Των αγίων Πενήτων(φτωχών)

Μια "αναρχική"πράξη από το σημερινό  συναξάρι.Σχόλιο στην πολιτική ορθότητα και την κοινωνική ηθική πού μας καπέλωσαν. Και την ασπαζόμαστε και εμείς οι χριστιανοί σαν νέα θεότητα



Αυτό το πλήθος των μαρτύρων ήταν οι εκείνοι τους οποίους ελέησαν οι άγιοι Φλώρος και Λαύρος. Οι δύο άγιοι ήταν λιθοξόοι και ο Λικίνιος τους έδωσε χρήματα για να κτίσουν λαμπρό ειδωλολατρικό ναό. Αυτοί όμως τα μοίρασαν στους φτωχούς, αστέγους και πεινασμένους και τους προέτρεψαν μάλιστα να μετατρέψουν κάποιο ειδωλίο σε χριστιανικό ναό, αφού πρώτα καταστρέψουν τα είδωλα.Και μετά τον κατέλαβαν και τον χρησιμοποιούσαν σαν χριστιανικό ναό.
Γι αυτή τους την πράξη μαρτύρησαν δια θανάτου.

Η κοινωνική ηθική και πολιτική ορθότητα πού μας προέκυψε θα μιλούσαν εύκολα για εξαπάτηση του βασιλιά, καταστροφή έργων τέχνης, ασέβεια προς την πατρώα θρησκεία, κατάληψη αναρχικών σε χώρο λατρείας. Είναι όμως κάτι πράξεις πού δεν μπορείς να τις ταυτίσεις με καμιά προκύπτουσα ηθική ή να βρείς αντιστοιχίες με ανάλογα σύγχρονα φαινόμενα. Ο χριστιανός ζώντας την κατά Χριστόν απάθεια ξεπερνά κάθε ηθική και κάθε θεσμικό νόμο και αποδίδει αυτή την δικαιοσύνη πού είναι πάνω από τον νόμο των ανθρώπων. Μια προκλητική πράξη πού δεν μπορεί να εννοήσει όποιος ασπάζεται τα εγκόσμια και τα πολιτικά, παρά μόνο ο λεπτός νους.Μια ιδιότυπη ασέβεια προς τον νόμο,αλλά τιμή προς τον άνθρωπο και λατρεία πρός τον Θεό.
Άλλωστε κύρια διαφορά μεταξύ μίας τέτοιας αναρχικής πράξης με πολλες σύγχρονες ανάλογες είναι το μαρτύριο των πρώτων.Δεν θέλουν να εξουσιάσουν. Θέλουν να λαμπρύνουν τον κόσμο!

Μαρτύριο πού το δέχτηκαν όχι ως τιμωρία, αλλά ως πληρότητα της δίκαιας ζωής τους και αίσια κατάληξη της επανάστασης τους ενάντια στην έννομη ανομία.

π.Π.

Ἀπολυτίκιον 
Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Εὐσεβείας τοὶς τρόποις ἐγγυμναζόμενοι, τοῦ μαρτυρίου τὴν τρῖβον διαπεράτε καλῶς, ὡς αὐτάδελφοι κλεινοὶ Χριστὸν δοξάσαντες, ὅθεν γεραίρομεν ὑμᾶς, ὡς γενναίους Ἀθλητᾶς, Φλῶρε καὶ Λαῦρε βοῶντες. Ἀπὸ παντοίας ἀνάγκης, ρύσασθε πάντας ἠμᾶς Ἅγιοι.