Πόλη επαρχιώτισσα

από πού είσαι…πού είσαι απόψε

που βροχήκαι «κούφιοι άνθρωποι»γυάλισαν δρόμο

και χερούλια θαμπά θυρώνκαθʼ όλα καθημερινών

απʼ έξωπου είσαι απόψε που παιδί απʼ έξω στέκεται

από γυαλισμένα πόμολα φερμένο

σκέφτεται πριν να διαβεί

θυμάται παραμύθια νεράιδες, δράκους

Μα τίνος είναι πόρτα αυτή παραμυθιού

πολύ θα ήθελε να ξέρει.Μα του δικού τουμοιάζει αυτή θυμάται

μόνο που πρέπει να το φτιάξει

που είσαι απόψε

που έξω- παιδί-κάθεται χρόνια

ταιριάζοντας παραμυθιών κομμάτια

που είσαι άραγε απόψε

όταν παιδί έξω από πόρτα του έκλαιγε όπως παιδιά το βράδυγια να τους πούνε παραμύθια.-
Παπανίκος