Πριν ένα χρόνο τράκαρε με μηχανάκι. Δεν φορούσε κράνος. Μεταφέρθηκε
στο νοσοκομείο σε κωματώδη κατάσταση. Οι ελπίδες έσβηναν για τον
Παναγιώτη. Μέχρι που μεταφέρθηκε στη νευροχειρουργική μονάδα του
Ευαγγελισμού και εντάχθηκε σε ένα πειραματικό πρόγραμμα που τρέχουν
Ελληνες γιατροί. Ενα χρόνο μετά ο Παναγιώτης έχει επανέλθει, χαμογελά,
αντιδρά στα ερεθίσματα, τρώει τα αγαπημένα του σουβλάκια και σύντομα θα
μιλάει.
Ο πατέρας του Παναγιώτη, ο Ανδρέας Καρράς αλλά και γιατροί μιλούν σήμερα για πρώτη φορά στα Νέα και τον Γιάννη Δεβετζόγλου. Ο Παναγιώτης είχε κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις και βλάβη στην περιοχή που ονομάζεται στέλεχος, την περιοχή του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνη για τις λειτουργίες επιβίωσης. Εμεινε διασωληνωμένος, όμως όσο του μιλούσαν έβλεπαν να αλλάζουν οι ζωτικές λειτουργίες του: οι παλμοί αυξάνονταν, η καρδιά λειτουργούσε πιο γρήγορα. Εμοιαζε να τους ακούει και να τους δείχνει πως τους χρειάζεται δίπλα του.
35 μέρες μετά άνοιξε για πρώτη φορά τα μάτια του. Ενα βλέμμα απλανές, άδειο, Αντιδρούσε μόνο στα τσιμπήματα. Αρχισαν πολύωρες συνεδρίες φυσιοθεραπείας από τον γιατρό Νίκο Χόντο ο οποίος λέει πως όσο έδινε αγώνα για τον Παναγιώτη, άκουγε γιατρούς να πενάνε και να λένε « άσ'το, είναι τελειωμένο αυτό. Πάμε να δούμε άλλους ασθενείς».
Ακολούθησε νοσηλεία για τρεις μήνες σε κέντρο αποκατάστασης στη Λάρισα, ενώ οι γονείς του έψαχναν κάθε έρευνα και τρόπο για να σώσουν το παιδί τους. Ετσι έμαθαν για το πρόγραμμα του καθηγητή Νευροχειρουργικής του Ευαγγελισμού Δαμιανού Σακκά και ο Παναγιώτης εντάχθηκε σε αυτό. Κάθε μέρα για μισή ώρα φορούσε ένα ειδικό καπέλο που στέλνει ηλεκτρικό ρεύμα εξωτερικά στον εγκέφαλο. Σε συνδυασμό με ειδικές ασκήσεις ο Παναγιώτης έχει επανέλθει σχεδόν πλήρως. Σύμφωνα με τα Νέα, τις τελευταίες 15 μέρες ο Παναγιώτης τρώει μπισκότα, τυρόπιτα τα αγαπημενα του σουβλάκια, χαμογελά και σύντομα θα αποκατασταθεί και η ομιλία του.
Ο πατέρας του Παναγιώτη, ο Ανδρέας Καρράς αλλά και γιατροί μιλούν σήμερα για πρώτη φορά στα Νέα και τον Γιάννη Δεβετζόγλου. Ο Παναγιώτης είχε κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις και βλάβη στην περιοχή που ονομάζεται στέλεχος, την περιοχή του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνη για τις λειτουργίες επιβίωσης. Εμεινε διασωληνωμένος, όμως όσο του μιλούσαν έβλεπαν να αλλάζουν οι ζωτικές λειτουργίες του: οι παλμοί αυξάνονταν, η καρδιά λειτουργούσε πιο γρήγορα. Εμοιαζε να τους ακούει και να τους δείχνει πως τους χρειάζεται δίπλα του.
35 μέρες μετά άνοιξε για πρώτη φορά τα μάτια του. Ενα βλέμμα απλανές, άδειο, Αντιδρούσε μόνο στα τσιμπήματα. Αρχισαν πολύωρες συνεδρίες φυσιοθεραπείας από τον γιατρό Νίκο Χόντο ο οποίος λέει πως όσο έδινε αγώνα για τον Παναγιώτη, άκουγε γιατρούς να πενάνε και να λένε « άσ'το, είναι τελειωμένο αυτό. Πάμε να δούμε άλλους ασθενείς».
Ακολούθησε νοσηλεία για τρεις μήνες σε κέντρο αποκατάστασης στη Λάρισα, ενώ οι γονείς του έψαχναν κάθε έρευνα και τρόπο για να σώσουν το παιδί τους. Ετσι έμαθαν για το πρόγραμμα του καθηγητή Νευροχειρουργικής του Ευαγγελισμού Δαμιανού Σακκά και ο Παναγιώτης εντάχθηκε σε αυτό. Κάθε μέρα για μισή ώρα φορούσε ένα ειδικό καπέλο που στέλνει ηλεκτρικό ρεύμα εξωτερικά στον εγκέφαλο. Σε συνδυασμό με ειδικές ασκήσεις ο Παναγιώτης έχει επανέλθει σχεδόν πλήρως. Σύμφωνα με τα Νέα, τις τελευταίες 15 μέρες ο Παναγιώτης τρώει μπισκότα, τυρόπιτα τα αγαπημενα του σουβλάκια, χαμογελά και σύντομα θα αποκατασταθεί και η ομιλία του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου