«Στην Κύπρο η ελληνική σημαία τα λέει όλα, είναι η πιο αντιεξουσιαστική και ριζοσπαστική πράξη. Στον θανατόπνοο τουρκικό επεκτατισμό, στη δουλοφροσύνη, στη μιζέρια και στην κακομοιριά, στην κουτοπονηριά των νεοκυπρίων και στην αλλοτρίωση πολλών Ελλαδιτών, στις πλεκτάνες των Άγγλων και του διεθνούς παράγοντα, η ελληνική σημαία συμπυκνώνει την έννοια της αντίστασης, της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας», επαναλαμβάνει αγωνιώντας ο δάσκαλος Σάββας Παύλου που έφυγε τον Απρίλη του 2016 και πλαισίωσε μια ωραία παρέα. Σ’ εκείνη την παρέα και ο έτερος δάσκαλος, Δημήτρης Λιπέρτης, που, συνομιλώντας με τον Σάββα, επιμένει αναφερόμενος στους «επισκέπτες εξ Ελλάδος»: «Ο κόσμος ούλλος είστ’ εσείς, ο άλλος περισσεύκει». Διότι, μπορεί η Ελίτα να ξεσπά από τηλεοράσεως, μπορεί ο Αβέρωφ και ο Άντρος βλακωδώς να επιτίθενται στον Νίκο Κοτζιά, μπορεί να εξισώνεται η Ελλάδα με την Τουρκία για χάρη κάποιας λύσης και κάποιου συμβιβασμού, μπορεί να λησμονείται επίτηδες η ιστορία, το δίκαιο, η αξιοπρέπεια αυτού του τόπου, αλλά η 15η Ιανουαρίου επαναφέρει την πραγματικότητα: «Ολόχρυσες η μητριά κορόνες τζι αν φορεί τζι η μάνα μας νάν’ φτωσιικά μαντιλοσκουφωμένη, καλλύτερην που λλόου της εν έσιει, με μπορεί». Κι αν δεν αρκούν οι δάσκαλοι και οι ποιητές, οι σύντροφοι και ο κοινός μας αγώνας, υπάρχουν και οι ήρωες-ποιητές που απαντούν «στον θανατόπνοο τουρκικό επεκτατισμό, στη δουλοφροσύνη, στη μιζέρια και στην κακομοιριά, στην κουτοπονηριά των νεοκυπρίων και στην αλλοτρίωση πολλών Ελλαδιτών, στις πλεκτάνες των Άγγλων και του διεθνούς παράγοντα». Απαξιώνοντας χάρτες, διασκέψεις, ποσοστά, ηγέτες και ηγετίσκους, αξιώνοντας ότι αξίωσαν οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας: «Είναι καλό πράγμα να πεθαίνει κανείς για την Ελλάδα». Τα πάντα είναι κοινά.
Αλέκος Μιχαηλίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου