σ.σ. Το 1960, ο π. Ιωάννης Ρωμανίδης έγραψε: «Οι Αθωνίτες θα πρέπει να στείλουν
άμεσα τους εκπροσώπους τους στις Ηνωμένες Πολιτείες και να ιδρύσουν εκεί
μοναστικές κοινότητες, αλλιώς η Ορθοδοξία στην Αμερικανική Ήπειρο αναμένει
αναπόφευκτη καταστροφή.»
Δεκαετίες αργότερα ο προφητικός αυτός
λόγος επαληθεύεται αντιστρόφως. Ο Γέρων Εφραίμ, ένας άνθρωπος του Θεού, ΜΟΝΟΣ
μέσα απ’ τις σπηλιές του Αγίου Όρους φέρνει τα πάνω κάτω στην Αμερική και σώζει
την Ορθοδοξία.
Το αντορθόδοξο φρόνημα των εξ Αμερικής ‘ορθοδόξων’, των δεινών διωκτών του, αποκαλύπτει, τολμώ να πω, τί εννοούσε ο π. Ιωάννης Ρωμανίδης όταν έγραφε ότι η Ορθοδοξία στην Αμερική «αναμένει αναπόφευκτη καταστροφή»: η Ορθοδοξία θα πνιγόταν μέσα στο κοσμικό πνεύμα του οικουμενισμού και αναπόφευκτα θα έσβηνε.
Οι διώκτες του Γέροντος Εφραίμ δεν νοούν να καταλάβουν ότι «η διαρροή των πιστών από την Ελληνική Εκκλησία της Αμερικής» στην «παράλληλη εκκλησία» του Γέροντα Εφραίμ, όπως βλασφήμως αρέσκονται να διακηρύττουν, είναι η επέμβαση του Θεού σε μία προ πολλού προδιαγραμμένη καταστροφική πορεία την οποία προείδε και ο π. Ιωάννης Ρωμανίδης.
Το μένος με το οποίο χτυπάνε τον Γέροντα Εφραίμ δείχνει ότι παρ’ όλες τις ‘νικηφόρες’ μάχες (βλ. π.χ ψευδοσύνοδος Κρήτης) κατά βάθος γνωρίζουν πως τον πόλεμο τον χάνουν.
Το αντορθόδοξο φρόνημα των εξ Αμερικής ‘ορθοδόξων’, των δεινών διωκτών του, αποκαλύπτει, τολμώ να πω, τί εννοούσε ο π. Ιωάννης Ρωμανίδης όταν έγραφε ότι η Ορθοδοξία στην Αμερική «αναμένει αναπόφευκτη καταστροφή»: η Ορθοδοξία θα πνιγόταν μέσα στο κοσμικό πνεύμα του οικουμενισμού και αναπόφευκτα θα έσβηνε.
Οι διώκτες του Γέροντος Εφραίμ δεν νοούν να καταλάβουν ότι «η διαρροή των πιστών από την Ελληνική Εκκλησία της Αμερικής» στην «παράλληλη εκκλησία» του Γέροντα Εφραίμ, όπως βλασφήμως αρέσκονται να διακηρύττουν, είναι η επέμβαση του Θεού σε μία προ πολλού προδιαγραμμένη καταστροφική πορεία την οποία προείδε και ο π. Ιωάννης Ρωμανίδης.
Το μένος με το οποίο χτυπάνε τον Γέροντα Εφραίμ δείχνει ότι παρ’ όλες τις ‘νικηφόρες’ μάχες (βλ. π.χ ψευδοσύνοδος Κρήτης) κατά βάθος γνωρίζουν πως τον πόλεμο τον χάνουν.
Το δύσκολο μονοπάτι του Γέροντα Εφραίμ στην Αμερική
είναι διάσπαρτο με αγκάθια.. και μελλοντικά στεφάνια στον ουρανό.
Παρουσιάζω άλλη μία συκοφαντική και λαϊκίστικη πένα η οποία επιστρατεύεται στον πόλεμο εναντίον του Γέροντα Εφραίμ.
Θα χρειαστούν γερά νεύρα για να διαβάσετε το άρθρο που ακολουθεί, μέχρι και την αυτοκτονία ενός πρώην δόκιμου μοναχού επικαλούνται.
Θα μπορούσαμε βέβαια να κάνουμε στον αρθρογράφο πολλές ερωτήσεις, όπως για παράδειγμα: ποιος του έδωσε το δικαίωμα να μιλά εκ μέρους των Ελληνορθόδοξων απανταχού γης και ποιος τον έχρισε οδοδείκτη της Πίστεώς μας και προστάτη της Ελλάδος και της Κύπρου.
Παρουσιάζω άλλη μία συκοφαντική και λαϊκίστικη πένα η οποία επιστρατεύεται στον πόλεμο εναντίον του Γέροντα Εφραίμ.
Θα χρειαστούν γερά νεύρα για να διαβάσετε το άρθρο που ακολουθεί, μέχρι και την αυτοκτονία ενός πρώην δόκιμου μοναχού επικαλούνται.
Θα μπορούσαμε βέβαια να κάνουμε στον αρθρογράφο πολλές ερωτήσεις, όπως για παράδειγμα: ποιος του έδωσε το δικαίωμα να μιλά εκ μέρους των Ελληνορθόδοξων απανταχού γης και ποιος τον έχρισε οδοδείκτη της Πίστεώς μας και προστάτη της Ελλάδος και της Κύπρου.
***
Ποιός έχασε το Σικάγο; (Who Lost Chicago?)
Του Bill George Stotis
Αρχική πηγή Greek News [Δευτέρα
24 Ιουλίου 2017, σελίδα 38]
Το είδα στο Orthodox Christian
Laity
Η απάντηση στο απλό ερώτημα «Ποιος έχασε το Σικάγο;»
θα διατυπωθεί στα χρόνια που έρχονται από εκείνους που νοιάζονται ή αναζητούν
την αλήθεια για την Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία στην Αμερική. Όπως ακριβώς
εξετάζουμε την αιτία και το αποτέλεσμα στην αναζήτηση του ιστορικού πλαισίου
των γεγονότων, έτσι θα υπάρξουν και εκείνοι που θα ρωτήσουν: «Ποιος έχασε το
Σικάγο;». Ευτυχώς για τους ιστορικούς και τους μελετητές υπάρχει πάντοτε ένα
«καναρίνι στο ορυχείο» που προδίδει το μέλλον. Για τους Ελληνορθόδοξους
Αμερικανούς το «καναρίνι» είναι η Μητρόπολη του Σικάγου. Αυτή που θα έπρεπε να
είναι το «κόσμημα» της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, είναι στην πραγματικότητα
ένα σοβαρά ανάπηρο και διαλυμένο ιερατείο που χάνει τους ενορίτες του με μη
βιώσιμο ρυθμό. Μην ξεγελιέστε περί τούτου, βρισκόμαστε σε σημείο καμπής, σε μια
κρίσιμη συγκυρία για την Εκκλησία και την επιρροή που έχει σε ζητήματα που
αφορούν τους Έλληνες σε όλον τον κόσμο.
Καθώς ο υπόλοιπος θρησκευτικός κόσμος παρακολουθεί, η
Εκκλησία μας παίζει το μέλλον της σε αργή κίνηση. Οι μάζες παρακολουθούν το
αυτοκινητιστικό ατύχημα να ξεδιπλώνεται και κρατούν την συλλογική τους ανάσα με
την ελπίδα ότι δεν θα βλάψουμε για άλλη μια φορά τους εαυτούς μας. Όταν η
ιστορία της Εκκλησίας εξεταστεί από επαγγελματίες και καταγραφεί σε ακαδημαϊκά
κείμενα, οι οπαδοί που υποστήριξαν μια αποτυχημένη ιεραρχία θα έχουν ήδη φύγει.
Ίσως μόνο τότε θα γνωρίζουμε την βρώμικη αλήθεια. Προς το παρόν, επιτρέψτε μου
να σας παραθέσω τις δικές μου παρατηρήσεις.
Στην Βόρεια Αμερική έχουμε υποφέρει μέσα από μια
περίοδο στρεβλωμένου και νοσηρού Μοναστικού σκοταδισμού από την στιγμή που ο
Γέροντας Εφραίμ προσγειώθηκε στις ακτές μας. Άνοιξε το πρώτο του «Μοναστήρι»
εδώ στη δεκαετία του ’90. Από τότε, η μάρκα του φονταμενταλισμού του πωλείται
στους ανυποψίαστους ποικιλοτρόπως. Σήμερα βpίσκουμε μεταβιβαστές της
«θεολογίας» του σε πολλές Ελληνικές Ορθόδοξες Ενορίες στη Βόρεια Αμερική. Οι
διδασκαλίες του για τον τελωνισμό της ψυχής και άλλες αιρέσεις έχουν προκαλέσει
ανεπανόρθωτη ζημιά και σύγχυση. Εκείνοι που έχουν μεγάλη ανάγκη ή πόνο (δηλαδή
οι ευάλωτοι) όταν αντικρίζουν αυτές τις διδασκαλίες συχνά αποδέχονται τις
δογματικές του αιρέσεις και τις αρρωστημένες του συμβουλές. Αυτά τα «θύματα
πνευματικής εξαπάτησης» είναι εύκολο θήραμα. Γενικά, οι άνθρωποι με κοινή
λογική το αντιλαμβάνονται αυτό και απεμπλέκονται από το τσίρκο που βλέπουν σε
όλο και περισσότερους άμβωνες, όπου οι ακόλουθοι του Εφραίμ τώρα χειροτονούνται
κληρικοί.
Όπως με το «σύστημα των μικρών ομάδων» στην
επαγγελματική βασεωσφαίριση (μπέιζμπολ), η Θεολογική Σχολή συνεχίζει να
αποφοιτά όλο και περισσότερους οπαδούς του. Ποιός λοιπόν έχασε το Σικάγο και
γιατί; Ή ακόμη καλύτερα, γιατί έχει σημασία ή γιατί να αφορά κάποιον από
εμάς; Πολλοί καλοπροαίρετοι Έλληνες στις κοινότητες της διασποράς
παγκοσμίως είναι υπερήφανοι για την συλλογική τους επιτυχία, δεν προσέχουν όμως
ούτε κατανοούν το μέλλον. Το Σικάγο έχει σημασία επειδή αποτυγχάνει και
προμηνύει το μέλλον της Ελληνικής μας διασποράς. Αυτός ο μικρόκοσμος συνοψίζει
το μέλλον όλων μας.
Εκείνοι στην κοινότητα που δεν επηρεάζονται από αυτή
την «θεολογία», εκείνοι που δεν είναι οι λεγόμενοι «Εφραϊμίτες», βλέπουν την
φθορά και την επίδραση. Βλέπουν και αισθάνονται. Αλλά είναι και αυτό που κάνουν
από αντίδραση. Αισθάνονται έλλειψη εμπνεύσεως, απογοητευμένοι και
σκανδαλισμένοι, με αποτέλεσμα να απομακρύνονται από την Ελληνορθόδοξη
κοινότητα. Αποσύρονται και αναζητούν μια νέα «φυσιολογική» και «υγιή» ταυτότητα
– άλλωστε, ποιος θέλει να κατατάσσεται με την Ορθόδοξη εκδοχή των Ταλιμπάν; Δεν
θα έχει όλο αυτό αντίκτυπο σε ολόκληρη την παγκόσμια Ελληνική Κοινότητα; Ήδη
έχει.
Ποιός έχασε λοιπόν το Σικάγο; Ρωτήστε πρώτα την
Ιεραρχία της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Αμερική. Ρωτήστε τους γιατί
«διοικούν ισοβίως» μέχρι να διορίσουν Μητροπολίτη. Έπειτα ρωτήστε τους γιατί
δεν έκαναν τίποτα για να τιμήσουν τα λόγια του Μιχαήλ Τζαχάρης [Michael
Jaharis] για την αυτοκτονία του Σκοτ Νέβινς [Scott Nevins], ενός πρώην
δόκιμου μοναχού στην έδρα του Εφραίμ στην Αριζόνα. Είχε δηλώσει δημοσίως:
«Αναμένουμε να λάβουμε σοβαρά και κατάλληλα μέτρα, όπως απαιτείται, για να
διορθώσουμε το υφιστάμενο ζήτημα – καθώς η έλλειψη δράσεως θα μπορούσε να έχει
μακροπρόθεσμες συνέπειες.» Υποθέτω ότι τους ενδιέφερε περισσότερο να τιμήσουν
τα χρήματά του παρά τα λόγια του ή τις σκέψεις του.
Εάν η Ιεραρχία της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας
ενδιαφερόταν πραγματικά (είτε βρίσκεται στη Βόρεια Αμερική είτε στο
Πατριαρχείο) τότε θα έβαζαν την Μητρόπολη του Σικάγο κάτω από ένα μικροσκόπιο.
Κάποιος θα «έσκαβε βαθειά» να κοιτάξει για ποιόν λόγο τόσες πολλές Ενορίες
αυτής της Μητρόπολης χάνουν τους τροφοδότες τους και γιατί βρίσκονται
οικονομικά στην εντατική. Και εδώ η διαχείριση είναι ‘ισοβίως’, καθώς οι
Ενορίες περιμένουν τα δώρα από τις περιουσίες των πρόσφατα αποθανόντων για να καλύψουν
τους λογαριασμούς τους.
Καθώς συνεχίζουμε να βλέπουμε την μετανάστευση πιστών
από την Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία σε μια περισσότερο αποδεκτή, λιγότερο
φονταμενταλιστική θεολογία άλλων δικαιοδοσιών (ή άλλων δογμάτων), προβλεπόμενη
συνέπεια είναι η απονέκρωση της ευρύτερης κοινότητάς μας στην διασπορά. Η
σημασία αυτού είναι ότι λιγότεροι άνθρωποι συνδέονται συναισθηματικά με αυτά
που συμβαίνουν στην Ελλάδα και την Κύπρο. Ενώ οι χώρες αυτές αντιμετωπίζουν
κίνδυνο από την ανατολή, η βάση μας στη Βόρεια Αμερική μειώνεται αριθμητικά,
μειώνεται η συλλογική της ισχύ και η αποφασιστικότητα.
***
Σχολιασμός/μετάφραση
Φαίη
για το ιστολόγιο ΑΒΕΡΩΦ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου