Σάββατο 28 Μαρτίου 2020

Ισχύει η πεποίθηση πως η Θ. Κοινωνία δεν μεταδίδει ασθένειες;


π. Νικόλαος Λουδοβίκος
''Πώς μπορεί θεολογικά να στηριχθεί η πεποίθηση πως η Ευχαριστία δεν μεταδίδει ασθένειες με τον τρόπο που ενεργείται στην Ορθόδοξη Εκκλησία; 

Το ερώτημα φαίνεται ασφαλώς να επιδέχεται καταρχήν μιαν εμπειρική απάντηση: τεράστιο πλήθος ιερέων, του γράφοντος τις γραμμές αυτές συμπεριλαμβανομένου, έχει πάμπολλες φορές κοινωνήσει εξακολουθητικά ανθρώπους με βαρύτατες και κάποτε αθεράπευτες ασθένειες και φυσικά, όπως επιβάλλεται από τους λειτουργικούς κανόνες, κατέλυσε το υπόλοιπο, χωρίς ποτέ να πάθει τίποτα.
Εάν ο ισχυρισμός αυτός ήταν σωστός, (οτι η θεία κοινωνία μεταδίδει ασθένειες) τότε κανείς από τους ιερείς δεν θα ξεπερνούσε τα 35 ή 40 χρόνια ζωής, το δε εκκλησίασμα, κοινωνώντας μάλιστα μαζικά κατά τις μεγάλες εορτές, θα έπασχε συνεχώς και βαρέως...''

Θέλω να πω δηλαδή, πως στα πλαίσια της Ορθόδοξης θεολογίας η Ευχαριστία δεν έχει καθόλου χαρακτήρα συμβολικό ή μεταφορικό, ή κάτι παρεμφερές...

Η θεολογική λοιπόν παράδοση είδε εξαρχής την Θεία κοινωνία ως «φάρμακον ἀθανασίας, ἀντίδοτον τοῦ μὴ ἀποθανεῖν, ἀλλὰ ζῆν ἐν Θεῷ διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ, καθαρτήριον ἀλεξίκακον» (Ἰγνατίου Θεοφόρου, Πρὸς Ἐφεσίους, PG5, 753B-756A) – να διώκει ασθένειες ψυχής και σώματος, όχι να προκαλεί...

Τούτο σημαίνει πως τα Τίμια Δώρα, ακόμη και αν υποστούν εξωτερική φθορά (όπως, για παράδειγμα, η μούχλα) ή αναμιχθούν αθελήτως (ή και, υποθετικά, κακοβούλως) με ιούς και μικρόβια, η παρούσα χάρις δεν επιτρέπει να καταστούν επιβλαβή για την υγεία του πιστού, ακριβώς διότι, όπως πάλι ο Συμεών ο Νέος θεολόγος επέμενε, αποτελούν ήδη πραγματικότητα και παρουσία της Βασιλείας του Θεού (πρβλ. τα λόγια του Χριστού «κἂν θανάσιμόν τι πίωσιν οὐ μὴ αὐτοὺς βλάψει», Μαρκ. 16,18).

Ανέφερα το τίμιο όνομα της «Βασιλείας τοῦ Θεοῦ» και αμέσως ανεδύθη το μείζον χαρακτηριστικό της όλης αυτής παγκόσμιας πλέον συμφοράς, για το οποίο κανείς σχεδόν δεν μιλά:  Πρόκειται ίσως για την πρώτη τέτοια συμφορά (λοιμώδης νόσο Coronavirus disease COVID-19) που αντιμετωπίζεται με τις Εκκλησίες και τα παντοειδή ιερά, κλειστά...

Στο σούπερ μάρκετ μπορεί κανείς να παραμείνει για ώρα, έστω σε απόσταση από τον άλλον (που ξαφνικά έγινε επιθετικά σχεδόν εχθρικός), η εκκλησιαστική όμως κοινότητα δεν έχει δικαίωμα να συναχθεί, έστω με τους όρους των συνάξεων των υπερκαταστημάτων.. (...)


Το να είναι καταρχήν κανείς ολιγόπιστος ή και ημίπιστος, εφ’ όσον επιθυμεί να παραμείνει στον χώρο της Εκκλησίας, δεν αποτελεί οπωσδήποτε λόγον ελέγχου αλλά βοηθείας και οικονομίας, άχρι καιρού...

Μέχρι δηλαδή να ανακαλύψει τον Χριστό με τον τρόπο του Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου και του Αγίου Νικολάου Καβάσιλα.

*Ο π. Νικόλαος Λουδοβίκος είναι Καθηγητής της Δογματικής στην Ανώτατη Εκκλησιαστική Ακαδημία Θεσσαλονίκης, Επισκέπτης Καθηγητής στο Ορθόδοξο Ινστιτούτο του Cambridge και Ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Winchester.
πηγή

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Όταν ένας κληρικός τα λέει καλά τί νά σχολιάσουμε ! Είναι το αναμενόμενο Γι αυτό παρατηρείται νά γράφονται σχόλια εκεί που υπάρχει μία αντιρρητική ανάγκη . Αυτό δεν σημαίνει οτι δεν προσελκύουν την προσοχή τά καλά κείμενα . Κάθε άλλο . Είναι καλό λοιπόν που ο π. Λουδοβίκος καταθέτει την σωστή πίστη της εκκλησίας σχετικά μέ την Θεία Κοινωνία και τον ευχαριστούμε !

π. Δ είπε...

Πόσα παρηγορητικό από χείλη διακεκριμένου ιερέως να βγαίνει η αλήθεια και να καταρίπτονται οι πλανεμένες ιδέες που έχουν κατακλύσει το διαδίκτυο!
Και μάλιστα σε παγκόσμιο επίπεδο στην Ορθόδοξη Εκκλησία μας!
Ευχαριστούμε Πατέρα Νικόλαε!
Η πίστη των απλών ανθρώπων, δεν γίνεται να μπερδεύεται με τις πλάνες τις συγκεκαλυμμένες με τον μανδύα της "λογικής."
Ο Χριστός μας,ας μου επιτραπεί η φράση, είναι ο Ίδιος το Μέγα αντισηπτικό!