Ένας που καμώνονταν τον πολύ σοφό συνάντησε κάποτε στο δρόμο του έναν απλοϊκό χωρικό που πήγαινε στην εκκλησία.
-Για που με το καλό; τον ρώτησε.
-Πάω στην εκκλησία, του απάντησε ο χωρικός.
-Και δε μου λες, του λέει ειρωνικά ο σοφός.
Μήπως ξέρεις να μου πεις,ο Θεός σου είναι μεγάλος η μικρός;
-Κι από τα δύο.
-Δε γίνεται να είναι και τα δύο!
-Γίνεται,κύριε.
Να,είναι τόσο μεγάλος, που δεν τον χωρούν ούτε οι ουρανοί,
Αλλά και τόσο μικρός,που μπορεί να κατοικεί μέσα στην καρδιά μου.
Κι ο σοφός τα 'χασε με τη σοφή απάντηση του απλοίκού μα πιστού χωρικού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου