Ι. Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΩΣ ΦΑΡΟΦΟΡΑ ΣΗΜΑΔΟΥΡΑ
Ως φαροφόρα σημαδούρα για την αναγνώριση της ακάθεκτης πορείας του «πλοίου των τρελών» που έχει χαραχθεί από την παγκόσμια ελίτ και, ταυτοχρόνως, για την ορθή ερμηνεία των διαδρατισθέντων κατά την τελευταία συνάντηση του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίου με τον Πάπα της Ρώμης Λέοντα ΙΔ΄, θα πρέπει να έχουμε συνεχώς μέσα στο μυαλό μας το σχέδιο που έχει εκπονηθεί εδώ και πολύ καιρό για την εγκαθίδρυση της διαβόητης ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ.
Μία από τις προϋποθέσεις για να υλοποιηθεί το μισάνθρωπο αυτό σχέδιο καθυπόταξης της ανθρωπότητας είναι η ένωση των εκκλησιών, άλλως: η ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑ (πρβλ. τον όρο «παναίρεση του οικουμενισμού»).
Συνεπώς, η παρουσία του Πατριάρχη δίπλα στον Πάπα, οι θεατρικοί εναγκαλισμοί τους, η ανταλλαγή δώρων μεταξύ τους και, πρωτίστως, η συμπροσευχή με κοινή απαγγελία του συμβόλου της ΠΙΣΤΕΩΣ αποτελούν το φαρμάκι που περιείχε η πρόσφατη ενισχυτική δόση «νεοεποχίτικου εμβολιασμού» για κάθε ορθόδοξο πολίτη της γης, ο οποίος πρέπει να παραπλανηθεί ότι όλα όσα βλέπουμε και ακούμε από τις οθόνες μας είναι τάχα «για το καλό» όλων μας.
Φυσικά, η προπαγάνδα που στήθηκε από τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης ήταν για μία ακόμη φορά επιβλητική, αφού όλοι σχεδόν έβαλαν τα δυνατά τους για να πείσουν τους τηλεδιασωληνωμένους λαούς ότι το συγκεκριμένο θρησκευτικό πανηγύρι είναι θεάρεστον έργον!
Ο κόκκινος κωδικός της παγκόσμιας «ειρήνης και ασφάλειας» στηρίζεται, μεταξύ άλλων, στο προπαγανδιστικό ψέμα ότι οι λαοί δεν πρέπει να χωρίζονται ούτε με θρησκευτικά σύνορα.
Πρόκειται για κόκκινο κωδικό, διότι ο Απόστολος Παύλος μάς έχει προειδοποιήσει στην προς Θεσσαλονικείς Α΄ επιστολή του (5, 3):
«ὅταν λέγωσιν εἰρήνη καὶ ἀσφάλεια, τότε αἰφνίδιος αὐτοῖς ἐφίσταται ὄλεθρος, ὥσπερ ἡ ὠδὶν τῇ ἐν γαστρὶ ἐχούσῃ, καὶ οὐ μὴ ἐκφύγωσιν».
ΙΙ. Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΚΑΙ Ο ΠΑΠΑΣ ΩΣ ΣΥΝΑΥΤΟΥΡΓΟΙ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ
Όποιος είναι εξοικειωμένος με το Ποινικό Δίκαιο, ακούγοντας τον Πατριάρχη και τον Πάπα να απαγγέλλουν μαζί το ΠΙΣΤΕΥΩ, θα πρέπει λογικά να ανακάλεσε στην μνήμη του το ένα από τα δύο είδη συναυτουργίας, το οποίο, αν και ευκολότερα αναγνωρίσιμο, δεν είναι, μάλλον, και το συνηθέστερο:
Η συμπροσευχή είναι μια μορφή πλήρους-τυπικής συναυτουργίας, αφού, σε αυτήν την περίπτωση, και οι δύο δράστες εγκληματούν στον ίδιο χρόνο με τον ίδιο τρόπο, πραγματώνοντας όλα τα στοιχεία της ποινικής υποστάσεως ενός εγκλήματος.
Τα κλασικά παραδείγματα πλήρους-τυπικής συναυτουργίας από το Ποινικό Δίκαιο είναι, φέρ’ ειπείν, τα εξής:
Η συνυπογραφή δυσφημιστικού δημοσιεύματος από τον Π1 και τον Π2.
Το άναμμα φωτιάς σε διάφορα σημεία ενός σπιτιού, που επιχειρούν να πυρπολήσουν οι Π1 και Π2.
Σε τέτοιες περιπτώσεις όλοι τα κάνουν όλα, απλώς θέλουν να τα κάνουν μαζί.
Εν αντιθέσει προς την πλήρη-τυπική συναυτουργία, η ουσιαστική συναυτουργία τελείται με κατανομή έργου ανάμεσα σε δύο ή περισσότερους δράστες. Εδώ καθένας από τους συμπράττοντες φέρει εις πέρας μόνο ένα μέρος της εγκληματικής δουλειάς που έχει συμφωνηθεί.
Το κλασικό παράδειγμα είναι η συναυτουργία στο έγκλημα της ληστείας, όπου η χρήση παράνομης βίας σε βάρος του θύματος Θ μπορεί να γίνει από τον Π1 και η αφαίρεση ξένου κινητού πράγματος του Θ από τον Π2.
Μεταφέροντας, λοιπόν, την γνώση περί συναυτουργίας από το Ποινικό Δίκαιο στο πεδίο της θεολογίας, εύκολα αντιλαμβανόμαστε ότι οι Π1 (Πατριάρχης) και Π2 (Πάπας) διέπραξαν από κοινού το «έγκλημα» της προδοσίας κάθε ορθόδοξου πιστού.
Θα συνεχίσουν δε να το διαπράττουν, αφού δεσμεύτηκαν να εργαστούν από κοινού για την εξεύρεση τρόπου καθορισμού κοινής ημερομηνίας εορτασμού του Πάσχα από τις Καθολικές και τις Ορθόδοξες Εκκλησίες.
ΙΙΙ. ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΙΑΓΙΟΛΥΚΟ ΣΤΟΥΣ ΛΥΚΟΠΟΙΜΕΝΕΣ
Αλλά, όπως ενεργεί πάντοτε το νεοπαχίτικο κονκλάβιο, έτσι και σε αυτήν την κραυγαλέα προδοσία, το «έγκλημα» προπαγανδίστηκε με ανάποδο τρόπο. Παρουσιάσθηκε, δηλαδή, όχι ως προδοσία, αλλά ως ευεργεσία για την ανθρωπότητα!
Στο γνωστό παραμύθι της «κοκκινοσκουφίτσας», ο λύκος φορά τα ρούχα της γιαγιάς για να ξεγελάσει την κοκκινοσκουφίτσα και να την κάνει μια χαψιά.
Στο σύγχρονο νεοεποχίτικο παραμύθι, οι λύκοι είναι δύο και, αντί για τα ρούχα της γιαγιάς, φορούν τα θρησκευτικά τους άμφια, για να ξεγελάσουν ολόκληρη την ανθρωπότητα, προκειμένου να στρώσουν το κόκκινο χαλί για την στέψη του Παγκόσμιου Κυβερνήτη, μονολεκτικά: του Αντιχρίστου!
Συνεπώς, αν ο λύκος του παραμυθιού θα μπορούσε να ονομασθεί «γιαγιολύκος», οι Π1 και Π2 αξίζει να αποκαλούνται με τον καθιερωμένο όρο «λυκοποιμένες»!¹
Όντας τοιουτοτρόπως μεταμφιεσμένοι, απευθύνθηκαν στις υποψήφιες, καλοκάγαθες κοκκινοσκουφίτσες απανταχού της γης, υπογράφοντας κοινή διακήρυξη με το εξής αγαπολογικό περιεχόμενο:
«Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, ὅτι χρηστός, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ» [Ψαλμ. 106 (και 105), 1]. Κατά την προτεραία της εορτής του Αγίου Ανδρέα του Πρωτοκλήτου Αποστόλου, αδελφού του Αποστόλου Πέτρου και προστάτη του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ημείς, ο Πάπας Λέων ΙΔ΄ και ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος, αναπέμπουμε ολοκάρδιες ευχαριστίες στο Θεό, τον ελεήμονα Πατέρα μας, για τη δωρεά της αδελφικής αυτής συνάντησης. Ακολουθώντας το παράδειγμα των μακαριστών προκατόχων μας, και υπακούοντας στο θέλημα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, συνεχίζουμε να βαδίζουμε με στέρεη αποφασιστικότητα επί της οδού του διαλόγου, ἀληθεύοντες ἐν ἀγάπῃ (Ἐφεσ. 4,15), προς την ελπιζόμενη αποκατάσταση πλήρους Κοινωνίας μεταξύ των αδελφών Εκκλησιών μας. Έχοντες επίγνωση του γεγονότος ότι η ενότητα των Χριστιανών δεν είναι απλώς αποτέλεσμα ανθρωπίνων προσπαθειών, αλλά ένα δώρο το οποίο έρχεται άνωθεν, προσκαλούμε όλα τα μέλη των Εκκλησιών μας –κληρικούς, μοναχούς, ανθρώπους αφιερωμένους στον Θεό, και τους πιστούς λαϊκούς– να επιζητήσουν ειλικρινώς την εκπλήρωση της προσευχής την οποίαν απηύθυνε ο Ιησούς Χριστός προς τον Πατέρα: «ἵνα πάντες ἓν ὦσι, καθὼς σύ, πάτερ, ἐν ἐμοὶ κἀγὼ ἐν σοί, […] ἵνα ὁ κόσμος πιστεύσῃ […]» (Ιω. 17,21).
Όποιος, όμως, έχει παρακολουθήσει με προσοχή τι συμβαίνει την τελευταία πενταετία και, ειδικότερα, ποια ορολογία χρησιμοποιούν οι παγκόσμιοι γητευτές των λαών, γνωρίζει πλέον άριστα ότι η επίκληση της έννοιας του «δώρου» είναι ύποπτη και πρέπει να αποκωδικοποιείται με τις διόπτρες του ανάποδου κόσμου.
Ως γνωστόν, «δώρο» είχαν αποκαλέσει και τα εμβόλιο mRNA κατά του κορωνοϊού, το οποίο, όμως, αποδείχθηκε, και συνεχίζει να αποδεικνύεται, ιατροτεχνολογικό χαρακίρι της ανθρωπότητας.
Αντιστοίχως, λοιπόν, η «πλήρης κοινωνία των αδελφών Εκκλησιών» δεν θα είναι «δώρο», αλλά μία ακόμη ολέθρια, σατανική παγίδα.
Κατά την πασίγνωστη φράση Αινειάδας του Βιργιλίου (2, 49):
Timeo Danaos et dona ferentes, ελληνιστί: Φοβούμαι τους Δαναούς και δώρα φέροντας.
Διά της φράσεως αυτής, με την οποία ο Λαοκόων προειδοποίησε τους Τρώες για τον Δούρειο Ίππο, δηλώνεται η επιφυλακτικότητα που πρέπει να δείχνουμε έναντι των παραχωρήσεων και της γενναιοδωρίας των εχθρών ή και των (δήθεν) φίλων μας.
Ο Σενέκας ο Νεότερος (Αγαμέμνων, 624) έκανε λόγο για “Danaum fatale munus”, δηλ. για το «μοιραίο δώρο των Δαναών».
IV. ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΑ ΣΗΜΑΔΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΤΕΛΕΙΑΣ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟΝ ΕΟΡΤΑΣΜΟ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΝΔΡΕΟΥ
Ο πρωτόκλητος απόστολος Άγιος Ανδρέας, τον οποίο οι Π1 και Π2 επικαλέσθηκαν ρητώς στην ανωτέρω διακήρυξή τους, ήταν ένας από τους τέσσερεις μαθητές του Κυρίου, οι οποίοι, στην επί του όρους ομιλία, Τον είχαν ρωτήσει για τα σημάδια της συντελείας του κόσμου:
Καὶ καθημένου αὐτοῦ εἰς τὸ Ὄρος τῶν Ἐλαιῶν κατέναντι τοῦ ἱεροῦ ἐπηρώτα αὐτὸν κατ’ ἰδίαν Πέτρος καὶ Ἰάκωβος καὶ Ἰωάννης καὶ Ἀνδρέας· 4 Εἰπὸν ἡμῖν πότε ταῦτα ἔσται, καὶ τί τὸ σημεῖον ὅταν μέλλῃ ταῦτα συντελεῖσθαι πάντα. 5 ὁ δὲ Ἰησοῦς ἤρξατο λέγειν αὐτοῖς· Βλέπετε μή τις ὑμᾶς πλανήσῃ· 6 πολλοὶ ἐλεύσονται ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου λέγοντες ὅτι Ἐγώ εἰμι, καὶ πολλοὺς πλανήσουσιν. 7 ὅταν δὲ ἀκούσητε πολέμους καὶ ἀκοὰς πολέμων, μὴ θροεῖσθε· δεῖ γενέσθαι, ἀλλ’ οὔπω τὸ τέλος. 8 ἐγερθήσεται γὰρ ἔθνος ἐπ’ ἔθνος καὶ βασιλεία ἐπὶ βασιλείαν, ἔσονται σεισμοὶ κατὰ τόπους, ἔσονται λιμοί· ἀρχὴ ὠδίνων ταῦτα.
9 βλέπετε δὲ ὑμεῖς ἑαυτούς· παραδώσουσιν ὑμᾶς εἰς συνέδρια καὶ εἰς συναγωγὰς δαρήσεσθε καὶ ἐπὶ ἡγεμόνων καὶ βασιλέων σταθήσεσθε ἕνεκεν ἐμοῦ εἰς μαρτύριον αὐτοῖς. 10 καὶ εἰς πάντα τὰ ἔθνη πρῶτον δεῖ κηρυχθῆναι τὸ εὐαγγέλιον. 11 καὶ ὅταν ἄγωσιν ὑμᾶς παραδιδόντες, μὴ προμεριμνᾶτε τί λαλήσητε, ἀλλ’ ὃ ἐὰν δοθῇ ὑμῖν ἐν ἐκείνῃ τῇ ὥρᾳ τοῦτο λαλεῖτε, οὐ γάρ ἐστε ὑμεῖς οἱ λαλοῦντες ἀλλὰ τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον. 12 καὶ παραδώσει ἀδελφὸς ἀδελφὸν εἰς θάνατον καὶ πατὴρ τέκνον, καὶ ἐπαναστήσονται τέκνα ἐπὶ γονεῖς καὶ θανατώσουσιν αὐτούς· 13 καὶ ἔσεσθε μισούμενοι ὑπὸ πάντων διὰ τὸ ὄνομά μου. ὁ δὲ ὑπομείνας εἰς τέλος οὗτος σωθήσεται. (Κατά Μάρκ., ΙΓ΄, 3-13).
Ας αναρωτηθεί ο αναγνώστης της τρίτης δεκαετίας του 21ου (απατ)αιώνα, ποια απ’ όλα τα προαναφερθέντα σημάδια που μας μεταφέρει ο ευαγγελιστής Μάρκος δεν έχουν εκπληρωθεί.
Κάποιοι υποστηρίζουν, πάντως, ότι, αν μη τι άλλο, ακόμη δεν έχει κηρυχθεί ορθοδόξως το ευαγγέλιο σε όλη την οικουμένη. Είναι, όμως, τούτο αληθές; Αν η απάντηση είναι αρνητική, τότε ενδέχεται να είμαστε πράγματι στην φάση της αρχής των ωδίνων!
V. ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ - ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Η Πανθρησκεία είναι ένα από τα μοιραία ψευτοδώρα με τα οποία οι Νεοεποχίτες έχουν ετοιμάσει να κεράσουν ολόκληρη την ανθρωπότητα. Εκτός από την αγαπουλίστικη ένωση των Εκκλησιών, το πιο τοξικό ψευτοδώρο που περιέχει ο Δούρειος Ίππος του Αντιχρίστου είναι εκείνο της Τεχνολογίας.
Μέσα στους κόλπους του μοιραίου αυτού ψευτοδώρου κυοφορούνται πολλά επιμέρους ψευτοδώρα, τα οποία υποτίθεται ότι θα συμβάλουν στην διευκόλυνση και την ασφάλεια των λαών. Στην πρώτη γραμμή βρίσκονται: οι ηλεκτρονικές ταυτότητες και ο Προσωπικός Αριθμός, τα mRNA εμβόλια και, βεβαίως, το ψηφιακό νόμισμα!
Γι’ αυτό, ας έχουμε πάντοτε στο μυαλό μας ότι:
Η γνώση είναι δύναμη και η αλήθεια θα μας ελευθερώσει.
Μένουμε αφυπνισμένοι, μένουμε ασφαλείς!
Αλλιώς, θα συμβεί αυτό που αναφέρει ο Απόστολος Παύλος στην προαναφερθείσα επιστολή του:
ἡμέρα κυρίου ὡς κλέπτης ἐν νυκτὶ οὕτως ἔρχεται.
Ότι η υλοποίηση των σχεδίων της Νέας Εποχής μπήκε πιθανότατα σε τελική ευθεία, αφ’ ης στιγμής συναντήθηκε ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Αθηναγόρας με τον Πάπα Παύλο ΣΤ’ στις 5 Ιανουαρίου 1964 θα μπορούσε να προκύπτει από την νεοεποχίτικη ορολογία που χρησιμοποιήθηκε σε δημοσίευμα της ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗΣ στις 30 Νοεμβρίου 2025.
Εκεί υπάρχει η ακόλουθη περιγραφή της συνάντησης Πατριάρχη-Πάπα πριν από 61 χρόνια:²
«Οι δύο θρησκευτικοί ηγέτες πλησιάζουν ο ένας τον άλλον. Ο κόσμος σωπαίνει. Η σιωπή γίνεται απτή. Για μια στιγμή, μοιάζει σαν ο χρόνος να κρατάει την ανάσα του.
Και τότε, ο Παύλος ΣΤ’ ανοίγει τα χέρια του. Ο Αθηναγόρας κάνει το ίδιο. Αγκαλιάζονται γρήγορα, σφιχτά, με έναν τρόπο που δεν επιδέχεται διπλωματικές ερμηνείες: πρόκειται για μια ανθρώπινη, βαθιά, ιστορική χειρονομία συμφιλίωσης.
Η εικόνα τους, δύο θρησκευτικοί ηγέτες με ρόλους που συχνά θεωρούνται ασύμβατοι, γίνεται το σύμβολο μιας ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ. Η φωτογραφία θα κάνει τον γύρο του κόσμου. Στις γραφές τους οι σύγχρονοι θα την αποκαλέσουν: «η αγκαλιά που έσπασε το Σχίσμα».Ολοκληρώνοντας, αξίζει να θυμηθούμε τι έγραφε ο Νικόλαος Ψαρουδάκης στο διορατικό βιβλίο του «ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ: Ο ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ». Όλα όσα συμβαίνουν σήμερα αναδεικνύονταν ήδη από το 1991:³
«H Νέα Εποχή είναι το καινούργιο φρούτο που παρουσιάστηκε στη διεθνή πιάτσα, στην προσπάθεια των σκοτεινών δυνάμεων να θολώσουν ακόμα περισσότερο τα νερά κι η σύγχυση να διευκολύνει τους διεθνείς συνωμότες! Είναι οργάνωση παράλληλη με την Μασονία: Έχει κι αυτή σκοπούς και θρησκευτικούς και πολιτικούς και οικονομικούς, αποβλέπει σε παγκόσμια ένωση και υπηρετεί το ίδιο αφεντικό.
Ο κορμός της διδασκαλίας της είναι η Θεοσοφία, όπως και της Μασονίας. Ειδικώτερα, η κίνηση της Νέας Εποχής είναι μια σύνθεση ανατολικών θρησκειών και αρχαίων μυστηριακών διδασκαλιών και ένας συνδυασμός γνωστικισμού και πνευματισμού, βασιζόμενος σε εσωτερικές (μυστικές) διδασκαλίες, μεταβιβαζόμενες από δαιμονικές οντότητες. Στην κίνηση αυτή συμπεριλαμβάνονται διάφοροι τύποι αποκρυφισμού, όπως η εσωτερική ενόραση, η αστρολογία, ο υπνωτισμός, τα ΟΥΦΟ, η πρακτική της Γιόγκα, η μυθολογία, ο πανθεϊσμός, η πίστη στη μετενσάρκωση και μια αναγέννηση της μαγείας».
Ο Ψαρουδάκης συμπληρώνει:
Οπωσδήποτε, κάτι πράγματι δεν πάει καλά στον κόσμο! Πράγματι, ο σατανάς παίζει το τελευταίο του παιχνίδι. Γιατί η Νέα Εποχή είναι καθαρά η θρησκεία του Σατανά και ο απεσταλμένος του Μετρέγια-Χριστός, που δεν είναι άλλος από τον Αντίχριστο, θα προβάλλει την αξίωση να λατρευτεί ως Θεός!
Τώρα εξηγούνται και οι σκοποί του φεμινισμού, και ο ρόλος των “προοδευτικών” γυναικείων οργανώσεων που με φανατισμό υποστήριξαν τον νόμο για την νομιμοποίηση των αμβλώσεων, την αποποινικοποίηση της μοιχείας και την τροποποίηση του οικογενειακού δικαίου! Τώρα εξηγείται και η επιμονή για την ψήφιση του Νόμου για τις νέες ταυτότητες (Ν. 15999/11.6.86) και του ΕΚΑΜ!
Τώρα εξηγείται η έφοδος της ξένης μουσικής με τους εξωγήινους ήχους, που μαζί με τα ναρκωτικά που την συνοδεύουν, έχουν αχρηστέψει ψυχολογικά την νεοαλαία που έχει εγκλωβιστεί σ’ αυτά!
Τώρα εξηγείται η διάδοση της ομοφυλοφιλίας σ’ όλο τον κόσμο και στη χώρα μας. Υπάρχουν χώρες όπου ήδη έχει επιτραπεί ο γάμος ομοφυλοφίλων! (Δανία: Στις 26.5.89 η Βουλή ψήφισε τον σχετικό Νόμο).
Αν ο Ψαρουδάκης, πριν από 34 χρόνια, εξέφραζε την πεποίθσή του ότι κάτι δεν πάει καλά στον κόσμο, και αυτό το κάτι το αιτιολογούσε με βάση την συρροή κάποιων σημαδιών, τότε τι θα έλεγε αν ζούμε σήμερα, που τα ίδια σημάδια βοούν;
Πανθρησκεία, Φεμινισμός, ομοφυλοφιλία, εξωγήινοι, γιόγκα, μαγεία, νέες ταυτότητες και Προσωπικός Αριθμός είναι ορισμένες από τις βασικές συντεταγμένες της Νέας Εποχής!








Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου