Η Ελλάδα επιβίωσε αγωνιζόμενη σκληρά στην πολυχιλιετή Ιστορία της. Αυτοπροαιρέτως ή αναγκαζόμενη, έχει δώσει αναρίθμητες μάχες. Eχει νικήσει και έχει χάσει σε πολέμους, σε συρράξεις μικρού και μεγάλου μεγέθους, και έχει ανταποκριθεί επιτυχώς και ανεπιτυχώς σε προκλήσεις δυναμικού χαρακτήρα που έχει θέσει ενώπιόν της η Ιστορία. Αυτή τη φορά όμως, στην περίπτωση της ονομασίας του κρατιδίου των Σκοπίων, το ελληνικό έθνος και ο ελληνικός λαός βιώνουν κάτι πρωτοφανές: Υποχρεούνται να υποστούν αμαχητί μία κολοσσιαία ήττα σε πνευματικό και ταυτοτικό επίπεδο. Αυτή η ήττα είναι η οδυνηρότερη όλων των εποχών, επειδή δεν υπήρξε η ευκαιρία να δοθεί μία μάχη. Καταγράφεται δίχως να έχει κηρυχθεί πόλεμος.
Ούτε μια τουφεκιά δεν ήχησε στον αέρα και οι Ελληνες πρώτη φορά χάνουν το πολυτιμότερο στοιχείο της άυλης κληρονομιάς τους. Χάνουν το αποκλειστικό δικαίωμα της χρήσης του ονόματος της Μακεδονίας. Αυτό όλοι ξέρουν καλά ότι γίνεται λόγω της προσήλωσης της ηγεσίας του κράτους στα κελεύσματα των ξένων. Το κόμμα που κυβερνά και όλοι όσοι το διατηρούν στη ζωή βάζουν συνδικαιούχους στο όνομα της Μακεδονίας και όλων των άλλων χαρακτηριστικών που συνθέτουν την υπεραξία του (γλώσσα, ιστορία, εθνότητα) ένα εθνοτικό σύμφυρμα, το οποίο έχει φτιάξει απομίμηση κράτους. Για να διατηρηθεί στη ζωή το κατασκευασμένο κράτος, πρέπει να λειτουργήσει σαν πνευματικό παράσιτο: να πάρει ιστορία και ειδικό βάρος που δεν έχει. Εκείνοι που θα κάνουν την πρωτοφανή υποχώρηση απέναντι σε μια ανυπόληπτη οντότητα θα είναι οι ίδιοι που δεν το έβαζαν στα πόδια μπροστά σε υπερδυνάμεις. Κάπως έτσι θα νομίσει ο κόσμος ολόκληρος ότι οι Σκοπιανοί είναι οι Μακεδόνες, οι απόγονοι του Φιλίππου και του Αλεξάνδρου, οι νόμιμοι κτήτορες και χρήστες του θαύματος της αρχαίας Μακεδονίας και του ελληνιστικού κόσμου.
Μια ισχνή μειονότητα αριστεριστών και καιροσκόπων, κόντρα στη θέλησή μας, έχει μπει στο άβατο με τα πνευματικά μας ασημικά, πλιατσικολογεί και τα «σκοτώνει» σε τιμή ευκαιρίας στους Σλάβους κλεπταποδόχους.
Παναγιώτης Λιάκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου