Καμμιά φορά το φεγγάρι είναι τόσο κουρασμένο, με τόσα πολλά πρέπει και τόσο υποχρεωτική πορεία..
κι είναι κι αυτή η απίστευτη, Αυγουστιάτικη ζέστη που με κάνει να νιώθω τουλάχιστον πως πάνω και κάτω από το ιδρωμένο δέρμα μου έχει φυτρώσει διπλό στρώμα γούνας.
Τέταρτη μέρα ξεσπιτωμένη.. με τα γυρίσματα να βαίνουν καλώς και τα γκρο πλαν θεατρικά πρόσωπα μοιάζουν γιγαντιαία κι εκφραστικά στην οθόνη του υπολογιστή.
Χρειάζομαι τουλάχιστον 6 ώρες κι ένα ολόκληρο καλοκαίρι να μουλιάσω σε μια θάλασσα γαλάζια.
Επίσης έχω ανάγκη κάποιον που να κάνει πράξη τα χιλιόμετρα με τα οποία τρέχουν οι σκέψεις μου.
Περνάω καλά και χαμογελώ. Νομίζω πως περνάω ''γαλάζια''!
με το φεγγαρι αγκαλια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου