Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑΣ

π.Τζέημς Μπερνστάιν 

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. 
ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΟΥΔΑΙΣΜΟ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ.

ΕΙΧΑ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙ ΟΤΙ Η ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΡΑΞΗ ΤΗΣ ΛΑΤΡΕΙΑΣ στην αρχαία Εκκλησία ήταν αυτό πού ονομάζεται Ευχαριστία ή Κοινωνία. Ό κύκλος τών χριστιανών πού γνώριζα δεν χρησιμοποιούσε την λέξη Ευχαριστία. Αυτή ήταν μία λέξη «τής αγγλικανικής εκκλησίας». ή οποία συνήθως ύπαινίσσετο ότι ό άρτος και ό οίνος θεωρούνταν ότι ήταν κάτι περισσότερο από σύμβολα. Στις λειτουργίες στις οποίες συμμετείχα χρησιμοποιούσαν χυμό σταφυλιού και όχι οίνο, με τήν εικασία ότι ό Ιησούς ήπιε χυμό σταφυλιού στον Μυστικό Δείπνο. Σχεδόν όλοι οί χριστιανοί τούς όποιους γνώριζα, πίστευαν ότι στην «κοινωνία» ό άρτος καί ό χυμός σταφυλιού έμεναν άρτος και χυμός σταφυλιού, και δεν ελάμβανε χώρα καμία μεταβολή, όταν «καθαγιάζονταν» με την προσευχή επάνω σε αυτά.

Στις μελέτες μου έκανα μία ακόμη μεγάλη ανακάλυψη. Οι πρώτοι χριστιανοί -όπου και αν βρίσκονταν- χρησιμοποιούσαν κρασί, όχι χυμό σταφυλιού, και ανυποχώρητα θεωρούσαν ότι, μετά τις προσευχές τού καθαγιασμού, ό άρτος και ό οίνος μεταβάλλονταν σε Σώμα και Αίμα τού Χριστού, ενώ ταυτόχρονα διατηρούσαν την εμφάνιση τού άρτου και τού οίνου. Γιά αύτούς ή Κοινωνία δεν ήταν καθόλου συμβολική· ήταν άπόλυτα πραγματική. Πολλές αναφορές, από την πλέον πρώιμη περίοδο τής Εκκλησίας, εμφανώς καταδεικνύουν την παγκόσμια πεποίθηση ότι κατά την τέλεση τής Ευχαριστίας από την λατρεύουσα χριστιανική κοινότητα, αφού καθαγιαστούν ό άρτος και ό οίνος, γίνονται τό δοξασμένο Σώμα καί Αίμα τού Χριστού.

Ό άγιος ’Ιγνάτιος Αντιόχειας αναφέρει:

«όλοι εσείς ελάτε μαζί [...] με υπακοή στον Επίσκοπο και το Πρεσβυτέριο, και με αμέριστη προσοχή στον τεμαχισμό και την μετάληψη τού ενός και του ίδιου άρτου πού είναι ή θεραπεία για την αθανασία, καί τό αντίδοτο πού 9ά μάς ενώσει αιώνια με τον Ιησού Χριστό».

Ό άγιος Ιουστίνος ό μάρτυρας γράφει:

Έχοντας τελειώσει τις προσευχές, χαιρετίζουμε ό ένας τον άλλον με έναν ασπασμό. Έπειτα προσκομίζεται στον επικεφαλής των αδελφών άρτος καί μία κούπα οίνου αναμεμειγμένου με νερό, καί αυτός κρατώντας τα, εξυμνεί καί δοξάζει τον Πατέρα τού σύμπαντος, μέσω τού ονόματος τού Υιού και του Αγίου Πνεύματος, καί προσφέρει ευχαριστίες για αρκετή ώρα, επειδή μάς αξίωσε να λάβουμε αυτά τα δώρα από τά χέρια Του. Και όταν ολοκληρώσει τις προσευχές και τις ευχαριστίες, όλοι οι παρόντες εκφράζουν την συγκατάθεση τους λέγοντας Αμήν. Αυτή ή λέξη Αμήν άπαντά στην εβραϊκή γλώσσα ώς γένοιτο (ας γίνει έτσι). Καί όταν ο επικεφαλής αναπέμψει ευχαριστίες και όλοι οί άνθρωποι έχουν εκφράσει τήν συγκατάθεσή τους, εκείνοι οί όποιοι αποκαλούνται από εμάς διάκονοι, δίνουν σε καθέναν από τούς παρόντες τό μερίδιο τού άρτου καί του οίνου, τού αναμεμειγμένου με νερό, επάνω από τά οποία προσφέρθηκαν οί ευχαριστίες· καί για εκείνους πού απουσιάζουν παίρνουν μαζί τους μία μερίδα.

Αυτή ή τροφή αποκαλείται από εμάς Ευχαριστία, καί δεν επιτρέπεται σε κανέναν άλλον να πάρει μέρος, παρά μόνο σε

οποίον πιστεύει άτι αυτά πού διδάσκουμε είναι αληθινά, καί έχει καθαριστεί με τον καθαρισμό πού είναι ή άφεση των αμαρτιών, καί έχει αναγεννηθεί καί ζει έτσι, όπως ό Χριστός δίδαξε. Διότι δεν λαμβάνουμε αυτά όπως τον κοινό άρτο καί τον κοινό οίνο.

Αλλά, όπως διδαχθήκαμε άτι ό Ιησούς Χριστός έλαβε σάρκα καί αίμα καί έγινε άνθρωπος για τήν σωτηρία μας, διδαχθήκαμε επίσης άτι ή τροφή πού είναι αγιασμένη από τήν προσευχή του λόγου Του είναι ή σάρκα και τό αίμα Του, καί με αυτήν την σάρκα καί με αυτό τό αίμα τρέφει ολην μας τήν ύπαρξη. Αυτά μάς δίδαξαν οί μαθητές καί οί απόστολοι Του στα κείμενα πού έγραψαν, τά οποία ονομάζονται ευαγγέλια, και περιέχουν όσα

Εκείνος τούς διέταξε. Σε αυτά διαβάζουμε άτι ό Ιησούς πήρε τον άρτο καί αφού ευχαρίστησε τον Θεό, είπε: «Φάγετε τούτο εις άνάμνησίν μου, τούτο έστι τό σώμα μου» καί άτι μέ τον ίδιο τρόπο, παίρνοντας τό ποτήριον, αφού ευχαρίστησε, είπε, «Τούτο έστι τό αίμα μου» καί τούς  τα μετάδωσε.

Ό άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων αναφέρει:

Ακόμη και από μόνη της ή διδασκαλία τού ευλογημένου Παύλου είναι αρκετή να σάς δώσει πλήρη σιγουριά, όσον αφορά σε εκείνα τα Θεία Μυστήρια, στα όποια, όφοϋ αξιωθήκατε να μετέχετε, έχετε ενωθεί με τό σώμα και τό αίμα τού Χριστού. Διότι τον άκούσατε να λέγει κατηγορηματικά ότι ό Κύριός μας, Ιησούς Χριστός, την νύκτα κατά την όποια προδόθηκε, πήρε τον άρτο, και αφού τον ευλόγησε, τον έκοψε σε τεμάχια και τον έδωσε στους μαθητές Του, λέγοντας:

«Λάβετε, φάγετε, τούτο έστι τό σώμα μου», και αφού πήρε τό ποτήριον και έχοντάς το εύλογήσει, είπε: «Πίετε, τούτο έστι τό αίμα μου». Ένώ τότε ό ίδιος δήλωσε και είπε γιά τον άρτο, αυτό είναι τό σώμα μου, ποιος τολμά να τό άμφισβητήσει πλέον; Και ένώ ό ίδιος διαβεβαίωσε και είπε, αυτό είναι το αίμα μου, ποιος θά δείξει ποτέ επιφυλακτικότητα, λέγοντας ότι αυτό δεν είναι τό Αίμα Του;

Κάποτε ό ίδιος, στον γάμο πού έλαβε χώρα στην Κανά της Γαλιλαίας, μετέτρεψε τό νερό σε κρασί καί είναι απίστευτο ότι θα μετέτρεπε τό κρασί σε αίμα; Σε έναν γάμο, ό Κύριος έκανε με θαύμα αυτό τό υπέροχο δώρο. Καί στους παρευρισκόμενους στον γάμο της Νύμφης δεν έδωσε την δυνατότητα να καρποφορήσει σε αύτούς τό Σώμα καί τό Αίμα Του;

Γι` αυτό με πλήρη σιγουριά άς μεταλάβουμε ώς από το Σώμα καί Αίμα τού Χριστού, διότι με την μορφή τού άρτου δίδεται σε εσάς τό Σώμα Του, καί με την μορφή τού οίνου τό Αίμα Του. Έτσι εσείς, μεταλαμβάνοντας τού Σώματος και Αίματος τού Χριστού, γίνεστε από τό ίδιο σώμα καί τό ίδιο αίμα με Εκείνον. Γιατί έτσι έχουμε τον Χριστό μέσα μας, διότι τό Σώμα καί τό Αίμα Του ρέουν μέσα στά μέλη μας. Επομένως, μάς συμβαίνει αυτό πού είπε καί ό ευλογημένος Πέτρος, γινόμαστε κοινωνοί της θείας φύσης.

Θεωρείστε λοιπόν τον άρτο καί τον οίνο όχι ώς απλά στοιχεία, διότι, σύμφωνα με την δήλωση του Κυρίου, είναι το Σώμα καί Αίμα του Χριστού, διότι ακόμη καί αν οί αισθήσεις το υπαινίσσονται σε εσάς, ας αφήσουμε την πίστη να τό εγκαταστήσει μέσα σας. Μην κρίνετε τό δέμα από την γεύση, άλλα με την πίστη να είστε απολύτως σίγουροι, χωρίς δισταγμούς, ότι έχετε αξιωθεί τό Σώμα καί τό Αίμα τού Χριστού [...].

Έχοντας μάθει αυτά, καί όντας εντελώς σίγουροι ότι αυτό πού μοιάζει με άρτο δεν είναι άρτος, αν καί αισθανόμαστε την γεύση, άλλα τό Σώμα τού Χριστού, καί εκείνο πού μοιάζει με οίνο δεν είναι οίνος, αν καί ή γεύση του είναι αυτή τού οίνου, άλλα τό Αίμα τού Χριστού.

Ό άγιος Αμβρόσιος, Μεδιολάνων τονίζει:

Ό ίδιος ό Κύριος, ό Ιησούς, διακηρύσσει: «Αυτό είναι το σώμα μου». Πριν την ευλογία με τις ουράνιες λέξεις γίνεται λόγος για άλλη φύση· μετά τον καθαγιασμό υποδηλώνεται το Σώμα Του. Αυτός ό ίδιος, επίσης, ομιλεί για τό Αίμα Του. Πριν τον καθαγιασμό έχει άλλο όνομα, μετά ονομάζεται Αίμα. Καί λέτε Αμήν, δηλαδή, είναι αλήθεια. Ας ομολογήσει ή καρδιά αυτό πού τό στόμα προφέρει· ας αισθανθεί ή ψυχή αυτό πού ή φωνή λέγει. ’Έπειτα, ό Χριστός, δίνει ώς τροφή στήν Εκκλησία Του αυτά τά άγια δώρα, μέσω τών οποίων ή ουσία της ψυχής δυναμώνει.

Ό άγιος Λέων ό Α' ό Μέγας, επίσκοπος Ρώμης, τον πέμπτο

αιώνα γράφει:

Διότι, όταν ό Κύριος λέγει: «αν δεν φάτε την σάρκα του Υιού του Ανθρώπου, και δεν πιείτε τό αίμα Του, δεν θα έχετε ζωή μέσα σας», οφείλετε να μεταλαμβάνετε από την Θεία Τράπεζα, χωρίς να έχετε καμία αμφιβολία για οτιδήποτε αφορά στην πραγματικότητα του Σώματος και Αίματος τού Χριστού.

Αν ή Θεία Κοινωνία είναι- όπως ή πρώτη Εκκλησία θεωρούσε- στήν κυριολεξία τό δοξασμένο Σώμα και Αίμα του Χρίστου, ήταν κατανοητό σε έμενα ότι δα έπρεπε να προσεγγίζεται μέ κάποιο φόβο και τρόμο, και όχι να τό μοιράζεται κανείς μέ κάποιον που πιστεύει ότι είναι μόνο συμβολικό. Γνώριζα ότι οί Γραφές υποδείκνυαν έναν αριθμό χωρίων στα όποια ή Θεία Κοινωνία ήταν ένα ζωτικό στοιχείο της χριστιανικής ζωής και λατρείας.

Ό ίδιος ό Ιησούς θεσμοθέτησε αυτήν την πρακτική στον Μυστικό Δείπνο, όταν είπε:

Καί ενώ αυτοί έτρωγαν, πήρε ό Ιησούς τον άρτο καί, αφού είπε ευχαριστήρια προσευχή, τον έκοψε κομμάτια καί τό έδωσε στους μαθητές του λέγοντας: «Λάβετε καί φάγετε' αυτό είναι τό σώμα μου». Ύστερα πήρε τό ποτήριον καί, αφού είπε ευχαριστήρια προσευχή, τούς τό έδωσε λέγοντας: «Πιείτε από αυτό όλοι, γιατί αυτό είναι τό αίμα μου, πού επισφραγίζει την νέα διαθήκη, καί χύνεται για χάρη όλων, για να τούς συγχωρεθούν οί αμαρτίες».

Στήν Α' προς Κορινθίους επιστολή, ό απόστολος Παύλος έρωτά: «όταν πίνουμε τό ποτήριον της ευχαριστίας, μέ τό οποίο ευχαριστούμε τον Θεό, δεν κοινωνούμε μέ τό αίμα τού Χριστού; Καί όταν κόβουμε καί μοιράζουμε τον άρτο τρώγοντάς τον δέν κοινωνούμε με τό σώμα του Χρίστου;». Ό απόστολος Παύλος καταδεικνύει ότι ό άρτος και ό οίνος 9ά πρέπει να θεωρούνται κάτι περισσότερο από συμβολικά:

Εγώ αυτό παρέλαβα από τον ίδιο τον Κύριο, και αυτό σάς παρέδωσα: Ό Κύριος Ιησούς, την νύχτα πού ήταν να παραδοθεί στους σταυρωτές του, πήρε άρτο καί, αφού έκανε ευχαριστήρια προσευχή, τον τεμάχισε και είπε: «Λάβετε και φύγετε· αυτό είναι τό σώμα μου, πού τεμαχίζεται για χάρη σας. Αυτό να κάνετε στην ανάμνηση μου». Παρόμοια, όταν τέλειωσε το δείπνο, πήρε τό ποτήριον και είπε: «Αυτό τό ποτήριον είναι ή νέα διαθήκη πού επικυρώνεται με τό αίμα μου. "Οπότε πίνετε από αυτό τό ποτήριον να τό κάνετε στην ανάμνηση μου».

Γιατί, ωσότου να έρθει ό Κύριος, πάντοτε, όποτε τρώτε αυτόν τον άρτο καί πίνετε αυτό τό ποτήριον, διακηρύτττε τον θάνατο του Κυρίου. Οποιος, λοιπόν, τρώει τον άρτο καί πίνει το ποτήριον του Κυρίου άναξίως, γίνεται ένοχος αμαρτήματος άπέναντι στο σώμα καί στο αίμα του Κυρίου. Γι’αύτό πρέπει να εξετάζει κανείς προσεκτικά τον έαυτόν του, καί τότε να τρώει τον άρτο καί να πίνει από τό ποτήριον. Γιατί, οποίος τρώει τον άρτο καί πίνει τον οίνο άναξίως, χωρίς να άναγνωρίζει σε αυτά τό σώμα του Κυρίου, αυτό πού τρώει καί αυτό πού πίνει φέρνουν πάνω του καταδίκη. Έτσι εξηγείται γιατί έχετε άνάμεσά σας πολλούς ελαφρά και βαριά άρρωστους, καθώς καί αρκετούς θανάτους.

Τό γεγονός ότι, εκείνοι πού ελάμβαναν την Θεία Κοινωνία άναξίως, αρρώσταιναν και ακόμη πέθαιναν ήταν μία ισχυρή ένδειξη σε έμενα, ότι τό καθαγιασμένο σώμα και αίμα ήταν κάτι πολύ περισσότερο από απλά σύμβολα.

 πηγή: ΠΑΤΗΡ ΤΖΕΗΜΣ ΜΠΕΡΝΣΤΑΙΝ. Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΟΥΔΑΙΣΜΟ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ.ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΩΝ ΘΕΟΔΩΡΩΝ ΑΡΟΝΙΑΣ.