Παπάδες και πόρνες (ή: ιερείς & εργαζόμενοι στο σεξ)

Την 5^η Κυριακή της Μεγάλης Σαρακοστής τιμάμε την αγία Μαρία την Αιγυπτία, την περίφημη πόρνη της Αλεξάνδρειας, που εγκατέλειψε την πορνεία, όταν προσπάθησε να μπει στον Άγιο Τάφο (στα Ιεροσόλυμα) και μια αόρατη δύναμη την εμπόδιζε να μπει μέσα. Άλλαξε εντελώς τη ζωή της και μετεξελίχθηκε σε κορυφαία πνευματική Μητέρα της Εκκλησίας και οδηγό και δασκάλα της αγιότητας.

Με την ευκαιρία της γιορτής της ας αναφερθούμε σε όλους τους συνανθρώπους μας που «εργάζονται στο σεξ», όπως το έθεσε πρόσφατα κάποιος ακτιβιστής υποστηρικτής των δικαιωμάτων τους.

Ο ορθόδοξος χριστιανισμός δεν είναι ηθικιστικός. Όλοι οι άνθρωποι είναι αποδεκτοί, αλλά όλες οι επιλογές –κάθε τρόπος ζωής, κάθε κοσμοθεωρία, κάθε επάγγελμα, κάθε συνήθεια– δεν είναι οπωσδήποτε σωστές και δεν οδηγούν με σιγουριά τον άνθρωπο στο μεγαλύτερο αγαθό, στην ενότητα με το Θεό, δηλ. στην αγιότητα. Οι συνδικαλιστές των «εργαζόμενων στο σεξ» υποστηρίζουν το δικαίωμά τους να αμαρτάνουν. Η Εκκλησία (ο Χριστός και οι άγιοι όλων των εποχών) υποστηρίζει ένα άλλο δικαίωμα των εργαζόμενων στο σεξ: το ανεκτίμητο δικαίωμά τους να μετανοήσουν και να γίνουν άγιοι.

Η κοινωνία, που είναι γεμάτη κακία και πάθη (ακόμα κι όταν αποτελείται στην πλειοψηφία από βαφτισμένους ορθόδοξους χριστιανούς – γιατί ο χριστιανός χρειάζεται να μπει σε πορεία αγιότητας, αλλιώς δε διαφέρει από τον αβάφτιστο), ενώ συντηρεί την αμαρτία –για να υπηρετεί τα πάθη του– βάζει στο περιθώριο τους ανθρώπους τους σεξ, που κρυφά τους ζητάει. Ούτε τους αγαπάει, ούτε τους βοηθάει. Παριστάνει πως τους σιχαίνεται, λες και είναι πιο δίκαιος απ’ το Χριστό, που κανένα δε σιχάθηκε ούτε υποτίμησε. Έτσι, ο Χριστός και η Εκκλησία είναι – ας μου επιτραπεί να το πω – ο μόνος τους φίλος. Φίλος, όχι για να μπορούν ν’ αμαρτάνουν με ήσυχη συνείδηση, αλλά για ν’ αλλάξουν ζωή και ν’ αλλάξουν προοπτική στην αιωνιότητα, ΑΝ φυσικά το θέλουν.

Το ότι η πορνεία είναι αμαρτία το βεβαίωσε ο Χριστός, όταν συχώρεσε την πόρνη (γεγονός που γιορτάζουμε τη Μεγάλη Τετάρτη και ψάλλουμε στις εκκλησίες μας το βράδυ της Μεγάλης Τρίτης, αφιερώνοντάς του μάλιστα ένα απ’ τα πιο σπουδαία μουσικά και ποιητικά έργα της παράδοσής μας, το περίφημο τροπάριο της αγίας Κασσιανής). Όλοι οι σοβαροί άνθρωποι, έστω κι αν «δεν πιστεύουν», εκτιμούν το Χριστό ως προοδευτικό, ειλικρινή και σοφό. Γιατί λοιπόν συχώρεσε την πόρνη «από τις αμαρτίες της τις πολλές»; Γιατί η πόρνη χρειαζόταν συχώρεση; Επειδή ο Ιησούς συμφωνεί με την άποψη πως η πορνεία είναι αμαρτία. Συγχωρεί την πόρνη, λόγω της μετάνοιάς της, όχι την πορνεία. (Η πόρνη αυτή δεν είναι η αγία Μαρία η Μαγδαληνή, με την οποία σήμερα από μεγάλο λάθος την ταυτίζουν πολλοί).

Γιατί όμως η πορνεία είναι αμαρτία; Επειδή το σεξ είναι ένα δώρο Θεού που οδηγεί δύο ανθρώπους σε ενότητα και, ως τέτοιο, ούτε πουλιέται ούτε αγοράζεται, ούτε και του αξίζει να χρησιμοποιείται μόνο για γήινη ηδονή, χωρίς αγάπη. Η Εκκλησία το ευλογεί μέσω του γάμου και ζητάει από τους ανθρώπους (μια και δεν είναι ζώα, να ζευγαρώνουν μόνο για ηδονή αλυσοδεμένα στα ένστικτά τους – ή μήπως όχι;) να ενώνονται ΚΑΙ πνευματικά (γάμος) ώστε η ενότητα αυτή να τους βοηθάει να ενωθούν με το Θεό, πράγμα τρομερά δύσκολο για κάποιον που είναι μόνος.

Ο απόστολος Παύλος (που αγάπησε μέχρι θανάτου το Χριστό και μαζί και όλο τον κόσμο) εξηγεί γιατί το «ελεύθερο σεξ» (είτε επί πληρωμή είτε όχι) είναι αμαρτία. Στην 1^η επιστολή του προς τους χριστιανούς της Κορίνθου (πρωτεύουσας της πορνείας στην αρχαία Ελλάδα) γράφει:

Όλα μου επιτρέπονται, αλλά δε με ωφελούν όλα· όλα μου επιτρέπονται, αλλά τίποτα δε θα με εξουσιάσει. Οι τροφές ας είναι για την κοιλιά και η κοιλιά για τις τροφές· ο Θεός θα καταργήσει και αυτήν και αυτά. Το σώμα όμως, όχι για την πορνεία, αλλά για τον Κύριο [το Χριστό], και ο Κύριος για το σώμα· ο Θεός και τον Κύριο ανέστησε κι εμάς θα μας αναστήσει με τη δύναμή του. Δεν ξέρετε ότι τα σώματά σας είναι μέλη του Χριστού; Θα πάρω λοιπόν τα μέλη του Χριστού να τα κάνω μέλη πόρνης; Μη γένοιτο! Ή δεν ξέρετε πως όποιος ενώνεται με την πόρνη γίνεται ένα σώμα («θα γίνουν» λέει «οι δύο μία σάρκα»), και όποιος ενώνεται με τον Κύριο γίνεται ένα πνεύμα;

Να φεύγετε από την πορνεία. Κάθε αμαρτία που θα κάνει ο άνθρωπος είναι έξω απ’ το σώμα του, όμως όποιος πορνεύει αμαρτάνει στο δικό του σώμα. Ή δεν ξέρετε ότι το σώμα σας είναι ναός του Αγίου Πνεύματος, που βρίσκεται μέσα σας, το οποίο έχετε από το Θεό, και δεν ανήκετε στον εαυτό σας, γιατί εξαγοραστήκατε με αντίτιμο [=ο Χριστός μας αγόρασε πληρώνοντας με τη ζωή του, για να μας ελευθερώσει από τον αιώνιο θάνατο]. Δοξάστε λοιπόν το Θεό και με το σώμα σας και με το πνεύμα σας, τα οποία είναι δικά του (Α΄ Κορινθ. 6, 12-20).

Στ’ αρχαία:

Πάντα μοι έξεστιν, αλλ’ ου πάντα συμφέρει· πάντα μοι έξεστιν, αλλ’ ουκ εγώ εξουσιασθήσομαι υπό τινος. τα βρώματα τη κοιλία και η κοιλία τοις βρώμασιν· ο δε Θεός και ταύτην και ταύτα καταργήσει. το δε σώμα ου τη πορνεία, αλλά τω Κυρίω, και ο Κύριος τω σώματι· ο δε Θεός και τον Κύριον ήγειρε και ημάς εξεγερεί δια της δυνάμεως αυτού. ουκ οίδατε ότι τα σώματα υμών μέλη Χριστού εστιν; άρας ουν τα μέλη του Χριστού ποιήσω πόρνης μέλη; μη γένοιτο. ή ουκ οίδατε ότι ο κολλώμενος τη πόρνη εν σώμά εστιν; έσονται γαρ, φησίν, οι δύο εις σάρκα μίαν· ο δε κολλώμενος τω Κυρίω εν πνεύμά εστι. φεύγετε την πορνείαν. παν αμάρτημα ό εάν ποιήση άνθρωπος εκτός του σώματός εστιν, ο δε πορνεύων εις το ίδιον σώμα αμαρτάνει. ή ουκ οίδατε ότι το σώμα υμών ναός του εν υμίν Αγίου Πνεύματός εστιν, ου έχετε από Θεού, και ουκ εστέ εαυτών; ηγοράσθητε γαρ τιμής· δοξάσατε δη τον Θεόν εν τω σώματι υμών και εν τω πνεύματι υμών, άτινά εστι του Θεού.

Δυστυχώς, πολλοί (είτε «εργαζόμενοι στο σεξ» είτε πελάτες τους) αρνούνται εντελώς το Χριστό, για να μην υποχρεωθούν να δεχτούν αυτά τα λόγια και άλλα παρόμοια. Προτιμούν να υπηρετήσουν τα ένστικτά τους (ή έστω τις βιολογικές ανάγκες τους) παρά να τις ανταλλάξουν με την αιωνιότητα.

Ας σημειώσω πως στην Καινή Διαθήκη, ο Χριστός και οι άγιοι απόστολοι, μιλώντας για το αμάρτημα της πορνείας (πάθος το ονομάζουν οι άγιοι Πατέρες, δηλ. εξάρτηση), κυρίως δεν εννοούν τις πόρνες αλλά τους πελάτες τους και γενικά εκείνους που αποσυνδέουν το σεξ από την αιώνια ενότητα με τον πλησίον-σύζυγο και το μετατρέπουν σε εργαλείο ηδονής και τελικά σε εμπόρευμα (φτηνό ή ακριβό, δεν έχει σημασία).

Αυτή είναι η μία επιλογή. Η άλλη, είναι η επιλογή της αλλαγής. Γι’ αυτό η γιορτή της αγίας Μαρίας της Αιγυπτίας είναι σήμερα ΤΡΟΜΕΡΑ ΕΠΙΚΑΙΡΗ!...

Όμως εδώ θα ρωτήσει ο διερχόμενος μπλογκοναύτης:

«Κι αν αλλάξουν ζωή όλες οι πόρνες, οι τραβεστί και γενικά οι εργαζόμενοι στο σεξ και γίνουν άγιοι, εμείς οι ταπεινοί καθημερινοί άνθρωποι, οι δεμένοι στα καθημερινά μας πάθη, πώς θα λύσουμε το πρόβλημα της βιολογικής μας ανάγκης για σεξ; Η κοινωνία δεν επιτρέπει πια να παντρευόμαστε στα 20, δεν είμαστε ώριμοι και έτοιμοι για γάμο πριν τα 30 τουλάχιστον!...».

Κι εδώ είναι ο ρόλος της Εκκλησίας, γι’ αυτό έβαλα πιο πάνω και τους παπάδες στον τίτλο. Να προστατεύσει τον ταπεινό καθημερινό άνθρωπο, να τον πάρει στην αγκαλιά της από τη γέννησή του (πιο πριν: από το γάμο των γονιών του), να παλέψει η ίδια για χάρη του με νύχια και δόντια (να κόψει το κεφάλι της, αν μου επιτρέπεται η έκφραση, παπά μου, και να με συγχωρείτε κιόλας) και να τον βοηθήσει να λύσει αυτού του είδους τα προβλήματα, αξιοποιώντας την πείρα και τη σοφία των αγίων διδασκάλων όλων των αιώνων και των αγίων Γερόντων της εποχής μας, ανδρών και γυναικών!

H συνάντηση του αγίου γέροντα Πορφύριου με τις πόρνες, όταν πήγε να αγιάσει των Θεοφανίων, είναι χαρακτηριστική του θεραπευτικού και μη ηθικιστικού πνεύματος της αυθεντικής ορθόδοξης παράδοσης. Δίπλα του ο επίσης μεγάλος άγιος Γέροντας Παΐσιος.

Γι’ αυτούς (για μας) υπάρχει η Εκκλησία, το πνευματικό ιατρείο, η γέφυρα προς τον ουρανό – ας καλέσει τον άνθρωπό της, το λαό της, να του μιλήσει και να τον καθοδηγήσει. Έχει αρκετούς άξιους αγωνιστές, ας τους βοηθήσει να φτάσει ο λόγος και η αγάπη τους σε κάθε συνοικία, σε κάθε σπίτι, σε κάθε καρδιά. Και σε κάθε δρόμο και κάθε πιάτσα. Ας κάνει εκεί πιάτσα ο λόγος του Θεού, για να «πιάσει» τις ευαίσθητες καρδιές και, ΑΝ θέλουν φυσικά, να τις οδηγήσει στο Φως. Τι άλλο;

Για το θέμα προτείνω τα παρακάτω:

Και ένα βιβλίο, Γυναίκες της αμαρτίας που αγίασαν (εδώ), γραμμένο με αγάπη για όλους τους εργαζόμενους στο σεξ, από κάποιον που αγωνίζεται για το δικαίωμά τους να γίνουν άγιοι. Μακάρι.

 

πηγή