Ντύθηκε τους ουρανούς
ο άγγελος φτερά σπαθιά
μια λαύρα
μόλις ο ήλιος έσβησε
στον κοχλασμό της δέησης
γονάτισες δίχως την θέληση σου
σαν και τα γόνατα
υπακοή δεν κάνουν, σ' εσένα
που τρόμαξες στις προσευχές
πύρωσες τους ύμνους
να κόβουν το σκοτάδι, φέτες
παγωμένο καρπούζι στο πηγάδι
με τις άλιωτες νύχτες
σεντόνια λερά στον απόηχο της ζωής.
Την άλλη μέρα
αυτή
η ζωή νύχτωσε.
Πού είναι η αγάπη;
Ο Έρωτας είναι εχθρός;
Αγγελία.
Ο Έρωτας είναι εχθρός
στη βλέννα του σκύλου, εδώ
δεν είναι η αγάπη.
Νύχτωνε καταμεσήμερο
στα χέρια του στερνού στρατιώτη
με την σκανδάλη στο δάχτυλο
να δείχνει στην σφαίρα δρόμο ίσιο
στον κρόταφο να κοιμηθεί
δίχως άγγελο
έσβησε το φως με τα χείλη.
Τότε
δίχως μάτια
διάβασε
μια Αγγελία.
"Ποτέ δεν είχες μάτια, ούτε χείλη στο φιλί."
αυτή
η ζωή νύχτωσε.
Πού είναι η αγάπη;
Ο Έρωτας είναι εχθρός;
Αγγελία.
Ο Έρωτας είναι εχθρός
στη βλέννα του σκύλου, εδώ
δεν είναι η αγάπη.
Νύχτωνε καταμεσήμερο
στα χέρια του στερνού στρατιώτη
με την σκανδάλη στο δάχτυλο
να δείχνει στην σφαίρα δρόμο ίσιο
στον κρόταφο να κοιμηθεί
δίχως άγγελο
έσβησε το φως με τα χείλη.
Τότε
δίχως μάτια
διάβασε
μια Αγγελία.
"Ποτέ δεν είχες μάτια, ούτε χείλη στο φιλί."
28/04/2015...Κωνσταντίνος Μεϊμάρογλου...ευτυχής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου