ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗΣ

 

Ένας Τούρκος ερωτεύτηκε την Αγία Χρυσή. Για να την κάνει δικιά του της έταξε μαλάματα και δώρα. Εκείνη αρνήθηκε. Έπειτα, έβαλε όποιον είχε γνωστό για να την πείσει. Απέτυχε κι εκεί πέρα. Το να την κάνει δική του άμεσα σήμαινε ότι θα έπρεπε η Χρυσή ν' απαρνηθεί τον Χριστό που πίστευε. Με κανέναν τρόπο το νεαρό κορίτσι όμως δεν αρνούνταν την πίστη της κι ούτε τον Τούρκο για άντρα δικό της ήθελε να πάρει. Έπειτα, για να μεταπεισθεί η Χρυσή, μπήκανε στη μέση οι γονείς της που την παρακαλούσαν και της έλεγαν ν' απαρνηθεί στα ψεύτικα τον Χριστό ώστε να παντρευτεί τον Τούρκο κι έτσι όχι μόνο να σωθεί αυτή αλλά και όλη τους οικογένεια αφού ένας τέτοιος γάμος θα τους εξυπηρετούσε όλους. Η Χρυσή αρνήθηκε και οι Τούρκοι, σαν σήμερα, την σούβλισαν, κυριολεκτικά. Στην Πίστη δεν υπάρχει ποτέ μέση λύση. Δεν μπορεί κανείς να λέει, για παράδειγμα, ότι πιστεύει λίγο: ή πιστεύεις ή δεν πιστεύεις. Όταν κάποιος πιστεύει δε μπορεί να μη το λέει, δε μπορεί να μη το δείχνει με τη ζωή του. Η σιωπή πάντα μοιάζει με φυλακή. Η Αγία Χρυσή -που σήμερα γιορτάζει- ήταν ελεύθερος άνθρωπος. Μακάρι απ' την ελευθερία της να πάρουμε λίγο κι εμείς. Κι απ' την αλήθεια της: συνήθως προτιμάμε το ψέμα που 'ναι ευκολότερο.