Καληνύχτα ξένε.

Σε ένιωσα πάλι σήμερα ανάμεσα στα χνάρια του μάταιου 

 να κοιτάς στην ψυχή μου. 

Σε θυμήθηκα. 

Χαμένος μέσα σου ήσουν και τότε. 

Θολωμένο σε συνάντησα στην άκρη μιας αφερέγγυας υπόσχεσης

 να μουσκεύεις τη βροχή. 

Στα πόδια σου μια πικραμένη απαντοχή μάζευε ασυμβίβαστους νοτιάδες

Τίποτα δεν άλλαξε..Την ίδια χαρμολύπη 

κουβαλούν πάντα τα βήματα μου..

κι η επίγνωση επιμένει: 

Σαν μετρηθούν ξανά οι σιωπές θα βγουν νομοτελειακές οι συντέλειες.