Στη Φώτο η κυρ Εύα Σαουλίδου σύζηγος του Δημήτρη .
Ο Δημήτρης ήταν πολυτεχνίτης , αμοιβόταν πλουσιοπάροχα αλλά πλούσιος δεν έγινε ποτέ από τις πολλές ελεημοσύνες που έκανε ...
'Ηταν πολύ ευλαβής και αγαπούσε την προσευχή ...
Κάποτε αρρώστησε , δεν φυλάχτηκε και έπαθε υποτροπή .
Το κρυολόγημα έφερε πνευμονία ...κατάλαβε ότι μάλλον θα πεθάνει . Για να παρευρίσκεται και αυτός στη χαρά της κόρης του πήρε ευλογία και έγινε ο γάμος στο σπίτι .
Κατάκοιτος όπως ήταν πήρε τα στέφανα τα ασπάστηκε , έστρεψε το βλέμμα του στον ουρανό και είπε : "Θεέ μου , όπως μου είπες , έδινα σε όλους τους ανθρώπους . Σήμερα παντρεύω το παιδί μου και δεν έχω τίποτε να του δώσω " .
Αμέσως μετανόησε . 'Υστερα είπε στην κόρη του : "Δεν έχω να σου δώσω τίποτε . 'Ομως ευχή σου δίνω όπου και να παςτο σπίτι σου να ξεχειλίζει από τα αγαθά του Θεού " .
Και πράγματι όπως βαεβαιώνει η κόρη του " ενώ περάσαμε κατοχή , πείνα , εμφύλιο εμάς δε μας άγγιξε τίποτα ,. Η ευχή του πατέρα μου μας προστάτεψε , ξεχείλιζε το σπίτι από τρόφιμα .'Εδινα και πάλι περίσσευαν , ακόμη μέχρι και σήμερα " .
Ο Δημήτρης εκοιμήθει το 1938 43 ετών .
'Υστερα από χρόνια στην ανακομιδή τα οστά του είχαν χρώμα καθαρού κεριού και ευωδίαζαν , περισσότερο το δεξί του χέρι . Ακόμα και το χώμα του τάφου ευωδίαζε .
Είχαν ευωδιάσει και τα οστά της μητέρας του Δημήτρη της Ελένης . 'Ηταν μικρόσωμη , ταπεινή , ευλαβέστατη , αγράμματη τελείως αλλά ποτέ δεν αντιμίλησε και δε ψυχράνθηκε με τη νύφη της ,
'Οτι της έλεγαν έκανε υπακοή .
Αιωνία τους η μνήμη , αμήν .
Από το βιβλίο "Ασκητές μέσα στον κόσμο" τόμος β' .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου