Εἰπωμένη ἀπὸ χείλη διψασμένα, -ὄχι μόνο ἀπὸ τοῦ νεροῦ τὴ στέρηση, μὰ ἴσως περισσότερο, ἀπό ʼκεῖνη τὴν ἐπιτακτικὴ ἀνάγκη νὰ γὶνουν καὶ τῆς ζωῆς τὰ μικρὰ ἀφορμὴ εὐλογίας- ἀπαντᾶ στὴ μικρὴ εὐργεσία ἑνὸς ποτηριοῦ ὕδατος ψυχροῦ, μὲ λόγια θερμὰ. ...τελικά τοῦτη ἡ τοῦ λαοῦ μας εὐχὴ μυσταγωγεῖ ἐν ἁπλότητι, στὸν τρόπο ἐκείνων τῶν σχέσεων, ποὺ ὡς κέντρο τους ἔθεσαν τὴν δροσίζουσα εὐχαριστία.
π. Μιλτιάδης Ζέρβας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου