Ήθελα πολύ να σου γράψω δυο λόγια θλίψεως και πόνου. Θέλω να σου ζητήσω συγχώρεση για όλους εμάς που κατοικούμε στον τόπο σου, όλους εμάς τους απογόνους σου.
Σε λίγες ήμερες θα εορτάσουμε στον Ιερό Ναό του Πρωτάτου την αγία μνήμη σου. Θα εορτάσουμε τη μνήμη του ενδόξου μαρτυρίου σου.
Θυσίασες τη ζωή σου, γιατί δεν ανέχθηκες να συλλειτουργήσεις με τους λατινόφιλους και τους παπικούς.
Δεν αποδέχθηκες τους παπικούς ως Εκκλησία του Χριστού μας, ως έχοντας την αυτή πίστη με τους ορθοδόξους Γι αυτό πρόσχαρα και με γενναίο φρόνημα θυσίασες τη ζωή σου και αντιτάχθηκες στην άνομη εξουσία, μαζί με τους υπόλοιπους γενναίους πατέρες που σε ακολούθησαν στο μαρτύριο. Και εμείς σε λίγες ημέρες, θα έχουμε ως επίσημο προσκεκλημένο, για να πρωτοστατήσει στην εορτή σου, έναν Αρχιερέα ο οποίος ελαφρά τη καρδία και με πλήρη αναισθησία, έβαλε την υπογραφή του, μαζί με άλλους πολλούς, και ανεγνώρισε ως εκκλησία αυτούς που σε εφόνευσαν.
Έγινε σύμψηφος και έδωσε εκκλησιαστικότητα στους παπικούς και σε όλο το συνονθύλευμα τους – το απέδειξε με την υπογραφή του στη «σύνοδο»της Κρήτης – ότι και αυτοί είναι Σώμα Χριστού παρόλο που έχουν τόσες αιρέσεις.
Και θα έρθει να εορτάσει «λαμπρώς» αυτόν που εφόνευσαν οι φίλοι του οι παπικοί.
Δεν γνωρίζω Άγιε μου τι να πω σε μια τόση υποκρισία; σε μια τόση αναισθησία;
σε μια τόση θρασύτητα;
Να θρηνήσω γι αυτούς που τον κάλεσαν ή γι αυτόν που θα έρθει;
Άγιε μου Κοσμά, ο ίδιος ο Κύριος μας είπε ότι, όχι αυτός που μου λέγει: » Κύριε Κύριε επιβλεψον εξ ουρανού και ιδε…», θα εισέλθει στην Βασιλεία των Ουρανών «αλλ ‘ο ποιων το θέλημα του Πατρός μου του εν ουρανοίς» (Πρβλ.Ματθ.7,21).
Αν, όσοι εμείς που πονάμε για την θρηνώδη αυτή κατάσταση, θελήσουμε να αναφέρουμε κάτι προς τους πνευματικούς οδηγούς αυτού του τόπου, του τόπου σου, θα επαναλάβουν το γνωστό και άδειο θεολογίας σόφισμα: «μην εναντιώνεσαι στους Αρχιερείς γιατί θα βγεις εκτός Εκκλησίας».
Αλλά θεληματικά παραβλέπουν, ότι όλοι αυτοί οι «Αρχιερείς» θα πουν » εν εκείνη τη ημέρα· Κύριε Κύριε, ου τω σω ονόματι επροφητεύσαμεν, και τω σω ονόματι δαιμόνια πολλά εξεβάλομεν, και τω σω ονόματι δυνάμεις πολλάς και λειτουργίας πολλάς και χειροτονίας πολλάς, και τω σω ονόματι συλλείτουργα και εορτάς πολλάς εποιήσαμεν; και τότε ομολογήσω αυτοίς ότι επειδή ουκ ομολογήσατε την αγίαν πίστιν μου, ουδέποτε έγνων υμάς·αποχωρειτε απ εμού οι εργαζόμενοι την ανομίαν» (Πρβλ.Ματθ.7,22-23).
Ζητούμε συγγνώμη Άγιε μου Κοσμά, και παρακαλούμε την αγιοσύνη σου να γίνει ιλεώς για τον εμπαιγμό που θα γίνει στη μνήμη σου, στον άγιο τόπο που μαρτύρησες και όπου ευρίσκονται τα άγια λείψανα σου. Μιμήσου τον Κύριο μας και πες: «άφες αυτοίς ου γαρ οίδασι τι ποιούσι».
Ασπάζομαι την μαρτυρικήν δεξιάν σου.
Ένας Αγιορείτης πενθών και άλγων.
Άγιον Όρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου