Μέσα στο σπήλαιο κατάφεραν να μπουν και να προσκυνήσουν όσοι τα σαλόνια της εποχής τους είχαν στην απέξω, μεροκαματιάριδες άνθρωποι, απλοί και κάτι ξένοι μακρινοί. Όσοι μέναν στα σαλόνια έχοντας αξίωση να γίνουνε σωτήρες, τον Σωτήρα τελικά κυνήγησαν φριχτά για σκοτώσουν. Πριν λοιπόν κλείσουμε κι εμείς την πόρτα του σπιτιού για να γιορτάσουμε τη γιορτή που 'ρχεται, ας μη ξεχάσουμε ποτέ ποιοι πρωτογιόρτασαν, τότε, στη Βηθλεέμ την γέννηση του Σωτήρα. Ίσως κι εμείς, σήμερα, να τους κλείνουμε κάπου κάποτε την πόρτα κι ας μην είμαστε πλούσιοι και δυνατοί 'από σαλόνι' . Το να 'ναι τελικά κανείς 'Ηρώδης' -πάνω απ' όλα- είναι κατάσταση, κατάσταση πνευματική. Ας βγούμε απ' το σαλόνι να δούμε ποιος κρυώνει. Μέσα 'κει κάπου στα χαρτόκουτα θα 'ναι κι ο Χριστός, της Βηθλεέμ το βρέφος, μαζί μ' αυτόν κι όποιοι τον προσκυνάνε ίσως με παραπάνω πόθο κι από 'μας που 'μαστε στη ζεστασιά, που 'μαστε μες το σαλόνι.
π.Ι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου