Από τις διδαχές του οσίου πατρός ημών Παναή του εκ Λύσης

                                                                

                                                                                                                       

Σε ερώτηση πώς να μαζεύουμε το νου μας στην προσευχή, έλεγε: «Ο νους μας μοιάζει σαν ένα πουλάρι, που πρέπει να το δένουμε σε ένα παλούκι για να μπορούμε εύκολα να το τραβούμε και να το συνάζουμε, γιατί αν το έχουμε απολυμένο στον κάμπο, πώς μπορούμε να το συνάξουμε». Και εννοούσε με τούτο τη νοερά προσήλωση στην ευχή.«Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με».

Τρία πράγματα να ζητάμε από τον Θεό να μας χαρίσει: ζωντανή πίστη, ελπίδα και ενεργό την αγάπη. Και τέταρτο, ως δώρο της αγάπης του Θεού, να ζητάμε διάκριση, να ξέρουμε τι να κάνουμε για τη σωτηρία μας, πώς θα ενεργούμε και τι να λέμε.

Ο Θεός θέλει την καρδιά μας όλη. Όλα όσα έχουμε ανάγκη, ο Θεός μας τα δίνει πλουσιοπάροχα, αρκεί να παραδώσουμε τον εαυτό μας στον Θεό.

Όλα εξαρτώνται από την αγάπη. Η αγάπη είναι που γεννά, την πίστη, την ελπίδα, αλλά και την υπομονή. Όπου υπάρχει αγάπη, εκεί είναι και ο Θεός.

Στη διχόνοια να λαμβάνουμε πάντα την θέση του αδελφού μας. Να λέμε: αν ήμουν εγώ, τι θα μου άρεσε να μου κάνουν; Αν θέλουμε να φυλάξουμε τον εαυτό μας, θα πρέπει πρώτα να διασφαλίσουμε τον αδελφό μας.

Πρέπει η καρδιά του Χριστιανού να είναι πλατιά, να χωρεί πολλά, να λυπάται να σπλαχνίζεται. Όσο δίνεις, παίρνεις. Το καλό είναι καλό όταν γίνεται καλά.

Ότι και να προσφέρεις στον πονεμένο, ότι και να του δώσεις, αν δεν τον συμπονέσεις δεν έχει αξία.

Το ανδρόγυνο που είναι αγαπημένο, σύμφωνο, ειρηνικό, κάμνει τη ζωή του ευτυχισμένη. Αλλά πρέπει να γίνονται όλα εν Κυρίω, για να υπάρχει η ευτυχία και η χαρά. Και τα παιδιά να γίνονται εν Κυρίω. Και μάλιστα εκ συμφώνου.

Τα παιδιά μας είναι πρώτα παιδιά του Θεού και ύστερα δικά μας. Γι αυτό και πρέπει να τα ανατρέφουμε εν Κυρίω και να προσευχόμαστε γι αυτά.

Πολλές φορές αποφασίζεις να κάνεις κάτι. Σκέφτεσαι ποιο είναι το θέλημα του Θεού και ενεργείς κατά τη γνώμη σου το σωστό. Και όμως μέσα σου έχεις αμφιβολίες. Άραγε έκανα το σωστό. Εσύ να λες, το σκέφτηκα καλά και το έκανα. Να μην το ξανασκέφτεσαι.

Καλό είναι κάθε πλάσμα που πλησιάζουμε να βλέπουμε τα καλά του.

Η χαρά του σαρκικού είναι γελόκλαμα. Η χαρά του πνευματικού είναι πραγματικά.

Οι θλίψεις είναι προάγγελοι των χαρών.

Πολλές φορές μπορεί να σε συκοφαντήσουν. Εσύ να λες. Δόξα νάχεις Θεέ μου. Δώσε μου υπομονή να δεχθώ την συκοφαντία και φώτισε τους. Ξέρεις τότε τι στεφάνι έχεις.

Να λες. Να τα ηνία Θεέ μου. Οδήγα εσύ και εγώ δεν έχω δύναμη. Όπου θέλεις πάρε με. Και αν έλθουν έτσι τα γεγονότα που δεν τα λογάριασες, μην πεις πως εγώ αλλιώς τα λογάριασα και αλλιώς ήρθαν. Εκείνος ο Θεός τα έκανε έτσι για το συμφέρον σου και να τα δέχεσαι.

Η δοκιμασία είναι επίσκεψη του Θεού. Πόσες δοκιμασίες μας στέλλει ο Θεός για το συμφέρον μας.

Δεν πιστεύω να βρεθεί πλάσμα μέσα στον κόσμο, που να τα έχει όλα, να μην δοκιμάζεται, να μην έχει ένα σταυρό να σηκώνει.

Να λέμε τη γνώμη μας, αλλά να μην έχουμε απαίτηση να ακουστεί, έστω και αν ξέρουμε ότι έχουμε δίκιο. Τότε έχουμε μισθό στον ουρανό.

Η φαιδρότητα είναι μεγάλη αρετή. Αυτός που είναι μουτρωμένος, είναι θυμώδης, δεν είναι καλόκαρδος και ούτε ηρεμεί.

Ευτυχής είναι όποιος είναι ευχαριστημένος με ό,τι έχει και ό,τι είναι.

 

Επιμέλεια: Παναγώτης Καπαρής