Μάνα μου ,τα λόγια σου κρατάω σαν φυλαχτό μες την καρδιά τούτη η όμορφη πατρίδα δεν ζει μες τη σκλαβιά την κέντησε το δάκρυ στην λέξη λευτεριά
Βοήθα του πόντου Παναγιά τον προδομένο μας λαό αχ Παναγιά μου Σουμελά σκύβω το χέρι σου φιλώ μίλα μας για τη λευτεριά να’ρθει ξανά η ξαστεριά
Μάνα μου , έχει ματώσει τούτη η όψη απ τις πληγές σου προσφυγιά πέφτουν οι μέρες με την κόψη σαν λες πατρίδα έχε γεια μαχαιρωμένο τώρα το αύριο με σουγιά
αφιερωμένο στον γλυκό μας π.Νεόφυτο
1 σχόλιο:
Δυστυχώς
μαθαμε πια
στη σκλαβια
και ζούμε με
το φόβο
πως η κρίση
θα σκουριάσει
τις
hi
definition
αλυσίδες
μας
τις τόσο
αγαπημένες,
και μετα;
τι θ απογίνουμε
μετά
μου λες;
γυμνοί
χωρις ασφάλεια
καμμία...
Δημοσίευση σχολίου