ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΜΕΛΙΝΟΣ
Ὁ Ἅγιος Διονύσιος ὁ ἐν Ὀλύμπῳ (23/1) γεννήθηκε λίγο πρίν τό 1500 στό ὀρεινό χωριό Σκλάταινα τῆς Θεσσαλίας, τήν σημερινή Δρακότρυπα, τό κατά κόσμον ὄνομά του ἦτο Δημήτριος καί ἀπό παιδί επέδειξε ζήλο για την αγάπη του Χριστού και την ζωή της εν Θεώ αφιερώσεως. Στα 18 προσήλθε στην μοναστική βραχοπολιτεία των Μετεώρων, λαβών το όνομα Δανιήλ. Μετά παρέλευσιν τριών ετών, αναζητώντας αυστηρότερο τόπον ασκήσεως και επειδή δεν του εδίδετο η ευκαιρία να αναχωρήση, προσευχηθείς επήδηξε από βράχο των Μετεώρων -διά θαύματος- και μετέβη στις Καρυές του Αγίου Όρους, όπου εκάρη μεγαλόσχημος μοναχός και χειροτονήθηκε Διάκονος και Πρεσβύτερος, μετονομασθείς εις Διονύσιον. Αργότερα εγκατεστάθη στην Σκήτη Καρακάλλου, όπου έζησε με τραχύτητα μονώσεως επί 10 έτη. Εκεί αξιώθηκε πολλών ευλογιών από τον Θεόν. Η ισάγγελος πολιτεία του κατέστη η αιτία της εκλογής του ως Ηγουμένου της Μονής Φιλοθέου. Το 1524 μετέβη στην Μονή Τιμίου Προδρόμου Βεροίας. Θέλοντας παντί σθένει να αποφύγη την εις Επίσκοπον εκλογή του, την οποία «ἐν ἑνί στόματι καί μιᾷ καρδίᾳ» επεδίωκαν οι κάτοικοι της ευρυτέρας περιοχής, ανεχώρησε κρυφίως και μετέβη στον Όλυμπον, όπου ασκήτευσε σε σπήλαιο το οποίο σώζεται μέχρι σήμερα. Συκοφαντηθείς εξεδιώχθη από το ασκητήριό του και ανεχώρησε για το Πήλιον, όπου το 1542 ίδρυσε την Ιεράν Μονήν Αγίας Τριάδος Σουρβίας, έπειτα από θαυμαστήν υπόδειξη του Θεού!..
Ύστερα από τρία χρόνια και λόγω της παρατεταμένης ανομβρίας που έπληξε τον τόπο των κατηγόρων του, επέστρεψε πανηγυρικώς με πρόσκληση του Αγά Σάκου. Η ισάγγελος βιωτή του σε σύντομο διάστημα προσήλκυσε πλήθος μοναχών, όμως ο ίδιος ησκήτο στα εγγύς ευρισκόμενα σπήλαια, ζώντας στον ιερό γνόφο της νοεράς προσευχής!.. Εκ παραλλήλου δεν αφίστατο του ποιμαντικού έργου. Περιήρχετο τα κοντινά χωριά για να λειτουργήση, να εξομολογήση, να κηρύξη και να στηρίξη τους υποδούλους. Είχε απέραντη αγάπη στον ταλαιπωρημένο λαόν.
Εκοιμήθη εν Κυρίω, αφήνοντάς μας ανεκτίμητο θησαυρό τα χαριτόβρυτα λείψανά του.
Στην γενέτειρά του Δρακότρυπα, η εορτή του πανηγυρίζεται επίσης την τελευταία Κυριακή
του Ιουλίου.
Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης...
Τοῦ Ὀλύμπου οἰκήτωρ, Πιερίας ἀγλάισμα καὶ τῆς ἐπωνύμου Μονῆς σου ἱερὸν περιτείχισμα, ἐδείχθης Διονύσιε σοφέ, βιώσας ὥσπερ Ἄγγελος ἐν γῇ καὶ παρέχεις τὴν ταχεῖαν σου ἀρωγήν τοῖς εὐλαβῶς κραυγάζουσιν δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ θαυμαστώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ πάσιν ἰάματα.
Τοῦ Ὀλύμπου οἰκήτωρ, Πιερίας ἀγλάισμα καὶ τῆς ἐπωνύμου Μονῆς σου ἱερὸν περιτείχισμα, ἐδείχθης Διονύσιε σοφέ, βιώσας ὥσπερ Ἄγγελος ἐν γῇ καὶ παρέχεις τὴν ταχεῖαν σου ἀρωγήν τοῖς εὐλαβῶς κραυγάζουσιν δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ θαυμαστώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ πάσιν ἰάματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου