Κάψιμο βιβλίων από τους Παγανιστές

Έκαιγαν Φιλοσοφία και Φιλοσόφους

Αυτά που οι Χριστιανοί έσωζαν και αντέγραφαν στη Χριστιανική περίοδο, οι Ειδωλολάτρες τα έκαιγαν!

 

Ο Παγανιστικός σκοταδισμός, ήταν το κύριο χαρακτηριστικό τής αρχαιοελληνικής κοινωνίας. Το ειδωλολατρικό ιερατείο και πολλοί φιλόσοφοι, ΔΕΝ ΑΝΕΧΟΝΤΑΝ ΤΟΝ ΑΝΤΙΛΟΓΟ. Έκαιγαν τα βιβλία, και δολοφονούσαν όσους διαφωνούσαν μαζί τους. Τότε η Χριστιανική ελευθερία ήταν ακόμα ανύπαρκτη. Γιατί και οι Χριστιανοί έκαψαν βιβλία. Αλλά βιβλία ΜΑΓΕΙΑΣ, και όχι φιλοσοφικά συγγράμματα. Όπως ένας πατέρας θα έκαιγε το πορνοπεριοδικό που θα έβρισκε να ξεφυλλίζει το παιδί του. Ενώ αντίθετα, διέσωσαν τα βιβλία των φιλοσόφων, ακόμα και εχθρών τους!
Αντιθέτως, στην αρχαία Ελλάδα έκαιγαν ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΚΑΙ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥΣ.

Παρ’ όλο που είναι άγνωστο στους περισσότερους, τον 5^ο αι. π.Χ. ψηφίστηκε (Ψήφισμα του μάντη Διοπείθη) από τους Παγανιστές νόμος στην Αρχαία Αθήνα κατά εκείνων (=φιλοσόφων) που «δεν πίστευαν στα θεία και διέδιδαν θεωρίες για τα ουράνια φαινόμενα» (Πλουτάρχου Περικλής, 32) με ποινές την εξορία, το θάνατο και το κάψιμο των συγγραμμάτων (Nauk, Fragm. Trag. Gracc. 2η έκδοση, σελ. 771). Βάσει αυτού του νόμου (κι όχι αυθαίρετα ή παράνομα) καταδικάστηκαν οι παραπάνω φιλόσοφοι και ο Σωκράτης.

Συνεπώς, όταν ο Δαυλός γράφει (Δημήτρης Λάμπρου, τεύχος 199,  Ιούλιος 1998): «οι Έλληνες ουδέποτε έκαψαν ή κατέστρεψαν τους άλλα φρονούντες και τα έργα τους», μάλλον δεν θα άνοιξε ποτέ στη ζωή του τον Διογένη Λαέρτη, ή τον Λυσία. Παράδοξον αρχαιολάτρες να μη διαβάζουν αρχαίους. Μάλλον γι’ αυτόν τον λόγο δεν γνωρίζουν τις διώξεις κατά των «άλλων φρονούντων» στον δημοκρατική Αθήνα του «Χρυσού Αιώνα», για να μην τους αναφέρουμε και την φρικτή μοίρα των άλλων, εκτός Αθηνών, φιλοσόφων (Πυθαγόρας, Ίππασος, Ανάξαρχος).

-Το 83 μ.Χ. ο Παγανιστής αυτοκράτορας Δομιτιανός εξόρισε από τη Ρώμη όλους τους φιλοσόφους, τους μαθηματικούς και τους αστρολόγους. Γιατί το έκανε αφού ήταν Παγανιστής;

-Για την εξαφάνιση του έργου του Δημόκριτου αναφέρεται από αρχαίους συγγραφείς ότι πρωτοστατούσε ο ίδιος ο Πλάτωνας. Συγκέντρωσε τα βιβλία του Δημόκριτου και θέλησε να τα κάψει. "Μα ο Αμύλκας και ο Κλεινίας, δύο Πυθαγόρειοι, το εμπόδιζαν, λέγοντάς του ότι δεν έχει τίποτα να ωφεληθεί επειδή πολλοί τώρα πια έχουν στα χέρια τους βιβλία του Δημόκριτου." (Διογένης Λαέρτιος ΙΧ 40).

-Ο Πρόκλος ήθελε να αποσύρει από την κυκλοφορία όλα τα βιβλία εκτός από τα Τίμαιος και Χαλδαϊκά Λόγια, ώστε να εμποδίσει να βλάψουν τους ανεκπαίδευτους. (Μαρίνος, Βίος Πρόκλου, 38)

 -«Όταν βρήκε (ο Αλέξανδρος) τις Κύριες Δόξες του Επίκουρου, που (...) περιέχει συνοπτικά τα βασικά σημεία της φιλοσοφίας του, το πήγε στο κέντρο της αγοράς και το έκαψε πάνω σε ξύλα συκιάς καίγοντας έτσι δήθεν και τον ίδιο. Μετά έριξε τη στάχτη στη θάλασσα λέγοντας μάλιστα το χρησμό: ξορκίζω τις αντιλήψεις του τυφλού γέροντα πυρπολώντας τες» (Λουκιανού, Αλέξανδρος ή ψευδομάντης, 47 ).

«Εξαιτίας της δήλωσης του Πρωταγόρα στο βιβλίο του "Περί θεών" ότι δεν ξέρει αν υπάρχουν θεοί, οι Αθηναίοι τον έδιωξαν από την πόλη και ΕΚΑΨΑΝ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ στην Αγορά, αφού πρώτα έβγαλαν κήρυκα και ΤΑ ΜΑΖΕΨΑΝ ΕΝΑ-ΕΝΑ από όσους είχαν αντίτυπα». (Το ίδιο λένε και οι: Φιλόστρατος, Βίοι Σοφιστών, I 10, 3. Ησύχιος, Ονοματολόγος. Σέξτος Εμπειρικος, Προς μαθηματικούς, IX 55)

Αυτά τα ενδεικτικά παραδείγματα, πιστεύουμε ότι αρκούν (προς το παρόν), για να δείξουν τον Παγανιστικό σκοταδισμό, και τις ψευδολογίες όσων προσπαθούν να μας πείσουν ότι στην αρχαία Ελλάδα υπήρχε "φως" και "ελευθερία".

Μεσαιωνικό σκοτάδι υπήρχε!

πηγή