Του Βασίλη Χαραλάμπους
_______
Η ωχροπράσινη ζωγραφιά
ξαγρυπνά στο ριζοβούνι του Πενταδάκτυλου
από τότε που ο ζέφυρος
καταμεσίς στον πευκώνα
πηγαινοερχόταν αδιάκοπα
από τον Χριστό Αντιφωνητή
ίσαμε τον Άγιο Αμβρόσιο
ασταμάτητα κουβαλώντας
από την Παναγιά την Υπάτη
τη μοσκοβολιά από το εσπερινό θυμίαμα.
Μακραίνει τ’ αποδείλινο του πόνου
αντικρύζοντας στην Παναγιά την Υπάτη
τα κεντρικά τόξα και τον τρούλλο
χωρίς εκείνες τις ψιμυθιές της ικεσίας μας.
Ώρα για ξηγητούρια θαρρώ πως δεν είναι
γιατί κι αν αργινό φαντάζει το ξημέρωμα
σε τούτο το σούρουπο των αποδιωγμένων
τανάπαλιν της Παναγιάς τα σήμαντρα θ΄αρχινίσουν.
1 σχόλιο:
"Η Ρωμιοσυνη εν φυλη συνοτζαιρη του κοσμου,
κανενας δεν ευρεθηκεν για να την ηξηλειψει,κανενας!γιατι σσιέπει την που τα 'ψη ο θεος μου.Η Ρωμιοσυνη,εννα χαθει,όντας ο κοσμος λείψει!"
Βασιλης Μιχαηλιδης,η καταξιωση της διαλεκτου μου.
Σ'ευχαριστω για την αναρτηση.
Δημοσίευση σχολίου