Ὁ ρυθμός μου στούς μυστικούς ἀνέμους. Τά βάρη νά ἐλαφρώσουν. Νά νιώσω ὅτι βιώνω τήν ἐσωτερικότητα τοῦ ἄλλου κόσμου. Νά χαϊδέψω τά πλῆκτρα τῆς βελούδινης σιωπῆς, πού ἀναλύεται σέ ὕψιστο ἀγαθό πνευματικῆς πληρότητας. Ὅταν πονᾶς, καταδύεσαι στούς ἤρεμους βυθούς. Καί ψαύεις τόν ἀπόηχο τῆς δικῆς σου σιωπῆς. Τότε ἡ κραυγή σου ραγίζει τούς οὐρανούς. Σέ ἀκούει στήν ἐγκαρτέρηση καί τήν ὑπομονή σου...
(11.7.2003)
ΠΡΟΣ ΕΜΑΥΤΗΝ ΣΤΟΧΑΖΟΜΈΝΗ
Σημειώσεις μιᾶς μοναχὴς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου