Κρατοῦσαν καὶ τὴν ἑλληνικὴ σημαία κάποτε, ἀλλὰ δὲν τοὺς ἀπησχόλησε πὼς τὴν ἔθεταν κάτω ἀπὸ τὰ χρώματα τοῦ κόμματός τους…
Τώρα κλαῖν… Γιατί κλαῖν;
Τώρα κλαῖν… Γιατί κλαῖν;
Εἰδικῶς μετὰ τὶς νέες (ἐπίσημα διατυπωμένες), θέσεις τῶν τΣΥΡΙΖΑΝΕΛ περὶ Μακεδονίας, ἀκόμη καὶ γιὰ τοὺς παντελῶς στὴν κοσμάρα τους ὑποστηρικτές των, ἡ περίοδος ἀνοχῆς ἔληξε καὶ πλέον καταφέρονται ἀνοικτὰ κατὰ τῶν (παρ΄ ὀλίγον!!!) …«ἐθνοσωτήρων» μας!
Λὲς καὶ τὰ τΣΥΡΙΖΑΝΕΛικὰ μορφώματα μᾶς ξημέρωσαν μετηλλαγμένα ἀπὸ τὸ πουθενά, δίχως παρελθὸν καὶ δίχως ἀνοικτὰ ἀντεθνικὲς θέσεις, ποὺ διετύπωναν, μὲ κάθε εὐκαιρία, ἐδῶ καὶ χρόνια…
Άλλά, βλέπετε, ὅταν μιλᾷ τὸ «λεφτὰ ὑπάρχουν» ὅλα τὰ ἄλλα λησμονῶνται…
Πέραν λοιπὸν τῆς σημερινῆς τους ἀμνησίας, καθὼς φυσικὰ καὶ τῆς διαστροφικῆς τους «πολιτικῆς ὀρθότητος» (ποὺ τὴν διατηροῦν ἀκόμη σὲ ὑψηλότατα ἐπίπεδα!), εἰδικῶς μετὰ τὰ ἐπεισόδια στὸ Πισοδέρι, παρουσιάζουν ἀμέτρητες κωλοτοῦμπες καὶ διολισθήσεις. Ἐννοοῦν (καὶ καλῶς ἐννοοῦν) τὶς κινήσεις τῶν τσιπροκαμμένων ὡς ἀκραία ἀντεθνικές, μὲ ἀποτέλεσμα, κατόπιν καὶ τῶν προσφάτων διαπιστώσεών τους, περὶ θρασυτάτου ἐκχωρήσεως τῆς Ἱστορίας τῆς Μακεδονίας μας, ἐκτὸς τοῦ ὅτι (ἐπὶ τέλους) ἀρχίζουν νὰ ἀντιλαμβάνονται τὰ στοιχειώδη, ἐπὶ προσθέτως, σιγά-σιγά, ξεκικοῦν ἀκόμη καὶ νὰ …ἀποποιῶνται τῶν δικῶν τους ἐκλογικῶν ἐπιλογῶν καὶ νὰ συζητοῦν πλέον ἀνοικτὰ γιὰ ἐθνικὲς μειοδοσίες, ἐνᾦ, ἐν μίᾳ νυκτί, ὁ ἕνας πίσω ἀπὸ τὸν ἄλλον, ἔρχονται κι …ἀναβαπτίζονται σὲ ὑπέρ-πατριῶτες!!!
(Πολὺ γέλιο, θὰ ἔλεγα, ἐὰν δὲν καιγόμασταν μὲ τὰ τῶν ἐθνικῶν μας θεμάτων…!!!)
Οἱ ἄρτι «ἀφυπνισθέντες» νεο-πατριῶτες ἔχουν σαφῶς τρομοκρατηθῆ μὲ τὶς πρόσφατες «συμφωνίες» (διότι τὶς τάχα μου ὑπογραφὲς δὲν τὶς λαμβάνουμε στὰ ὑπ΄ ὄψιν μας!!!) καί, πανικόβλητοι, περιφέρουν τὰ σαρκία τους ἐκτοξεύοντας διαφόρων τύπου κορῶνες, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ἀνακαλύπτουμε ἕνα νέο εἶδος ὑπέρ-πατριωτῶν στὶς ἡμέρες μας, ποὺ ναὶ μὲν χρειαζόμεθα ὡς κοινωνία, ἀλλὰ δὲν παύει νὰ μᾶς ἐκπλήσσῃ μὲ τὶς μεταλλάξεις του. Τόσο δὲ μᾶς ἀπασχολοῦν αὐτοῦ τοῦ εἴδους οἱ μεταλλάξεις, ποὺ φθάνουμε στὸ σημεῖον νὰ προβληματιζόμεθα ὑπερβολικά, ἐφ΄ ὅσον, κατὰ τὴν δική τους τακτική, πολὺ εὔκολα, ἐμπρὸς σὲ ἕνα …λεφτόδενδρο, κατὰ τὶς προσφιλείς τους συνήθειες, θὰ …ἐπαναμεταλλαχθοῦν ἐκ νέου!!!
Ὅλοι αὐτοὶ εἶναι σὰν νὰ ἔπαθαν μίαν …μόνιμο ἀμνησία καὶ γιὰ τὰ ἔργα καὶ γιὰ τὶς ἡμέρες τους. (Ναί, «τους», ἐφ΄ ὅσον τὰ δικά τους πεπραγμένα λησμονοῦν εὐθαρσῶς κι ἀνοικτά!!!)
Στὴν οὐσία ἡ …ἀμνησία τους ἀποδεικνύει μόνον πὼς δὲν ἔχουν κάψη ἐγκέφαλο, πρὸ πολλοῦ, παρὰ μόνον πὼς τὸ ἀντιληπτικόν τους ἐπίπεδον φθάνει μέχρι ἐκείνου τοῦ σημείου ποὺ δὲν ἀλλοιώνει τὸ δικό τους προσωπικὸ βόλεμα. Τὸ σημερινὸ ἀποτέλεσμα δέ, τῆς ξαφνικῆς τους -θορυβώδους- ἀφυπνίσεως ἀπὸ τὸν βαθὺ λήθαργο, ἦταν σὲ ἕναν κάποιον βαθμὸ μᾶλλοον ἀναμενόμενον, ἐφ΄ ὅσον πράγματι, ὁ ἔμφυτος πατριωτισμὸς τῶν λαῶν (καὶ δῆ τῶν Ἑλλήνων) οὐδέποτε ἐξαφανίζεται, παρὰ μόνον ἀποκρύβεται.
Πλὴν ἐλαχίστων λοιπόν, ἀκραία φανατικῶν (καὶ βολεμένων βεβαίως βεβαίως) ὅλοι οἱ ἄλλοι σφυρίζουν ἀδιάφορα, δηλώνουν ἀκόμη καὶ (σὲ κάποιες ἐξαιρετικὰ σπάνιες περιπτώσεις) …μωρὲς παρθένες καί, καταληκτικῶς, ἀρνοῦνται τὴν ὁποιανδήποτε σχέσιν τους μὲ τὰ ἐν λόγῳ ἀποκόμματα, ἐνᾦ ἡ ἀγωνία τους γιὰ τὰ Ἐθνικά μας ζητήματα κορυφώνεται.
Τί νά πῶ; Μὲ ξεπερνοῦν… Μὲ τὴν σημερινὴ εἰκόνα ποὺ διακρίνω στὰ τῆς κοινωνίας μας διαπιστώνω πὼς ἐξαφανίζονται, ἀγεληδόν, οἱ ψηφοφόροι τῶν τΣΥΡΙΖΑΝΕΛικῶν μορφωμάτων, ἀρνούμενοι στὴν πλειοψηφία τους νὰ ἀντιληφθοῦν τὶς παγιδεύσεις τους. Φθάνουν δὲ ἀκόμη καὶ στὸ σημεῖον νὰ ἰσχυρίζονται πὼς δὲν ἦσαν οἱ ἴδιοι ψηφοφόροι*, παρὰ μόνον …συμπαθοῦντες!!!
Ταὐτοχρόνως δέ, μέσα ἀπὸ τὴν γενικευμένη τους ἀμνησία, συμπεριφέρονται ὡς παγιδευμένα θηρία (εἴπαμε, βασιλικότερα τοῦ βασιλέως) ποὺ ἀναζητοῦν τρόπους ἐναγωνίως γιὰ νὰ ἐπανέλθουν στὴν …ἀγέλη τους!!!
Τὸ κακὸ εἶναι πὼς λησμονοῦν ὅτι τὸ δὶς ἐξαμαρτεῖν οὐκ ἀνδρὸς σοφοῦ. Τὸ τρίς… …γ@μησέ τα!
πηγή
Σημειώσεις
Κάποτε ἕνας ψηφοφόρος τῆς ΝουΔουλάρας μοῦ εἶπε πὼς ἀκόμη καὶ γουροῦνι νὰ ἔθεταν ὡς κεφαλὴ στὸ κόμμα του, αὐτὸς πάλι θὰ τοὺς ἐψήφιζε.
Εἴπατε κάτι;
Δὲν νίπτουν ἁπλῶς τὰς χείρας τους (τὸ κέρατό τους!!!), γενικῶς οἱ ἀγέλες τῶν ψηφοφόρων, ἀλλὰ ἐπὶ πλέον συντάσσονται, ἐπισήμως πλέον, μὲ ὅλους αὐτοὺς ποὺ τοὺς πολεμοῦσαν (γιὰ τοὺς ὁποίους λόγους…!!!) Δὲν πρόκειται, στὴν πραγματικότητα, γιὰ γενικευμένη ἀμνησία, ἀλλὰ γιὰ τὸ γνωστότατον: «στερνή μου γνῶσιν…», ποὺ ὅμως ἐπίσης πολὺ γρήγορα θὰ λησμονηθῆ εἴτε γιὰ κάποιο νέο …λεφτόδενδρο, εἴτε γιὰ κάποιαν νέου εἴδους «ἐλπίδα»…
Διακρίνετε ἀφυπνίσεις; Μπᾶ… ἔχουμε ἀκόμη δρόμο… Ὄχι μακρύ, ἀλλὰ δρόμο…
Κοντή μνήμη; Τς… Κάτι χειρότερον… Κάτι μὲ τὴν ψῆφο γενικῶς καὶ εἰδικῶς, ποὺ ἀκόμη, δυστυχῶς μας, ἀρνούμεθα νὰ διακρίνουμε… Ἀλλὰ αὐτὰ εἶναι ψιλὰ γράμματα, γιὰ τὴν ὥρα.
Τώρα ἔχουμε σοβαρότερα…
Οἱ πλέον ἀστεῖοι ἐκ τῶν παραπάνω εἶναι ὅλοι ἐκεῖνοι πού, ἐκτὸς ἀπὸ ψηφοφόροι, ἦσαν καὶ τελάληδες καὶ «διακινητὲς ἰδεῶν» καί, κυρίως, «προοδευτικοί» ποὺ μισοῦσαν τοὺς μὴ «προοδευτικούς». Καιρὸς νὰ τοὺς παρατηρήσουμε λεπτομερῶς. Δὲν εἶναι γιὰ γέλια… Γιὰ κλάμματα εἶναι…
Νὰ δῶ τοὺς γλεντοκοποῦντες τῆς νίκης τῆς «πρώτης φορὰ ἀριστερά» νὰ φασκελώνουν τὰ ἰνδάλματά τους, καὶ τὶ στὸν κόσμο!!!.
Ὑπ΄ ὄψιν… ἀκόμη δὲν ἔχω κάνη «ἔρευνα ἀγορᾶς» σὲ συνταξιούχους. Ὁσονούπω ἔπεται κι αὐτὸ γιὰ νὰ γελάσουμε ἀκόμη περισσότερο!!!
* Ἐὰν ὅλοι αὐτοὶ δὲν ἦσαν τΣΥΡΙΖΑΝΕΛέητοι χειροκροτητές, τότε πῶς στά κομμάτια κομμάτια κατάφερε τό ἐν λόγῳ (φερόμενον ὡς) κυβερνητικὸν μόρφωμα νὰ ψηφισθῇ καὶ νὰ ὑπάρχῃ ὡς σήμερα; Ποῦ ἐκεῖνες οἱ …«καλὲς ἐποχές» τοῦ Σεπτεμβρίου τοῦ 2015, ποὺ ἔλεγαν πὼς ξανά-ματά-ἐψήφιζαν τΣΥΡΙΖΑ γιὰ νὰ δώσουν στὰ εἴδωλά τους μίαν ἀκόμη εὐκαιρία.
