Ιδού τι παίχτηκε στις Γαλλικές εκλογές

Ενα προφητικό άρθρο που γράφτηκε το 2016 από έναν συντηρητικό διανοούμενο σχετικά με τη σιωπηλή «γενοκτονία» των Ευρωπαίων

Από τον Γιώργο Χαρβαλιά

Σε μια προσπάθεια να συνεισφέρω στην κατανόηση όσων διακυβεύονται στη σημερινή εκλογική αναμέτρηση της Γαλλίας, παραχωρώ τη σελίδα μου για την αναδημοσίευση των κυριότερων αποσπασμάτων ενός προφητικού άρθρου που γράφτηκε το 2016 από τον Γάλλο συντηρητικό διανοούμενο Guillaume Fay σχετικά με τη σιωπηρή «γενοκτονία» των Ευρωπαίων που συντελείται μέσω της μεταναστευτικής κρίσης.
Ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος και συγγραφέας υπήρξε συνιδρυτής της γαλλικής «Νέας Δεξιάς» από την οποία αποχώρησε λόγω της διαφωνίας του με τις αντισημιτικές προκαταλήψεις και στηρίζει κριτικά το Εθνικό Μέτωπο και τη Μαρίν Λεπέν. Ιδού λοιπόν, απολαύστε τον και σκεφτείτε αν κάποια από αυτά που λέει απευθυνόμενος στους Γάλλους σάς θυμίζουν κάτι και από όσα συμβαίνουν σήμερα στη χώρα μας…

Τα ευρωπαϊκά έθνη είναι θύματα μιας συγκαλυμμένης απόπειρας γενοκτονίας, μιας δημογραφικής και πολιτιστικής εξάλειψης, που καθοδηγείται από τη δική τους εθνομαζοχιστική και ξενόφιλη ελίτ. Κάτι που αποτελεί πρωτιά στην ανθρώπινη Ιστορία.

Αν και στολισμένος με «αντιρατσιστική» ιδεολογία, ο στόχος που επιδιώκεται είναι καθαρά φυλετικός και ρατσιστικός: η σταδιακή εξάλειψη των αυτόχθονων Ευρωπαίων. Οι οποίοι εξαλείφονται με πέντε τρόπους:

■ Προωθώντας τη μετανάστευση μη Ευρωπαίων εποίκων,

■ Αποθαρρύνοντας τους αυτόχθονες να αυξήσουν τα ποσοστά γεννήσεων και τιμωρώντας τη μεσαία τάξη.

■ Προκαλώντας την εξορία νέων εγχώριων δυνάμεων με τα τιμωρητικά φορολογικά μέτρα και με την ανεργία.

■ Ευνοώντας κοινωνικά, οικονομικά, νομικά και πολιτιστικά τους μη ευρωπαϊκούς πληθυσμούς εις βάρος των γηγενών.

■ Ποινικοποιώντας και τιμωρώντας κάθε αντίλογο στη συνολική ιδεολογία και πραγμάτωση της «μεταναστοφιλίας».

Μερικοί ευκολόπιστοι «δεξιοί» ισχυρίζονται ότι το «σύστημα», η εξουσία, το κράτος, οι αρχές της Ε.Ε., όλοι είναι ανίκανοι να σταματήσουν τη μαζική και ανεξέλεγκτη μετανάστευση. Ανίκανοι; Οχι βέβαια. Είναι πολύ ισχυροί και αρκετά αποτελεσματικοί στην επίτευξη του στόχου τους: στην εθνοκάθαρση της Ευρώπης.

Στη Γαλλία η τροτσκιστική ιδεολογία διαδραματίζει κεντρικό ρόλο σε αυτή την προσπάθεια. Η αστική τάξη και το αριστερό Σοσιαλιστικό Κόμμα και οι σύμβουλοί του, το think tank Terranova (Νέα Γη ή Νέα Χώρα ή Νέος Λαός) είναι οι αιχμές του δόρατος. Ενας από τους ηγέτες του δήλωσε πρόσφατα ότι δεν θα πρέπει να ανησυχούμε πολύ για το Εθνικό Μέτωπο γιατί δεν θα καταφέρει να έρθει στην εξουσία για δημογραφικούς λόγους. Αυτή είναι μια λεπτή, κυνική, συνειδητή στρατηγική. Οι «κακοί» μη επιδεχόμενοι «διόρθωσης ψήφου» ψηφοφόροι θα εξαφανιστούν και στη θέση τους θα έρθουν νέοι. Αυτή η εθνοτική «μεγάλη αντικατάσταση» είναι αυτό ακριβώς που θέλουν.

Το ότι το Ισλάμ είναι σεξιστικό, αντιδραστικό, αντιδημοκρατικό κ.λπ. δεν αποτελεί πρόβλημα για τους «αριστερούς» «δημοκράτες». Μία εμμονή έχουν, και αυτή είναι η εξάλειψη των ευρωπαϊκών εθνικών πληθυσμών. Θα ρωτήσει κάποιος: Μα αυτή η «διεθνιστική» ιδεολογία δεν είναι αυτοκτονική ακόμη και για εκείνους που την υποστηρίζουν; Ναι. Αλλά και τι έγινε; Δεν τους νοιάζει. Επειδή είναι μηδενιστές. Ο στόχος τους είναι να καταστρέψουν αυτό που μισούν –-τον ευρωπαϊκό πολιτισμό- και να οικοδομήσουν έναν «νέο κόσμο», στον οποίο οι ίδιοι δεν πιστεύουν.

Οι στρατηγικοί άξονες της Μαλακής Γενοκτονίας.

Τα μέσα που χρησιμοποιούνται –ένας συνδυασμός ιδεολογικών, οικονομικών, δικαστικών και αστυνομικών μέτρων– είναι τα εξής:

■ Ενθάρρυνση της μετανάστευσης. Αφήστε τον αποικισμό να συμβεί ή κυνικά προωθήστε τον με κάθε μέσο. Η «μεταναστευτική» ή «προσφυγική» κρίση είναι η πιο πρόσφατη απόδειξη. Τρέχει με μεγάλες ταχύτητες. Επειτα από 30 χρόνια μετανάστευσης (ως διαρροή) έρχεται μια πλημμύρα εκατομμυρίων μεταναστών, υπό τον ανθρωπιστικό όρο «πρόσφυγες». Οι ευρωπαϊκές Αρχές δεν είναι «ανίκανες» να σταματήσουν τις μεταναστευτικές «προσφυγικές» ροές. Αντίθετα, θέλουν να τις αυξήσουν. Οποιαδήποτε απέλαση θεωρείται αδύνατη.

■ Προώθηση της ισλαμοποίησης. Οτιδήποτε μουσουλμανικό είναι ιερό και ανέγγιχτο από τις Αρχές, παρά τις ισλαμικές επιθέσεις στην Ευρώπη και τη στρατιωτική στάση έναντι του ISIS. Η ευνοιοκρατία προς το Ισλάμ αποτελεί κρατική πολιτική. Και, κατά συνέπεια, η «ισλαμοφοβία» είναι ένα κορυφαίο αμάρτημα, ένα ασυγχώρητο έγκλημα.

■ Φτωχοποίηση και υπερφορολόγηση της αυτόχθονης εργατικής τάξης και της μεσαίας τάξης. Κάντε τους να πληρώνουν για τους άλλους. Ολες οι δημοσιονομικές πολιτικές της σοσιαλιστικής κυβέρνησης στη Γαλλία έχουν την ίδια κατεύθυνση: επιδόματα και παροχές για τους λαθρομετανάστες (λειτουργούν ως αντλία αναρρόφησης) που χρηματοδοτούνται από αυξανόμενες απαιτήσεις προς τους γηγενείς Γάλλους.

■ Εφαρμογή πολιτικών κατά της οικογένειας και κατά των γεννήσεων. Αποδομώντας το σύστημα των οικογενειακών επιδομάτων, η κυβέρνηση κατάφερε να μειώσει το ποσοστό γεννήσεων των γηγενών Γάλλων το 2015. Ηταν υπολογισμένο. Η μεγάλη οικογένεια Γάλλων απογόνων δεν είναι πολύ δημοφιλής.

■ Πρακτική θετικών διακρίσεων. Είναι η προτίμηση αλλοδαπών στην απασχόληση στο όνομα του «αντιρατσισμού». Οι ιδιωτικές επιχειρήσεις και οι δημόσιες υπηρεσίες ενθαρρύνονται να χρησιμοποιούν συστηματικά χαμηλής ειδίκευσης εργαζομένους.

■ Εξασφάλιση ότι θα υπάρχει δικαστική ατιμωρησία των αλλοδαπών παραβατών. Αυτή η πολιτική στη Γαλλία, που εγκαινιάστηκε πριν από τουλάχιστον 30 χρόνια, τονίστηκε με τον διορισμό της Taubira στο υπουργείο Δικαιοσύνης. Ο ιδεολογικός (ή μάλλον σχιζοφρενικός) προσανατολισμός της αριστερής υπουργού με καταγωγή από τη Γουιάνα ήταν απολύτως σαφής: Εχθρότητα προς οτιδήποτε χαρακτηρίζεται γαλλοευρωπαϊκό.

■ Καταστροφή της μετάδοσης του πολιτισμού στην εκπαίδευση. Κατηγορώντας την Ιστορία της Γαλλίας, διαλύοντας τη διδασκαλία των ελληνικών και των λατινικών, κατεδαφίζοντας τη γραμματική και την ορθογραφία, υποβαθμίζοντας τη διδασκαλία της γαλλικής γλώσσας και προωθώντας και επαινώντας τους πολιτισμούς των μεταναστών – ισλαμικό, αφρικανικό και άλλους. Αυτή η απογαλλοποίηση είναι κρατική πολιτική.

■ Καταστολή και τιμωρία κάθε αντίστασης στην κυρίαρχη ιδεολογία. Στη «ζούγκλα» του Καλέ και στις γύρω περιοχές οι παράνομοι μετανάστες που διαπράττουν παραβιάσεις μένουν ατιμώρητοι. Οι Γάλλοι που αντιστέκονται, διαδηλώνουν και προσπαθούν να προστατεύσουν τον εαυτό τους δέχονται τα κλομπ των ΜΑΤ, φυλακίζονται και διώκονται. Η καταστολή ενάντια σε όποιον διαμαρτύρεται πηγάζει από την ίδια λογική: όποιος υπερασπίζεται τη γαλλική ταυτότητα απειλείται και τιμωρείται από το «γαλλικό» κράτος. Η ίδια καταστολή παρατηρείται στα μέσα ενημέρωσης, έντυπα, οπτικοακουστικά μέσα ή στο διαδίκτυο. Τα δικαστήρια και η αστυνομία είναι ανεκτικά προς τον εισβολέα και κατακτητή και ανελέητα προς την αντίσταση. Μπορείς να πεις ότι βρισκόμαστε μπροστά στην αναβίωση ενός «Συνδρόμου Βισί».

Δωσίλογοι εναντίον αντιστασιακών. Και τα δύο στρατόπεδα είναι αρκετά καλά καθορισμένα. Το κράτος, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, η Δικαιοσύνη και οι Αρχές επιβολής του νόμου έχουν αναλάβει την αποστολή της εξουδετέρωσης της αντίστασης των αυτόχθονων πληθυσμών. Κάνουν λάθος όμως αν πιστεύουν ότι έχουν κερδίσει.

Οι αντιστασιακοί έχουν περισσότερες πιθανότητες να υπερισχύσουν, επειδή υποκινούνται από την πίστη στις ρίζες τους, ενώ οι δωσίλογοι υπόκεινται σε αφεντικά που μπορούν ακόμα να προδώσουν...

πηγή