Έκπληκτος τώρα ο παπάς για την εκδήλωση
αυτής της αγάπης τους, ρώτησε να μάθει τι είχαν πάθει.
Τότε του είπαν το
εξής:
Ο προηγούμενος παπάς, φοβούμενος μην κολλήσει την αρρώστια, είχε
ένα ξεχωριστό Άγιο Ποτήριο να κοινωνεί τους αρρώστους. Αυτό που κράταγε ο
Χρύσανθος όταν βγήκε στην ωραία Πύλη, ήταν το Ποτήριο που
κοινωνούσε μόνο ο παπάς! Όταν το είδαν στα χέρια του δεν έκαμαν βήμα,
έχοντας στο νου τους πως γινόταν στον προηγούμενο παπά τους. Έπρεπε να
κοινωνήσουν από άλλο Ποτήριο. Όταν λοιπόν τους ‘’έπεισε’’ ο παπά
Χρύσανθος να μεταλάβουν, μπήκαν με τρόπο στο Ιερό να δουν τι θα κάνει
την Θεία Κοινωνία. Βλέποντας τον να καταλύει από το ίδιο Άγιο Ποτήριο
νιώσαν την Ανάσταση στην ψυχή τους. Για αυτούς εκείνη η μέρα, πρώτη
βδομάδα της Σαρακοστής ήταν Πάσχα…!
Πέρασαν τα χρόνια. Ο παπά Χρύσανθος έγινε ένα με τους λεπρούς. Ποτέ δεν
«κόλλησε» την αρρώστια τους. Κόλλησε ο ίδιος στις πονεμένες καρδιές
τους…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου