υστερία. Γιατί μας αξίζει...
Γιατί γίναμε αναλφάβητοι στη γλώσσα του ύμνου. Το ξέρω. Δεν είναι καθόλου ευχάριστο. Αλλά εσύ που με διαβάζεις τώρα, μαζί κι εγώ, το πιθανότερο είναι πως σύντομα θα νοσήσουμε από τον ιό. Γι’ αυτό στάσου στο ύψος των περιστάσεων.

• Μην σε παρασύρει η παράκρουση.
• Μην παπαγαλίζεις ψυχωτικά γενικευμένες καραντίνες από άκρη σ’ άκρη του πλανήτη.
• Ακολούθησε τις οδηγίες υγιεινής αλλά μην ξεχνάς να προετοιμάζεσαι για την αναμέτρηση με τον ιό.
• Μην αφήσεις το σοκ της στιγμής να σε γονατίσει. Θωράκισε το πνεύμα σου.
• Δυνάμωσε τους ψυχικούς σου μύες. Μην γίνεσαι drama queen. Ο φόβος που εκφράζεις δεν δικαιολογεί το εκτόπισμά σου στην ανθρωπότητα.

Το ξέρω. Είναι δύσκολο να αρνηθείς την εγωπάθεια που έχει γεννήσει η μακροχρόνια ιδιωτεία σου. Έχεις πειστεί πως ο μικρόκοσμός σου είναι αναντικατάστατος.
Λυπάμαι. Δεν είναι. Καμιά πολυτιμότητα δεν έχει.
Δεν είσαι το κέντρο του κόσμου. Μέσα σε ένα χρόνο ο τάφος σου θα ρημάζει. Όλοι θα σε ξεχάσουνε. Μόνο κάτι σαλιγκάρια θα σε θυμούνται μετά τη βροχή.

Συγγνώμη. Σε όλους το ίδιο συμβαίνει.

• Συμφιλιώσου, όσο προλαβαίνεις, με την θνητότητά σου.
• Πύκνωσε από συναισθήματα. Και πάψε να ουρλιάζεις.
• Ο τρόμος σου αποκαλύπτει την υπεροψία σου.
• Έχουν πάρει τα μυαλά σου αέρα. Παραδέξου το. Ένας τοσοδούλης ιός γελοιοποίησε την πιο παντοδύναμη ανθρωπότητα που έχει υπάρξει.
• Δες πόσο εύκολα καταρρέει το φανταχτερό μας οικοδόμημα.

Να χαρείς. Μην εχθρεύεσαι το αναπόφευκτο. Μην το αφήνεις να σε εξουθενώνει καθημερινά. Δεν είναι μυσαρός ο θάνατος, είναι αναγκαίος.
Να τον σέβεσαι. Γιατί σου ανήκει. Γιατί «κερδίζει κανείς το θάνατό του, το δικό του θάνατο, που δεν ανήκει σε κανέναν άλλον και τούτο το παιχνίδι είναι η ζωή».
Δες το ως μοναδική ευκαιρία ζωής. Μια στιγμή μεταμόρφωσης. Μεταμόσχευσης ματιών. Σαν πολύ στα σοβαρά δεν πήραμε τον εαυτό μας;
Όταν η ανθρωπότητα συντρίβεται, το μέλλον ξυπνάει για δουλειά. Άκου τα σφυριά να βαράνε. Βοήθα τα. Εκμεταλλεύσου την συνθήκη της απομόνωσης που σου χαρίστηκε. Αντιστάσου στην καχυποψία που σε ραντίζουν για τους διπλανούς σου.

Προετοιμάσου για την προσωπική σου καραντίνα με περηφάνια.

Γοητεύσου από την μοναξιά αντί να την απωθείς. Είναι η μοναδική πηγή φιλοσοφίας.

Λυτρώσου από τον πολιτισμό του συνωστισμού και της μαζικής κουλτούρας. Γάμα τους μέντορες. Μην αναθέτεις τη συγκίνηση σε αγνώστους.
Γέννησέ την εσύ από το μηδέν. Όταν έρθουν τα δύσκολα ονειρέψου πως κάνεις έρωτα σε απέραντα ερείπια χρηματιστηρίων.
Όλα καλά θα πάνε.
Ψάξε και βρες το εμβόλιο των φιλοδοξιών σου.
Όταν έρθουν τα δύσκολα δώσε μου το χέρι σου για να αντέξω κι εγώ. Ζούμε ιερές στιγμές.
Κι η αιωνιότητα ούτε που θα θυμάται το είδος μας όταν αφανιστούμε.

• Αψήφησε τις καριέρες.
• Άλλαξε το παράδειγμα της ομορφιάς.
• Δες την ηλιθιότητα του viral.
• Πραγματώσου χωρίς τα πράγματα.

Είναι σαν αγώνας ποδοσφαίρου με τα τέρματα χτισμένα.<>brbΠρέπει να αλλαχτεί το γήπεδο και όχι να παλεύουμε κάθε τόσο για τη νίκη. Πάρε τις γενναίες αποφάσεις που σε ταλαιπωρούν.
Άλλαξε τη ζωή σου όλη, αν χρειαστεί.
Μην πιστεύεις στα διαγγέλματα των δικτατορικών δημοκρατιών.

• Σόκαρε τους χλιαρούς. Σόκαρε και τον εαυτό σου ακόμη.
• Μην αποζητάς την συμπάθεια. Όποιος τους αξίζει αποφεύγει τους επαίνους.
• Μην αναγνωρίζεις εκπροσώπους. Η μοναδικότητά σου διαθέτει όλα τα καράτια του κόσμου.

Και να τα θυμάσαι όλα αυτά, να μου τα θυμίζεις σε παρακαλώ κι εμένα, όταν ο ιός θα νικηθεί, το μικροαστικό βόλεμα θα πάρει πάλι τα ηνία, και οι άνθρωποι στους δρόμους θα πατάνε τα σαλιγκάρια για πλάκα ∴
  Σαμσών Ρακάς