Τελικά,Ἕνα φτηνό καί κακοπαιγμένο θέατρο εἴδαμε λοιπόν , δίχως ἰδιαίτερη οὐσία!

 

 Γράφει ο Νεκτάριος Δαπέργολας

 

Βεβαίως δέν ὑποτιμοῦμε τήν μιασματική βαρύτητα πού εἶχαν οἱ ἐναγκαλισμοί καί οἱ συμπροσευχές, ἀλλά μέ τέτοιες βεβηλώσεις ἔχουμε πλέον (δυστυχῶς) συνηθίσει. Τό σημαντικότερο εἶναι πώς καμία ἀπόφαση δέν ἐλήφθη καί τό μόνο στό ὁποῖο μπόρεσαν νά φτάσουν (ἐπί τοῦ παρόντος) οἱ ἐπί κεφαλῆς τῶν δύο σφηκοφωλιῶν, ἦταν μία διακήρυξη γεμάτη συμβουλές καί εὐχολόγια, πού ἀναμηρυκάζει ἁπλῶς γιά πολλοστή φορά τά πασίγνωστα πλέον ἀγαπουλίστικα τετριμμένα.

Τίποτε δέν εἴδαμε ἐπίσης (ὅπως ἀκριβῶς ἀναμέναμε) καί στό θέμα τῶν ὑποχωρήσεων πού δῆθεν θά ἔκανε ὁ ἀντίχριστος τῆς Ρώμης: γιατί ὅσοι γνωρίζουμε τά πράγματα, ξέρουμε πολύ καλά ὅτι ἀπό τήν μέρα πού ξεκίνησαν αὐτοί οἱ λεγόμενοι διαχριστιανικοί διάλογοι ἐδῶ καί 7 περίπου δεκαετίες, ὁ Παπισμός δέν ὑποχώρησε καί δέν παρεξέκλινε ποτέ οὔτε μισό ἑκατοστό ἀπό τίς πλάνες του. Αὐτό γιά κάποιους ἀφελεῖς πού πανηγύρισαν τό ἄνευ filioque Σύμβολο τῆς Πίστεως πού ἀπήγγειλε προχτές στήν Νίκαια ὁ Πάπας, ἐνῷ στήν πραγματικότητα ἦταν μία ἀπολύτως ἀνέξοδη γιά τόν ἴδιο «ὑποχώρηση» (ἄλλωστε ὅσες φορές συμπροσεύχονται παπικοί μέ δικούς μας σέ ὀρθοδόξους ναούς ἔτσι ἀκριβῶς τό λένε τό «Πιστεύω», ὡς στάχτη στά μάτια τῶν ἀνοήτων).

Μία βέβηλη ἀλλά καί ἀποτυχημένη παράσταση εἴδαμε λοιπόν, στήν ὁποία ἔλαμψαν μέ τήν ἀπουσία τους σχεδόν ὅλες οἱ Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες. Ὁ Ἀρχοντώνης εἶχε ὀνειρευτεῖ κάποτε μία περίπου πανορθόδοξη μάζωξη στήν ὑποδοχή τοῦ βδελύγματος τοῦ Βατικανοῦ καί ἀντ’ αὐτοῦ τον ὑποδέχτηκε τελικά σχεδόν μόνος του, παρέα μέ τόν ὁμόφρονά του ἀπό τήν Ἀλεξάνδρεια, τόν Ἐρντογάν καί τούς ἄνευ ποιμνίου καί ἐκκλησιαστικῆς ἰσχύος ρασοφόρους ὑφισταμένους του.

 

Παρ’ ὅλα αὐτά ὅμως δέν ὑπάρχουν οὔτε καί λόγοι ἐφησυχασμοῦ γιά ἐμᾶς. Κάθε ἄλλο. Ὁ Οἰκουμενισμός εἶναι στήν κορύφωσή του, τό σχέδιο γιά τήν ὑποταγή καί βύθιση τῆς Ὀρθοδοξίας στόν νεοεποχίτικο ὑπόνομο προχωρᾶ καί ἄν κάποιες κρίσιμες ὑπογραφές καί ἀνακοινώσεις πῆραν μία ἀναβολή ἀκόμη, εἶναι βέβαιο ὅτι σύντομα θά ἐπανέλθουν στό προσκήνιο μέ τρόπο ἀκόμη πιό ἐφιαλτικό.

Ἐμεῖς ὀφείλουμε νά γρηγοροῦμε...