ΣΥΝΑΝΑΣΤΡΟΦΕΣ ΤΟΥ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ

ΣΤΟΝ ΣΚΟΤΕΙΝΟ καιρό μας πρέπει νά κρατηθεῖ ζωντανή ἡ καθαρτική καί φωτιστική μνήμη τοῦ Χριστοῦ. ΣΕ ΟΣΟΥΣ δέν ἔχουν αὐτό τό ἔθος, τουλάχιστον, ἄς ἀκούσουν τήν προτροπή τοῦ Ἐλύτη, τώρα «πού μᾶς βρῆκε τό κακό, καί θολώνει ὁ νοῦς μας», ἄς μνημονεύουν μαζί μέ τόν Διονύσιο Σολωμό καί τόν Ἀλέξανδρο Παπαδιαμάντη.

–Τί ζητᾶς κυρ-Ἀλέξανδρε
σέ παρέες παιδιῶν,
ἱλαρός, ὅλος θύμησες
γεγονότων παλιῶν;
Τί θά πεῖς κυρ-Ἀλέξανδρε
σέ παιδιά πού ἀκοῦν
ἄλλα λόγι’ ἀπ’ τά λόγια σου
καί ζωή ἄλλη ζοῦν;
–Θά τούς πῶ πώς ἀπόλαυσα
τήν εἰρήνη τοῦ νοῦ
σ’ ἀκρογιάλια κι ἀπόμερες
ἐκκλησιές τοῦ νησιοῦ.
Θά τούς δείξω τήν ἔγνοια μου
γιά ἀνθρώπους ἁπλούς,
μ’ ἱστορίες ἀπέριττες
γιά μεγάλους καημούς.
Θά μιλήσω γιά βάσανα
πού τσακίζουν καρδιές
ἤ πού πᾶν ὡς τά κόκαλα
θεϊκές εὐωδιές.
Θά τούς πῶ νά μεθύσουνε
μέ κρασί μυστικό,
πού νωρίς, ἀπ’ τό χάραμα
σ’ ὁδηγεῖ στό Ναό.
–Ἔλα ᾿δῶ κυρ-Ἀλέξανδρε
φέρε, δώσ’ μας κρασί
ἀπ’ τ’ ἀμπέλια τῆς πένας σου
πού μεθᾶ τήν ψυχή.
Ἔλα ᾿δῶ κυρ-Ἀλέξανδρε
κι ἄνοιξέ μας στό νοῦ
τό σκιαθίτικο πέλαγος
τῆς χαρᾶς τοῦ Θεοῦ.