Εἰρήσθω ἐν παρόδῳ ὅτι, καταπληκτικές κολοτοῦμπες, διενεργῶσι καί οἱ κερκοπίθηκοι, οἱ πίθηκοι καί οἱ ἀνθρωπόμιμοι πιθακάνθρωποι.
Πότε ἀκριβῶς, ὀρθοτομεῖ, καλοδοξεῖ καί ὀρθοδοξεῖ, ὁ Σεβασμιώτατος;
Πρίν;
Χθές;
Σήμερον;
Αὔριον, ἤ μήπως μεθαύριον;
Σκέτη καί τραγική ἀπογοήτευσις ἡ Ἑλλαδική Ἱεραρχία μας…
12 σχόλια:
Ἀπαράδεκτος αὐτὸς ὁ Νούνης, ὅπου μᾶς παραπέμπετε!
Μπαίνω στὸ σάιτ του, λοιπόν, καὶ πιὸ κάτω ἀπ᾽ τὸ παραλήρημα κατὰ τοῦ Γόρτυνος, τί νὰ δῶ;
«Ἑτοιμάζονται οἱ 300 τοῦ Λεωνίδα γιὰ τὴν ἀποτείχιση!»,
διότι οἱ πατέρες Ν. Μανώλης & Θ. Ζήσης ἑτοιμάζουν τὰ ποίμνιά τους, ἐνοριακὰ καὶ μοναστηριακά, γιὰ διακοπή τῆς μνημονεύσεως κτὅ. «Ἐκτιμᾶται δύναμις 1.400 πιστῶν» κττ.
Πλίνθοι-κέραμοι ἀτάκτως ἐρριμμένοι
(τὰ ἑλληνικά του δὲν μ᾽ ἀπασχολοῦν διόλου),
καθ᾽ ἥν στιγμὴν ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ τὸ ἄτομο ΝΑ ΚΛΑΙΗ (ὅπως ὅλοι μας), νὰ προσεύχεται κι ὄχι νὰ ἐπιχαίρη ἀδημονῶντας γιὰ τὸ ἐπικείμενο σχισματάκι.
[Ἐκεῖ θὰ καταλήξη, θὰ τὸ δῆτε, τὸ πρᾶγμα:
σχισματάκι, γκρουπούσκουλο τύπου Τρικαμηνᾶ.
Στὴν καλύτερη, μέχρι κοινωνία μὲ τον πρ. Ράσκας & Πριζρένης (ἄλλη αἰτία κι αὐτὴ γιὰ δάκρυα κι ὄχι γιὰ «χαρές τζιαὶ παναΰρκα»…)]
Γιὰ ἀκοῦστε, λοιπόν :
Νά πῆτε στοὺς ἱερεῖς αὐτοὺς τοὺς δύο καὶ σὲ κάτι ἄλλους ἁγιορεῖτες τοῦ δημοσιεύματος, ὅτι ὑπάρχει ἡ δυνατότητα νὰ λάβουν ἀπολυτήριο γράμμα καὶ νὰ πᾶν᾽ νὰ ἐγκατασταθοῦν (ὄχι στὴν Δαμασκὸ ἤ τὴν Τιφλίδα, ἀλλὰ πολὺ κοντά τους,) στὴν Βουλγαρία. Νὰ βρίσκωνται ὑπὸ τὴν ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΕΞΑΡΤΗΣΗ καὶ στὴν ΥΠΑΚΟΗ Ὀρθοδόξου Ἐπισκόπου καὶ Συνόδου ποὺ ὀρθοτομεῖ (ἀκόμη) λαμπρὰ τὸν λόγο τῆς Ἀληθείας κι ἀπὸ ᾽κεῖ, ἄς συνεχίσουν τὸν ἀγώνα τους. Ὄχι θεληματάρικες δουλειὲς καὶ ἀντιποίηση ρόλου Μ. Ἀθανασίου, ὡσὰν νά ᾽ναι οἱ μόνοι ἐναπομείναντες στὴν οἰκουμένη ὀρθόδοξοι.
Ναί,
κάτι τέτοιο, μιὰ αὐτοεξορία διαμαρτυρίας, ΟΜΑΔΙΚΗ, ΜΑΖΙΚΗ καὶ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΕΝΗ, θά᾽ ταν στὴν συγκεκριμένη συγκυρία (εἰδικὰ στὴν Β. Ἑλλάδα καὶ εἰδικὰ μετὰ ἀπὸ τυχὸν μηντιακή προβολή τοῦ γεγονότος) ὁ δραστικώτερος ΚΟΛΑΦΟΣ γιὰ κάτι οἰκουμενιστήρια καὶ πατριαρχικούληδες,
προκαλῶντας ἁλυσσιδωτὲς ἀντιδράσεις,
γιατὶ θὰ καθιστοῦσε ἐμφανῆ τὴν ἔκταση τοῦ προβλήματος στὸν χύδην ὄχλο, ὁ ὁποῖος -πῶς νὰ τὸ κάνουμε;- δὲν σκαμπάζει οὔτε ἀπὸ Θεόδωρο Στουδίτη οὔτε ἀπὸ κανόνες τῆς ἐν Τρούλλῳ.
Ἀλλιώτικα, ἐμεῖς ΔΕΝ θ᾽ ἀκολουθήσουμε κανένα θεληματάρη «ΑΠΟΤΕΙΧΙΖΟΜΕΝΟ».
[Ἔχω πικρὴ πεῖρα ἀπὸ ἀδελφικούς μου φίλους, ἀλλοδαποὺς Ὀρθοδόξους, ποὺ τοὺς πῆραν στὸ λαιμό τους καὶ τοὺς ἐξώντωσαν πνευματικῶς διάφοροι πεφυσιωμένοι καὶ θεληματάρηδες κληρικοὶ τῆς Ὑπερορίου Ρωσσικῆς Ἐκκλησίας, «φρουροὶ τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ πολέμιοι τοῦ Οἰκουμενισμοῦ», οἱ ὁποῖοι ἦσαν ἀντίθετοι μεταξύ 2001 καὶ 2004 στὴν κανονικὴ ἐπανένταξή της (2007) στὸ Πατριαρχεῖο Μόσχας.
Διασπάσθηκαν οἱ ἀντιτιθέμενοι σὲ τέσσερις φράξιες αὐτοχειροτονήτων («Ecclesioles» τὶς ἀποκαλοῦν περιπαικτικὰ οἱ Γαλλόφωνοι), ἡ μιὰ «ἀκραιφνέστερη» ἀπ᾽ τὴν ἄλλη, ἔχοντας διαλύσει φιλίες, ἐνορίες καὶ σπιτικά.
Δὲν θὰ τὸ ξαναϋποστοῦμε!]
Διάβασα με προσοχή το σχόλιό 5.13, και μπορώ να πω ότι συμμερίζομαι τις επιφυλάξεις, και το φόβο μπροστά σε ανεξέλεγκτες διαιρέσεις και σχίσματα.Το επιθυμητό είναι η ειρήνη και η ενότητα μέσα στην Εκκλησία, το "ίνα ώσιν εν" του Κυρίου μας.Όλοι εξάλλου περνάμε διάφορες διακυμάνσεις, έχουμε πάντα το φόβο μήπως αυτά που λέμε σκανδαλίσουν κάποια ψυχή, μήπως κάνουμε ζημιά αντί για καλό... έτσι προσπαθούμε με πολλή προσοχή και φόβο Θεού να είναι ο λόγος μας όσο το δυνατόν εποικοδομητικός και να εκφράζει μόνο την αγωνία μας και τη διαμαρτυρία μας, και όταν νιώσουμε ότι κάπου μέσα σε όλα αυτά που λέμε εμπλέκεται κάποιου είδους εμπάθεια, αφροσύνη, άκριτος ζηλωτισμός, προσπάθεια χειραγώγησης ή ισχυρογνωμοσύνη ή ακόμα χειρότερα εγωιστική "πεφυσιωμένη" επιβολή της γνώμης μας...όπου δηλαδή εμπλέκεται το προσωπικό στοιχείο του ΕΓΩ μας.. πρέπει να παρακαλάμε τον Κύριο να μας φωτίζει, μήπως με το πρόσχημα του αγώνα και της διαμαρτυρίας μετατρεπόμαστε σε "αλάθητους" κριτές, και πεφυσιωμένους εξουθενητές των άλλων.
Αυτές οι σκέψεις και οι αγωνίες, πρέπει να υπάρχουν, διαφορετικά τα έχουμε χάσει όλα. Δεν θέλει και πολύ από επιδίωξη της αγιότητας και αγιοπνευματική αντιμετώπιση της κατάστασης, να αποκτήσουμε μιά "συνδικαλιστική" νοοτροπία, και ένα ξύλινο εμπαθή υβριστικό λόγο, ο οποίος σε τελική ανάλυση το μόνο που κάνει είναι να μαντρώνει τον κόσμο στην αφωνία υπό το κράτος του φόβου.
Όλα αυτά είναι όχι μόνο κατανοητά αλλά και αυτονόητα.
Όμως η πρόταση να πάνε οι δύο αγωνιστές κληρικοί στην Βουλγαρία και να συνεχίσουν από κει τον αγώνα τους, πιστεύω ότι θα είναι σαν να εγκαταλείπεται η Εκκλησία της Ελλάδας στα χέρια ανθρώπων [ας μην πω "προδοτών" ή "διπρόσωπων" (παρόλο που υπάρχουν και τέτοιοι)..ας πω] φοβισμένων μπροστά σε "ανώτερους" ή τον κίνδυνο σχίσματος, ή θεολογικά ανεπαρκών και ακατάρτιστων, ή εκκοσμικευμένων και βολεμένων κτλ..
Πολύ σωστά έγραψε ο δημοσιογράφος-θεολόγος Δ.Μακρής:
"..Μάταια ἐνσυνείδητοι Ἱεράρχες μετρημένοι στή χούφτα τοῦ ἑνός χεριοῦ προσπαθοῦσαν νά πείσουν τούς ὑπολοίπους ὅτι στά θέματα πίστεως δέν χωροῦν συμβιβασμοί, ἰδιοτέλειες καί κουτοπονηριές.
Οἱ θέσεις τους προσέκρουαν ἀφενός μέν στόν ἐπικρατοῦντα ὠχαδελφισμό καί στήν ἀνεπίτρεπτη θεολογική ἄγνοια μεγάλου μέρους τοῦ σώματος τῆς Ἱεραρχίας καί ἀφετέρου στό τεῖχος τῆς ἀόριστης προφορικῆς ὑπόσχεσης τοῦ οἰκουμενιστῆ Πατριάρχη Βαρθολομαίου, ὅτι δέν θά θέσει τουλάχιστον ἐπί πατριαρχίας του θέμα ἀμφισβήτησης τῆς πατριαρχικῆς πράξης τοῦ 1928, βάσει τῆς ὁποίας παραχωρήθηκαν διοικητικά, ἄχρι καιροῦ, οἱ Μητροπόλεις τῆς Βορείου Ἑλλάδος, στήν Αὐτοκέφαλη Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος.
Ἡ σθεναρή καί θεολογικά ἐμπεριστατωμένη καί τεκμηριωμένη θέση πού ἐξέφραζαν οἱ Μητροπολίτες Ναυπάκτου Ἱερόθεος, Πειραιῶς Σεραφείμ καί Κυθήρων Σεραφείμ, ἡ ὁποία συνεπικουρεῖτο καί ἀπό δέκα ἀκόμη Ἀρχιερεῖς δέν ἄφηναν κανένα περιθώριο στό σῶμα τῆς Ἱεραρχίας νά φθάσει στόν ὑπερθεματισμό τῶν ἀλλοπρόσαλλων «ἐκκοσμικευμένων» καί ἐκ τῆς παπικῆς -καί ὄχι μόνο- Δύσεως «κατευθυνόμενων» ἀποφάσεων τοῦ Κολυμπαρίου. Κάτι τέτοιο οὐσιαστικά ἄν καί ὑποστηριζόταν ἀπό τήν παντελῶς ἀθεολόγητη δυτικίζουζα οἰκουμενιστική ὁμάδα λιγοστῶν Ἱεραρχῶν ἀλλά καί τοῦ εἰσηγητή Μητροπολίτη Σερρῶν Θεολόγου δέν ἐπετεύχθη καί γιά ἕνα ἀκόμη σοβαρό λόγο. Κι αὐτός ὁ λόγος ἔχει νά κάνει μέ τίς ἄμεσες πιέσεις πού δέχονται οἱ Ἀρχιερεῖς τόσο σέ τοπικό ἐπίπεδο μέ ἐπιστολές πιστῶν καί χριστιανικῶν ὀργανώσεων, ὅσο καί πανελλαδικῶς μέ τήν συλλογή ὑπογραφῶν ἐνημερωμένων κληρικῶν καί λαϊκῶν ὀρθοδόξων χριστιανῶν. Ἤδη λέγεται ὅτι σέ δύο μόλις μῆνες ἔχουν συγκεντρωθεῖ χιλιάδες ὑπογραφές σέ μία διαδικασία πού θά συνεχίζεται γιά πολύ ἀκόμη καιρό καί ἀποτελεῖ τό καλύτερο –δυνατόν μέσον ἐνημέρωσης τοῦ ποιμνίου!"
Είδαμε χθες στην τηλεόραση την Δοξολογία στην Μητρόπολη.Άθεοι, Παπικοί και Μονοφυσίτες, μαζί με τους Ορθόδοξους μέσα στο Ναό του Θεού.Δεν στρεφόμαστε εναντίον συγκεκριμένων ανθρώπων αλλά εναντίον των αιρέσεων που εκφράζουν οι οποίες καταργούν την Σωτηρία του ανθρώπου. Ο μονοφυσιτισμός θεωρεί ότι η ανθρώπινη φύση απορροφήθηκε από τη θεϊκή, άρα πως σώζεται;;Ο παπισμός (ανάμεσα στα υπόλοιπα), πιστεύει σε κτιστή θεία Χάρη αποκοπή του Θεού από τον κόσμο ενώ ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς μας λέει ότι η Άκτιστη Θεία Χάρη έρχεται από την ίδια την Οντότητα του Θεού και θεώνει τον άνθρωπο. Άρα και με τον παπισμό καταργείται η θέωση. Μένει μόνο μια νομική αποκατάσταση του αμαρτωλού λόγω της "ικανοποίησης της θείας δικαιοσύνης" με την Σταυρική Θυσία (η βλάσφημη θεωρία του Άνσελμου).
Πολύ φοβάμαι ότι αυτή η εικόνα στην Μητρόπολη ξεπερνάει πια τα όρια του εθισμού στον οικουμενισμό (δηλ. το λεγόμενο λαϊκό οικουμενισμό) και μας εισάγει σε κανονική λειτουργική ένωση με παπικούς μονοφυσίτες και έπονται αγγλικανοί και οι υπόλοιποι προτεστάντες.
Δεν μπορούμε λοιπόν να μένουμε πια στα λόγια.Οι Ναοί που βεβηλώνονται δεν ανήκουν σε λίγα εκκλησιαστικά πρόσωπα αλλά είναι ιεροί χώροι με τίμια λείψανα Αγίων και ανήκουν στην Εκκλησία.Έχουμε όλοι δικαίωμα αλλά και υποχρέωση να έχουμε λόγο για όσα συμβαίνουν και όσα έρχονται.
Tρελλογιάννη , ενώ έχεις ένα ιστολόγιο δημοσιογραφικό συμπεριφέρεσαι σάν κάτι άλλο Εδω δέν μπαίνουμε για να λύσουμε κανένα συναισθηματικό ή επικοινωνικακό πρόβλημα ,αλλα κυρίως και πρωτίστως για να συμμετάσχουμε στο εκκλησιαστικό γίγνεσθαι Θά έπρεπε λοιπόν να σέ διέπουν οι κανόνες της δημοσιογραφικής δεοντολογίας Άν κάποιος θίγεται από τά γραφόμενα δέν είναι καλύτερο νά υπερασπιστεί μόνος του τον ευατόν του; Νομίζω οτι κανείς δέν χρειάζεται προστάτες και δέν σέ συμφέρει να παίζεις ένα τέτοιο ρόλο για κανέναν , να κάνεις δηλαδή τά προβλήματα των άλλων δικά σου Ισως αυτά νά τά θεωρεις πηγή έμπνευσης για παντομίμες ,αναγνωρίζω το ταλέντο σου , αλλά δέν ανάγονται όλα σέ μία μορφή τέχνης στην οποια εισαι μάστορας και παίζεις μόνος σου Τά γεγονότα τρέχουν και είναι σκληρά Άλλωστε αγαπητέ μου ,δέν γνωριστήκαμε διαδικτυακά χθές Ώφειλες να δώσεις κάποιες εξηγήσεις και να μήν αφήνεις τον άλλον στο κενό προβληματιζόμενο εκεί που δέν πάει ο νούς του ! Κανείς δέν θα είχε την διάθεση να παραβιάσει την προσωπική σου αυλή ,αλλά όταν την αυλή σου την κάνεις αλώνι για όλο το χωριό ; Δέν μπορούν να αλωνίζουν μόνο κάποιοι Πιστεύω να συμφωνείς !
Μέ απέραντι, περα ως πέρα εκτίμηση !
Και αν δεν μπορουμε να παμε Βουλγαρια ποια αλλη λυση μας απομενει πλην της αποτειχισεως..;;
Κύριε John Papadopoulos , κατ'αρχήν και πρωτίστως Χρονια πολλά και ευλογημένα !
Διάβασα με προσοχή τους προβληματισμούς σας και έχετε δίκιο σε όλα Κανείς δεν έχει απόλυτο δίκιο και κανείς δεν έχει απόλυτο άδικο Σε μία αυθόρμητη και επείγουσα προσπάθεια να στηρίξει κανείς τά νοητά τείχη όταν ακούς τον τριγμό τους , ο καθείς συμμετέχει με έναν εξοπλισμό εκ των ενόντων ,ο ένας προσφέρει μπετόν αρμέ ,ο άλλος πέτρες ,ο άλλος τσιμέντο ,ο άλλος απλώς χώμα και λίγο σάλιο για να κολλήσει και να κλείσει κάποια τρύπα Είναι κρίμα ότι αυτοί που διαθέτουν την μπετονιέρα την εκμισθώνουν στον εχθρό για ένα μεροκάματο σαν μεροκαματιάρηδες Σε έναν αγώνα όλα είναι επικίνδυνα Το γεφύρι της Άρτας διψά για αίμα ,έτσι για να στοιχειωθεί και να ακούς την μυστηριώδη και απόκοσμη φωνή του Ας μην είμαστε τόσο πολύ ορθολογιστές ,ο άνθρωπος έχει ανάγκη το θρύλο ,το μυστήριο ,τις νεράιδες που ζουν κοντά στα ποτάμια και δόξα τω Θεώ κάποιοι φροντίζουν σε κάθε εποχή σε κάθε γενιά να μετουσιώνουν την αηδή πραγματικοτητα σε θρυλο εξαγιασμένο για να έχουν να λενε παραμύθια στα παιδιά Έχετε δικιο ότι μπορεί να συμβεί ετούτο , μπορεί να συμβεί το άλλο , μπορεί όμως να μην συμβεί τίποτα από όλα αυτά ,όχι ως μία τυχαία πιθανότητα ,αλλά ως μία βεβαιότητα που στηρίζεται στις εγγυήσεις της εκκλησιαστικής παραδόσεως Το ότι μπορεί να υπαρχουν ψεγάδια και στραβοτιμονιές σε κάθε αγώνα μέσα στο πλαίσιο της ανθρώπινης αδυναμίας δεν είναι λόγος να μην βγει κανείς στον αγώνα και να μένει με έναν μόνιμο προβληματισμό Αυτό είναι το χειρότερο κακό που μπορεί να συμβεί Λέτε ο Θεός που αγαπά τόσο πολύ τους αιρετικούς , να μην έχει λίγη αγάπη και για τους ορθοδόξους σε όποια απόχρωση και αν τους κατατάσσετε και να μην συγχωρήσει τελικά και τις ανθρώπινες αδυναμίες και αναπόφευκτες αστοχίες ; Προσωπικώς το ελπίζω ! Τωρα για να μεταναστεύσουμε όλοι στην Βουλγαρία τι να πω ! Ό,τι φαεινότερο έχω ακούσει ! Το κερασάκι στην τούρτα των ανθελλήνων οικουμενιστών που στηρίζουν την μεταναστευτική πολιτική των άθεων και ανθελλήνων πολιτικών, ένα συνάφι όλοι τους ,για τον παράνομο εποικισμό της Ελλάδος ! Τι να σου πώ φιλόθεέ μου ! Σε κάθε περίπτωση σέβομαι τις προσωπικές σας τραυματικές εμπειρίες !
Λωρίτου Ελένη
Κύριε Παπαδόπουλε, δέν είμαστε υπερ μιας ορθόδοξης Σπιναλόγκα Αυτό ήταν η ευχή του Πατριάρχη Αθηναγόρα ,να κλείσουν τους θεολόγους σέ ένα νησί να μιλάνε για τά δόγματα εννοώντας οτι θα τους ξεπεράσει η πραγματικότητα Μάς το είπε μέ πολύ κυνικό τρόπο ο Δημητριάδος Ιγνάτιος να πάμε να κάνουμε μία άλλη δική μας εκκλησία Δέν αμφιβάλλουμε άν καί το απευχόμεθα οτι ίσως να καταλήξουμε να είμαστε απλώς νησίδες μέσα στην κοινωνία ,μέσα στον χύδην όχλο όπως τον αποκαλείτε , αλλά άν θέλουμε να έχουμε λίγο ρεαλισμό πρέπει να δεχτούμε όλες τις προκλήσεις Δέν επιχαίρουμε γι'αυτο όπως νομίζετε ,δέν είναι χαρά , αλλα η επιμαρτυρία της συνειδήσεώς μας Τά πάντα μπορεί να χάσει ο χριστιανός δέν επιτρέπεται να χάσει την πίστη του Γιατί όχι μέ χαρά αντιμετωπίζουμε και αυτο το ενδεχόμενο ,μήπως άν κλάψουμε θα μας λυπηθουν οι επίσκοποι που μας δίνουν τις προαναφερθείσες κυνικές απαντήσεις ; Άλλωστε έχουμε δεχθεί τον ψυχολογικό πόλεμο εκ μέρους τους στοχεύοντες σέ μία ευάλωτη εκ μέρους μας ψυχολογίας Την χαρά ημών ουδείς αίρει αφ'ημών !
@ Ἑλένη Λωρίτου
Ἐλᾶτε τώρα, κυρία,
ποὺ «Κανείς δεν έχει απόλυτο δίκιο και κανείς δεν έχει απόλυτο άδικο» (!)
Στὴν Ἑλλάδα ζοῦμε κι εἶναι ἀπολύτως γνωστὸς ἐμπειρικὰ ὁ κακιασμένος, στρεψόδικος, ἀδελφοφαγὰς ἀνθρωπότυπος τοῦ «ἀκραιφνοῦς Ὀρθοδόξου» (σύνολο ἐν μέρει διάλληλο μὲ τοὺς Γ.Ο.Χ.).
Τοὺς ἔχετε βάλει κάτω (φίλους, «φίλους» κι ἐχθροὺς) μὲ τὸ ὑποδεκάμετρο καὶ μὲ τὸ σκληρὸ καὶ ἐταστικὸ νυστέρι σας, ἀνατέμνοντας ὄχι μόνο τὰ τυχὸν τσιληπουρδίσματά τους, μὰ καὶ κάθε στραβὸ «κιχ» ποὺ ξεροβήχουν, κάθε λεξούλα, κάθε κίνημα τῆς κεφαλῆς, κάθε ἀμφίβολη διατύπωση γραπτῶν. Εἶναι δυνατὸν νά ᾽χουν κάποιοι δίκιο, ἔστω ἐν μέρει; Φάσγανο τοὺς πρέπει καὶ ρομφαία ξεγυμνωμένη, μὲ τὴ διαδικασία τοῦ αὐτοφώρου!
Στὰ σοβαρά, τώρα :
(α´.)
Ὑπενθυμίζω τὴν βαθιὰ ἀλήθεια ποὺ ἔκρυβε ἡ ρήση τοῦ μακαριστοῦ π. Ἐπιφανίου Θεοδωροπούλου : «Ἡ Ἐκκλησία δὲν εἶναι οὔτε Ἐκτακτον Στρατοδικεῖον οὔτε Αὐτόφωρον Πλημμελειοδικεῖον». Τὴν ἔγραψε ὑπὸ συνθῆκες ἀπολύτως ταυτόσημες μὲ τὸ τρέχον κίνημα «’Αποτείχισης», ὁπότε κάτι παρανοϊκούλια εἶχαν καὶ πάλι θέσει ὅμοια αἰτήματα, ἐγκαλῶντας τον, μάλιστα, γιὰ λειψὴ δογματικὴ συνείδηση.
Ποιόν; Τὴν μάστιγα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ!
Ἀφῆστε μας, κύριοι. Τά᾽ χουμε ξαναδεῖ, διότι κουβαλᾶμε κάποια χρόνια ἤδη στὴν πλάτη.
(β´.)
Δὲν ξέρω, πόσο ὁ Θεὸς καθοδηγεῖ κι ἀγαπᾶ αἱρετικοὺς ἀφ᾽ἑνὸς κι Ὀρθοδόξους ἀφ᾽ἑτέρου (ἔτσι, γενικῶς κι ἀφῃρημένως). Ξέρω ὅτι οἱ «στερρῶς ἐχόμενοι τῶν πατρώων» εἶναι θεληματάρηδες μέχρι ἐκεῖ ποὺ δὲν παίρνει, μ᾽ ἕναν ἐγωϊσμό «τελεφερίκ».
Ξέρω, ἐπίσης, ὅτι «ὁ Θεὸς ὑπερηφάνοις ἀντιτάσσεται» καὶ ὅτι ὁ νόμος αὐτὸς ὑπὸ ταυτόσημες ἀπολύτως συνθῆκες (θεληματάρηδες «καθοδηγητές», ἔστω κι ἄν τὸ διακύβευμα ἦταν ἡ «πούρα Ὀρθοδοξία») ΘΑ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΜΕ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ σὲ ταυτόσημα ἀποτελέσματα: ἀπομόνωση, ἐσωστρέφεια κι ἔπειτα πολυδιασπάσεις, σέκτες καὶ Ecclésioles (Παλαιόπιστοι στὴ Ρωσσία, Φλωρινικοὶ - Ματθαιικοὶ στὰ καθ᾽ ἡμᾶς, Τρικαμηνᾶς καὶ τόσα ἄλλα ἀπολειφάδια).
(γ´.)
Γιατί παρανοεῖτε ἐσκεμμένα τὰ γραφόμενά μου; Γιατί παριστάνετε ὅτι δὲν καταλαβαίνετε; Ὑποστήριξα ἐγὼ πουθενά, μαζικὴ μετανάστευση στὴ Βουλγαρία ὅλων ἡμῶν ποὺ ἀντιτιθέμεθα στὴν κατάσταση αὐτήν; Κι ὅμως γράφετε : «Τωρα για να μεταναστεύσουμε όλοι στην Βουλγαρία τι να πω ! »
Ἀπολύτως συνειδητά τὸ περιόρισα σ᾽ ἐκείνους ποὺ πρωτοστατοῦν, στὴν ἡγεσία, μὲ ἤ χωρὶς εἰσαγωγικά. Αὐτοὶ εἶναι πρεσβύτεροι ἤ ἱερομόναχοι ἤ ἁπλοῖ μοναχοί. Γι᾽ αὐτὸ καὶ μίλησα γι᾽ «ἀπολυτήρια γράμματα» στὴν πρωινὴ ἀνάρτησή μου (ἤ μήπως δὲν τὸ εἴδατε;).
Ἧταν δημόσια πρόταση, διατυπωμένη σ᾽ ἕνα δημόσιο forum διαλόγου, γι᾽ ἀνάληψη δημόσιας δράσης (μ᾽ αὐτὴν τὴν δημόσια μορφὴ διαμαρτυρίας) ἀπὸ πρόσωπα ποὺ τὰ ἴδια ἐπεζήτησαν παντοιοτρόπως νὰ βρίσκονται στο κέντρο τοῦ δημοσίου ἐνδιαφέροντος
καὶ τὰ ὁποῖα
-ἀντίθετα ἀπὸ σᾶς κι ἀπὸ μένα, ποὺ εἴμαστε λαϊκοί κι ἔχουμε σπίτι καὶ δουλειὲς- εἴτε δὲν ἔχουν οἰκογένειες (οἱ ἐξ αὐτῶν μοναχοί) εἴτε κι ἄν ἔχουν (οἱ ἐξ αὐτῶν πρεσβύτεροι) μπορεί εὐλόγως νὰ τοὺς ἀπαιτηθεῖ ἡ θυσία τοῦ ἐκπατρισμοῦ χάριν τῆς Ὁμολογίας
(Μὲ μεγάλο, νομίζω, ἐπικοινωνιακὸ ἀντίκτυπο - ἴσως ὅμως καὶ νὰ σφάλλω στήν, πολιτικὴ ἐν τέλει, αὐτὴν ἐκτίμηση)
Τὸ τί ἐνδεχομένως θὰ πράξουμε ἐσεῖς κι ἐγώ (ἄν πρέπει νὰ … ἐκπατρισθοῦμε ἤ μὴ), θὰ μᾶς τὸ ποῦν οἱ πνευματικοὶ τοῦ καθενὸς ἐν καιρῷ τῷ δέοντι καὶ ὄχι μὲ βάση ὑποθετικὰ σενάρια. Μὴν ἀνησυχῆτε.
Συμπέρασμα (τὸ ἴδιο ἀναγκαστικά):
Ἐμεῖς ΔΕΝ θ᾽ ἀκολουθήσουμε κανένα θεληματάρη «ΑΠΟΤΕΙΧΙΖΟΜΕΝΟ».
[Δὲν θὰ ἐπανέλθω]
Καλὴ νύχτα!
@Ἀνώνυμος τῆς 12.26 μμ. (σήμερα)
Παρανοεῖτε (ἐσκεμμένα ;) τὰ γραφόμενά μου. Δῆτε τὶ ἔγραψα ἀμέσως πιὸ πρὶν στὴν κ. Ἑλ. Λωρίτου. Δὲν εἰσηγήθηκα μετανάστευση τοῦ ἁπλοῦ κοσμάκη. Ἀναφέρθηκα στὶς ἡγετικὲς φυσιογνωμίες τοῦ ἀγώνα, κληρικοὺς καὶ μοναχούς. Ἐγὼ δημόσια μίλησα, πρὸς δημόσια πρόσωπα, φανατικῶς ἐπιζητοῦντα, μάλιστα, τὴν δημοσιότητα.
Τὴν προσωπική στάση μας/σας, σ᾽ αὐτὰ καὶ στὰ τοιαῦτα, θὰ τὴν καθορίση ὁ πνευματικός μας/σας. Ἔτσι, μοῦ θέτετε ἐκ τοῦ πονηροῦ κι ἀναρμοδίως (ἀφοῦ δὲν τυγχάνω πνευματικός σας) τὸ κουτοπόνηρο έρώτημα : «Και αν δεν μπορουμε να παμε Βουλγαρια ποια αλλη λυση μας απομενει πλην της αποτειχισεως..;;».
@Ἀνώνυμος τῆς 2.20 μμ. (σήμερα)
Ἀγαπητέ μου,
Σέβομαι τὸ τραῦμα στὴν συνείδησή σας ἀπ᾽ τὴν παραπαίουσα συνολικὰ ἐκκλησιαστικὴ κατάσταση τοῦ ἑλληνόφωνου χώρου (χωρὶς νὰ προσωποποιῶ τὴν κατάσταση αὐτὴν). Ἡ στάση, ὅμως, τοῦ πιστοῦ Χριστιανοῦ ἐνώπιον τέτοιων καταστάσεων πρέπει νὰ εἶναι προσευχητική. Πρέπει, πρὶν ἀπ᾽ τὸ «Κύριε, πρόσθες ἡμῖν πίστιν» (γιὰ νὰ «βγοῦμε στὸ κλαρὶ» τῆς Ἀποτειχίσεως), νὰ ἔχουμε ἐξαντλήσει τὸ «μὴ εἰσενέγκης ἡμᾶς εἰς πειρασμόν».
Ὅπως θὰ καταλάβετε, ἔγραψα τὸ post, διότι ἡ αἴσθησή μου εἶναι πὼς στὸν χῶρο τῶν «ἀκραιφνῶν» ἡ φανατίλα ἔχει πιθανότατα καταστήσει ἐκποδὼν τὴν προσευχή, τῆς ὁποίας ἐξ ἄλλου ἔχουν ἀντιστρέψει τὴν σειρὰ προτεραιοτήτων. Αὐτὸ μὲ πονάει (λόγῳ καὶ τῆς προσωπικῆς ἐμπειρίας ποὺ ἀνέφερα στὸ ἀρχικό μου post).
Ἐπιτρέψτε μου νὰ θεωρῶ (χωρὶς νὰ διεκδικῶ τὸ ἀλάθητο γι᾽ αὐτὴν μου τὴν ἐκτίμηση), ὅτι ἕνα διάβημα διαμαρτυρίας, ὅπως τὸ σκιαγράφησα στὸ ἀρχικό μου post, δὲν ἀποτελεῖ ἐγκλεισμὸ σὲ «Σπιναλόγκα», ἀλλὰ μιὰ δραστικώτατη κι ὀξύτατη μορφὴ καταγγελίας.
Διαφορετικὰ τὸ πρᾶγμα θὰ ἐκφυλισθῆ ἀφεύκτως, ἐνῶ ἔτσι «διεθνοποιεῖται».
Συγχωρέστε μου τὴν σύντομη ἀπάντηση.
Νά ᾽στε καλὰ - νὰ εἰρηνεύετε ἐν ἑαυτοῖς
Κύριε John Papadopoulos
Τώρα που διάβασα πιο χαλαρά το σχόλιό σας πραγματικά γέλασα --δεν ειρωνεύομαι -- με τον ανθρωποφαγά ανθρωπότυπο που παρουσιάζετε Προσοχή εδώ ΚILLER ! Δεν αντιδικούμε ,όλους η εκκλησία μας γέμισε με αρνητικές εμπειρίες , που σε ορισμένες περιπτώσεις έχουν φθάσει σε παθολογικό βαθμό δεν θέλω να αναφερθώ σε συγκεκριμένες περιπτώσεις Είναι γνωστό ότι τά καταπιεσμένα κατηχητοπουλα έχουν γινει οι πιο μεγάλοι γενίτσαροι Μην εντοπίζετε όμως αυτές τις παραβατικές συμπεριφορές σε συγκεκριμένους χώρους , παντού υπάρχουν Οι οικουμενιστές να δείς ! Γενικώς είναι σαν οι εμπειρίες μας να δημιουργουν κάποια κέντρα στον εγκέφαλο επίκτητα ,που ανήκουν στο αυτόνομο νευρικό σύστημα –δεν ξέρω αν εκφράζομαι σωστά σε μία ιατρική ορολογία -- και ενεργοποιούνται αυτόματα μόλις δεχτούν ένα ερέθισμα απλά αισθητικό Δηλαδή αν συναντήσαμε στη ζωή μας μία κακιά κυρία που είχε τά μαλλιά της με ένα χτένισμα , θα αντιπαθούμε ύστερα όλες τις κυρίες που έχουν το συγκεκριμένο χτένισμα ,γιατί ένα απλά αισθητικό ερέθισμα μας παραπέμπει στην κακή κυρία που γνωρίσαμε Δηλαδή χάρις στις εννέα περιπτώσεις που γνωρίσαμε λάθος και μας δημιούργησαν μία αποθηκευμένη εμπειρία στον σκληρό πυρήνα της συνειδήσεώς μας ,χάνουμε την μία που δεν είναι λάθος Όμως εμείς θα πρέπει ρομαντικά να ψάχνουμε για την μία περίπτωση που δεν είναι λάθος και άς ξέρουμε ότι σύμφωνα με τον νόμο των πιθανοτήτων θα φάμε τά μουτρα μας Δεν γίνεται αλλιώς φιλόθεέ μου ,γιατί διαφορετικά είναι σαν να ακυρώνουμε το λόγο του Θεού ,σαν να λέμε ότι προορίζεται μόνο για εξωγήινους Ήδη μας αναφέρατε μία περίπτωση όχι λάθος , τον γέροντα π. Επιφάνιο Θεοδωρόπουλο Ο π. Επιφάνιος δεν ήταν αυτός που ανέλυσε με πολύ πραγματιστικό τρόπο τον 15ο κανόνα ,δεν ήταν καρδιακός φίλος του Ελευθερουπόλεως που εφήρμοσε τον κανόνα , δεν πολέμησε όπως και ο ίδιος λέτε τον οικουμενισμό και έστειλε νέος ών την μνημειώδη επιστολή στον Αθηναγόρα ; ΄΄ Αμφίβολα γραπτά΄΄ αγαπητέ μου δεν υπάρχουν Αυτοί που επικαλούνται τά ΄΄αμφίβολα γραπτα΄΄ είναι οι ίδιοι που δεν δέχονται τα ΄΄αμφίβολα προφορικά ΄΄ Δέχονται το αμετάκλητο των προφορικών –νόει ά λέγω -- και δεν δέχονται το αμετάκλητο των γραπτών ως επισημων συνοδικών μάλιστα κειμένων ! Επικαλούμαι και εγώ λοιπόν την εμπειρία μου ότι συνάντησα 10 στους 10 οικουμενιστάς στρεψόδικους ,δόλιους , ψεύτες , αρριβιστάς ,πουλημένους , διαπλεκόμενους που στα χείλη τους έχουν το χαμόγελο και την αγάπη Σκέπτομαι και εγώ μήπως θα πρέπει να αντιπαθήσουμε τις χαμογελαστές φάτσες ; Αυτοι όπως το πάνε θα μας πάρουν και το χαμόγελο από τά χείλη !
Πολύ σωστά είναι αυτά που γράφει η κ. Λωρίτου !
" Λέτε ο Θεός που αγαπά τόσο πολύ τους αιρετικούς , να μην έχει λίγη αγάπη και για τους ορθοδόξους σε όποια απόχρωση και αν τους κατατάσσετε και να μην συγχωρήσει τελικά και τις ανθρώπινες αδυναμίες και αναπόφευκτες αστοχίες ; Προσωπικώς το ελπίζω " είναι γνωστή η τακτική του φαναρίου ! : πολεμική και συκοφαντία στους πατερικά Ορθόδοξους!
"Δηλαδή χάρις στις εννέα περιπτώσεις που γνωρίσαμε λάθος και μας δημιούργησαν μία αποθηκευμένη εμπειρία στον σκληρό πυρήνα της συνειδήσεώς μας ,χάνουμε την μία που δεν είναι λάθος " πόσο μάλλον αν σκόπιμα μας κατευθύνουν προς αυτό, με συκοφαντία και παραποίηση της αλήθειας !
Γιώργος Ευθυμίου
Δημοσίευση σχολίου