Βασίλης Λογοθετίδης

 

Ήταν φθινόπωρο του 1957 όταν χρειάστηκε να χειρουργηθεί.
Σταμάτησε τις παραστάσεις στο θέατρο Παρκ
και με την προοπτική μιας σύντομης παραμονής στον Ευαγγελισμό,
ανανέωσε τα συμβόλαια των ηθοποιών για τη χειμερινή περίοδο.

Όμως ο γιατρός Θωμάς Δοξιάδης
του συνέστησε να μείνει στο κρεβάτι και να μη βιαστεί να βγει,
ώστε να αποθεραπευτεί τελείως,
προτού ξεκινήσει για την κοπιαστική δουλειά της χειμερινής περιόδου,
πρόβες, διπλές παραστάσεις κάθε μέρα έργων που απαιτούσαν
τη διαρκή παρουσία του στη σκηνή,
την αδιάλειπτη σωματική και πνευματική υπερένταση.

Οι συνεργάτες του, που του ήταν αφοσιωμένοι,
σκέφτηκαν να μη ζητήσουν την εφαρμογή του συμβολαίου τους
αλλά να αναβάλλουν κι αυτοί τις απαιτήσεις τους.

Ανέλαβαν λοιπόν δύο από αυτούς - οι στενότερα δεμένοι μαζί του -
ο Ευάγγελος Πρωτοπαππάς και ο Μιχάλης Παπαδάκης,
να τον επισκεφτούν στον Ευαγγελισμό
και να του αναγγείλουν με λεπτότητα την απόφασή τους.

Δεν πρόφτασαν να τελειώσουν!

Ο Βασίλης Λογοθετίδης πετάχτηκε από το κρεβάτι.

''Ποιος σκέφτηκε αυτή τη βλακεία; Επειδή εγώ είμαι ένα σαράβαλο
και πότε το στομάχι μου,
(είχε επανειλημμένα εγχειριστεί για έλκος του στομάχου)
πότε η χολή μου, πότε κάτι άλλο, πρέπει εσείς να πεινάσετε;

Φέρτε μου από το συρτάρι της ντουλάπας ένα τεφτεράκι.
(Ήταν ένα βιβλιάριο ταμιευτηρίου).
Πόσα χρήματα χρειάζονται για να πληρωθείτε όλοι σας;''

Έκανε το λογαριασμό, έκοψε μια επιταγή
- αφήνοντας ένα αξιοθρήνητο υπόλοιπο -
και την έδωσε στους κομιστές της πρότασης των ηθοποιών του.

................................................................................................................

Έπαιζε στο ''Θέατρο Αθηνών''
την κωμωδία του Γιώργου Τζαβέλα ''Η Γυνή να Φοβήται τον Άνδρα''
και όταν έκλεισε η αυλαία ήρθε στο καμαρίνι του μούσκεμα στον ιδρώτα
και σωριάστηκε πτώμα σε μια καρέκλα.

Άκουσε ευγενικά την πρότασή μου να παίξει στην ταινία
''Ένας βλάκας και μισός'' και με κοίταξε με ένα βλέμμα
που ήταν παράπονο και μαζί αποδοχή της μοίρας,
το οποίο δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσω.

''Γιατί να σε κάψω;'' μου είπε.
''Φοβάμαι ότι δε θα μπορέσω να σου τελειώσω το γύρισμα.
Είμαι πολύ κουρασμένος''.

Είχε πάρει το μήνυμα. Σ' ένα μήνα πέθανε.
.................................................................................................................
Αποσπάσματα από τα βιβλία:
Ελένη Χαλκούση ''Θεατρικό Ημερολόγιο''
και Γιώργος Λαζαρίδης ''Φλας Μπακ Μια Ζωή Σινεμά''